ادای کفاره رمضان تا رمضان بعدی لازم نیست و شخص می تواند ادای آن را تا زمانی که احتمال عقلایی از بین رفتن آن نباشد، به تأخیر بیاندازد. (حضرت آیه الله هادوی تهرانی دام ظله)

در این مقاله احکام ابتدا چند مسئله در مورد کارهائى که براى روزه دار مکروه است و در ادامه چند پرسش و پاسخ را در مورد روزه و روزه داری تقدیم شما عزیزان می کنیم:

برخی کارهائى که براى روزه دار مکروه است:

1 ـ شوخى کردن با همسر و بوسیدن و دست مالیدن به بدن او، براى کسى که با این اعمال هوسش تحریک خواهد شد، البتّه در جائى که قصد ریختن منى نداشته باشد، و با این اعمال نیز معمولا منى از او خارج نمى‏شود.

2 ـ سرمه کشیدن با سرمه‏هائى که مشک در آن وجود دارد، یا با چیزهائى که مى‏ترسد وارد حلق گردد.

3 ـ خارج ساختن خون از بدن، به وسیله حجامت یا سرنگ بطورى که موجب ضعف گردد.

4 ـ حمّام رفتن اگر موجب ضعف شود.

5 ـ سعوط نمودن با انفیّه هائى که وارد بینى مى‏کنند.

6 ـ بوئیدن گلهاى خوشبو، بخصوص نرگس، ولى عطر زدن براى روزه‏دار مستحب است، زیرا طبق حدیث عطر تحفه روزه داران است.

7 ـ تر نمودن لباس و گذاشتن آن روى بدن.

8 ـ چشیدن غذا هرچند هم که به حلق نرسد.

9 ـ نشستن زن در آب.

10 ـ کشیدن دندان مخصوصا اگر خونریزى داشته باشد.

سوال: اگر کسی کفاره رمضان بر عهده اش باشد آیا باید آن را تا رمضان بعدی ادا کند؟

مراجع عظام تقلید می فرمایند:   “کسى که کفّاره روزه رمضان بر او واجب است، باید یک بنده آزاد کند (امروزه بنده آزاد کردن موضوعیت ندارد)، یا دو ماه روزه بگیرد (باید سى و یک روز آن را پى در پى بگیرد و اگر بقیه آن پى در پى نباشد اشکال ندارد. (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏1، ص 928، م 1661))، یا شصت فقیر را سیر کند یا به هر کدام یک مُد که تقریباً ده سیر است طعام یعنى گندم یا جو و مانند اینها بدهد و چنانچه اینها برایش ممکن نباشد هر چند مد که مى‏تواند به فقرا طعام بدهد و اگر نتواند طعام بدهد باید استغفار کند، اگر چه مثلًا یک مرتبه بگوید «استغفر اللَّه» و احتیاط واجب در فرض اخیر آن است که هر وقت بتواند، کفاره را بدهد. (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏1، ص 928، م 1660)

بنابراین، تا جایی که ممکن است باید قبل از رمضان بعدی کفاره را ادا نماید و اگر نمی تواند استغفار کند و بعد از رمضان زمانی که توانایی پیدا کرد کفاره را ادا نماید.

پاسخ حضرت آیه الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) در فرض مذکور به این شرح است:

ادای کفاره رمضان تا رمضان بعدی لازم نیست و شخص می تواند ادای آن را تا زمانی که احتمال عقلایی از بین رفتن آن نباشد، به تأخیر بیاندازد.

سۆال: اگر کسی در دوران نوجوانی به دور از دیدگاه بزرگترها روزه خود را عمدا باطل کند و گمان می کرده هیچ کس از این موضوع اطلاع ندارد حال کفاره دارد یا خیر؟ اگر توان پرداخت کفاره را نداشته باشد تکلیف چیست؟

جواب: اگر با علم به بطلان روزه، روزه های خود را باطل نموده اید علاوه بر قضا، کفاره هم دارد و چنانچه فعلا قدرت بر پرداخت کفاره ندارید هر وقت متمکن شدید آن را بپردازید. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 1020، استفتائات رهبری، س 842)
سۆال: اگر به قدری تشنه باشیم که از تشنگی از پا در آئیم و کمی آب بخوریم آیا روزه ما قبول است؟

جواب: می توانید در تشنگی زیاد به مقداری که خطر رفع شود آب بیاشامید و بعدا هم قضای آن روز را بگیرید ولی کفاره ندارد. (توضیح المسائل 12 مرجع، ج 1، ص 928، م 1581)