لباس نمازگزار باید پاک باشد. و اگر کسی عمدا با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است .

کسی که نمی داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است و مقصر در ندانستن حکم مسأله باشد، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل می باشد.

اگر به واسطه تقصیر در ندانستن مسأله ، چیز نجسی را نداند نجس است ، مثلا نداند عرق شتر نجاست خوار نجس است و با آن نماز بخواند، نمازش باطل است .

اگر نداند که بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده ، نماز او صحیح است  ولی احتیاط مستحب آن است که اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.

اگر فراموش کند که بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند، و اگر

وقت گذشته قضا نماید.

کسی که در وسعت وقت مشغول نماز است ، اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آن که چیزی از نماز را

با نجاست بخواند، متوجه شود که نجس شده یا بفهمد بدن یا لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده ، در صورتی که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس یا بیرون آوردن آن ، نماز را به هم نمی زند، باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بکشد یا لباس را عوض نماید یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس رابیرون آورد.  چنانچه طوری باشد که اگر بدن یا لباس را آب بکشد یا لباس را عوض کند یا بیرون آورد نماز به هم می خورد و اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند.

کسی که در تنگی وقت مشغول نماز است ، اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آنکه چیزی از نماز را با نجاست

بخواند بفهمد که نجس شده یا بفهمد که لباس او نجس است و شک کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده ، درصورتی  که آب کشیدن یا عوض کردن یا بیرون آوردن لباس ، نماز را به هم نمی زند ومی تواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بکشد یا عوض کند یا اگر چیزدیگری عورت او را پوشانده ، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام کند.

اما اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمی تواند آب بکشد یا عوض کند، باید لباس را بیرون آورد و به دستوری که برای برهنگان گفته شد، نماز را تمام کند. ولی چنانچه طوری است که اگر لباس را آب بکشد یا عوض کند، نماز به هم می خورد و به واسطه ی سرما و مانند آن نمی تواند لباس را بیرون آورد، باید با همان حال نماز را تمام کند و نمازش صحیح است .

کسی که در تنگی وقت مشغول نماز است ، اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آن که چیزی از نماز را با نجاست بخواند، متوجه شود که نجس شده یا بفهمد بدن او نجس است ، و شک کند که همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده ، در صورتی که آب کشیدن بدن نماز را به هم نمی زند، باید آب بکشد واگر نماز را به هم می زند، باید با همان حال نماز را تمام کند و نماز او صحیح است .

کسی که در پاک بودن بدن یا لباس خود شک دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن یا لباسش نجس بوده ،

نماز او صحیح است .

اگر لباس را آب بکشد و یقین کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده ، نمازش صحیح است .

اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند که از خون های نجس نیست ،مثلا یقین کند که خون پشه است ، چنانچه بعداز نماز بفهمد از خون هایی بوده که نمی شود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است .

هرگاه یقین کند خونی که در بدن یا لباس اوست ، خون نجسی  است که نماز با آن صحیح است ، مثلا یقین کند خون زخم و دمل است ، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمدخونی بوده که نماز با آن باطل است ،نمازش صحیح است .

اگر نجس بودن چیزی را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز او صحیح است  ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی  که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و بدون اینکه خود را آب بکشد غسل کند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است .

نیز اگر جایی از اعضای وضو با رطوبت به چیزی که نجس بودن آن را فراموش کرده برسد و پیش از آنکه آن جا را آب بکشد وضو بگیرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل می باشد.

کسی که یک لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشیدن یکی از آنها آب داشته باشد، چنانچه

بتواند لباسش را بیرون آورد، باید بدن را آب بکشد و نماز را به دستوری که برای برهنگان گفته شد به جا آورد. و اگر به واسطه ی سرما یا عذر دیگر نتواند لباس را بیرون آورد، در صورتی که نجاست هر دو مساوی باشد، مثلا هر دو بول یا خون باشد، یا نجاست بدن شدیدتر باشد، مثلا نجاستش بول باشد که باید دو مرتبه آن را آب کشید، احتیاط واجب آن است که بدن را آب بکشد. و اگر نجاست لباس بیشتر یا شدیدتر باشد، هر کدام از بدن یا لباس را بخواهد، می تواند آب بکشد.

کسی که غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد که لباس پاک پیدا کند، اگر به واسطه ی سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون بیاورد، باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است . ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری که برای  برهنگان گفته شد به جا آورد.

کسی که دو لباس دارد، اگر بداند یکی از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بکشد و نداند کدام یک آنهاست ، چنانچه وقت

دارد باید با هر دولباس نماز بخواند. مثلا اگر می خواهد نماز ظهر و عصر بخواند، باید با هر کدام یک نماز ظهر و یک نماز عصر بخواند. ولی اگر وقت تنگ است ، باید نماز را به دستوری که برای برهنگان گفته شد، به جا آورد و به احتیاط واجب

آن نماز را با لباس پاک قضا نماید.