1- قالَ الإمام الکاظم – علیه
السلام – :
وَجَدْتُ
عِلْمَ النّاسِ فی أرْبَع: أَوَّلُها أنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ، وَالثّانِیَهُ أنْ
تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِکَ، وَالثّالِثَهُ أنْ تَعْرِفَ ما أرادَ مِنْکَ،
وَالرّبِعَهُ أنْ تَعْرِفَ ما یُخْرِجُکَ عَنْ دینِکَ.

«الکافی، ج 1، ص 50، ح 11»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: تمام علم مردم را در چهار مورد
شناسائی کرده ام: اوّلین آن ها این که پروردگار و آفریدگار خود را
بشناسی و نسبت به او شناخت پیدا کنی. دوّم، این که بفهمی که از برای وجود تو و نیز
برای بقاء حیات تو چه کارها و لاش هائی صورت گرفته است. سوّم، بدانی که برای
چه آفریده شده ای و منظور چه بوده است. چهارم، معرفت پیدا کنی به آن چیزهائی
که سبب می شود از دین و اعتقادات خود منحرف شوی (یعنی راه خوشبختی و
بدبختی خود را بشناسی و در جامعه چشم و گوش بسته حرکت نکنی).

2- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلی
عَبْد مُؤْمِن فَیُلْهِمُهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّعاءَ إِلاّ کانَ کَشْفُ
ذلِکَ الْبَلاءِ وَشیکاً، وَ ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلی عَبْد مُؤْمِن
فَیُمْسِکُ عَنِ الدُّعاءِ إلاّ کانَ ذلِکَ الْبَلاءُ طَویلاً، فَإذا نَزَلَ
الْبَلاءُ فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ وَ التَّضَرُّعِ إلَی اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

«الکافی، ج 2، ص 471، ح 2»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: نیست بلائی که
بر مؤمن وارد شود مگر آن که به وسبله دعا سریع بر طرف می گردد; و چنانچه دعا
نکند طولانی خواهد، پس هنگامی مصیتی و بلائی وارد شد، به درگاه خداوند دعا و تضرّع
کنید

3- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : لَیْسَ مِنْ دَواء إلاّ وَ هُوَ
یُهَیِّجُ داءً، وَ لَیْسَ شَیْءٌ فِی الْبَدَنِ أنْفَعَ مِنْ إمْسَاکِ الْیَدِ
إلاّ عَمّا یَحْتاجُ إلَیْهِ.

«الکافی، ج 8، ص 273، ح 409»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: هیچ داروئی نیست
مگر آن که در اثر عوارض جنبی آن دردی دیگر را تهییج و تحریک می نماید; و هیچ
درمانی بهتر و سود مندتر از امساک و خودداری نیست مگر در حال نیاز و ضرورت.

4- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : رَحِمَ اللهُ عَبْداً تَفَقَّهَ،
عَرَفَ النّاسَ وَلایَعْرِفُونَهُ.

«نزهه النّاظر و تنبیه الخاطر، ص 122، ح 2»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: خداوند متعال
رحمت کند بنده ای را که در مسائل دینی تفقه
و تحقیق نماید (فقیه و عالم باشد) و نسبت به مردم شناخت پیدا کند، گرچه مردم او را
نشناسند و قدر و منزلت او را ندانند.

5- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : إنَّ أهْلَ الاْرْضِ مَرْحُومُونَ
ما یَخافُونَ، وَ أدُّوا الاْمانَهَ، وَ عَمِلُوا بِالْحَقِّ.

«تهذیب الأحکام، ج 6، ص 350، ح 991»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: اهل زمین مورد
رحمت – و برکت الهی – هستند، مادامی که خوف و ترس – از گناه و معصیت داشته باشند
-، ادای امانت نمایند و حقّ را دریابند و مورد عمل قرار دهند.

6- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : بِئْسَ الْعَبْدُ یَکُونُ
ذاوَجْهَیْنِ وَ ذالِسانَیْنِ.

«تحف العقول، ص 291»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بد شخصی است آن
که دارای دو چهره و دو زبان می باشد، – که در پیش رو چیزی گوید و پشت سر چیز
دیگر -.

7- قال – علیه السلام – : مَنِ اسْتَشارَ لَمْ یَعْدِمْ
عِنْدَ الصَّوابِ مادِحاً، وَ عِنْدَالْخَطإ عاذِراً.

«نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ص 123، ح 13»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: کسی که در امور
زندگی خود ـ با اهل معرفت ـ مشورت کند، چنانچه درست و صحیح عمل کرده باشد مورد
تعریف و تمجید قرار می گیرد و اگر خطا و اشتباه کند عذرش پذیرفته است.

8- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ مِنْ
نَفْسِهِ واعِظٌ تَمَکَّنَ مِنْهُ عَدُوُّهُ ـ یعنی الشّیطان ـ .

«نزهه الناظر و تنبیه الخاطر، ص 124، ح 15»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: هر کسی عقل و
تدبیرش را مورد استفاده قرار ندهد، دشمنش – یعنی; شیاطین إنسی و جنّی و نیز هواهای
نفسانی – به راحتی او را می فریبند و منحرف می شود.

9- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ما قُسِّمَ بَیْنَ الْعِبادِ
أفْضَلُ مِنَ الْعَقْلِ، نَوْمُ الْعاقِلِ أفْضَلُ مِنْ سَهَرِالْجاهِلِ.

«تحف العقول، ص 213»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: چیزی با
فضیلت تر و بهتر از عقل، بین بندگان توزیع نشده است، (تا جائی که) خواب عاقل – هوشمند –
افضل و بهتر از شب زنده داری جاهل بی خرد است.

10- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : لا تَدْخُلُوا الْحَمّامَ عَلَی
الرّیقِ، وَ لا تَدْخُلُوهُ حَتّی تُطْعِمُوا شَیْئاً.

«وسائل الشّیعه، ج 2، ص 52، ح 1454»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بعد از صبحانه، بدون
فاصله حمّام نروید; همچنین سعی شود با معده خالی داخل حمام نروید، بلکه حتّی
الامکان قبل از رفتن به حمّام قدری غذا بخورید.

11- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : اِیّاکَ وَ الْمِزاحَ، فَاِنَّهُ
یَذْهَبُ بِنُورِ ایمانِکَ، وَ یَسْتَخِفُّ مُرُوَّتَکَ.

«وسائل الشّیعه، ج 12، ص 118، ح 15812»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بر حذر باش از
شوخی و مزاح ـ بی جا ـ چون که نور ایمان را از بین می برد و جوانمردی و آبرو
را سبک و بی اهمیّت می گرداند.

12- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : اللَّحْمُ یُنْبِتُ اللَّحْمَ،
وَالسَّمَکُ یُذیبُ الْجَسَدَ.

«وسائل الشیعه، ج 25، ص 78، ح 21240»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: خوردن گوشت،
موجب روئیدن گوشت در بدن و فربهی آن می گردد; ولی خوردن ماهی، گوشت بدن را آب
و جسم را لاغر می گرداند.

13- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَنْ صَدَقَ لِسانُهُ زَکی
عَمَلُهُ، وَ مَنْ حَسُنَتْ نیَّتُهُ زیدَ فی رِزْقِهِ، وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ
بِإخْوانِهِ وَ أهْلِهِ مُدَّ فی عُمْرِهِ.

«تحف العقول، ص 388»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: هر که زبانش
صادق باشد اعمالش تزکیه است، هر که فکر و نیّتش نیک باشد در روزیش توسعه خواهد
بود، هر که به دوستان و آشنایانش نیکی و احسان کند، عمرش طولانی خواهد شد.

14- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : اِذا ماتَ الْمُؤْمِنُ بَکَتْ
عَلَیْهِ الْمَلائِکَهُ وَ بُقاعُ الاَْرضِ.

«الکافی، ج 1، ص 38»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: زمانی که مؤمن
بمیرد، ملائکه و ممتازترین قسمتهای زمین برای او گریه
می کنند.

15- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : الْمُؤْمِنُ بِعَرْضِ کُلِّ
خَیْر، لَوْ قُطِّعَ أنْمِلَهً أنْمِلَهً کانَ خَیْراً لَهُ، وَ لَوْ وَلّی
شَرْقَها وَ غَرْبَها کانَ خَیْراً لَهُ.

«کتاب التمحیص، ص 55، ح 109»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: مؤمن (همیشه، در
همه حالات) در معرض خیر و سعادت خواهد بود، چنانچه (در سختی قرار گیرد و) بندهای
بدنش قطعه قطعه گردد برایش خیر و خوشبختی است; و اگر هم تمام شرق و غرب دنیا در
اختیارش قرار گیرد، نیز برایش خیر و سعادت است.

16- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَنْ اَرادَ أنْ یَکُونَ أقْوی
النّاسِ فَلْیَتَوَکَّلْ علَی اللّهِ.

«بحارالأنوار، ج 75، ص 327»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: هرکس بخواهد (در
هر جهتی) قوی ترینِ مردم باشد باید توکّل در همه امور، بر خداوند سبحان
نماید.

17- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : أداءُ الاْمانَهِ وَ الصِّدقُ
یَجْلِبانِ الرِّزْقَ، وَ الْخِیانَهُ وَ الْکِذْبُ یَجْلِبانِ الْفَقْرَ وَ
النِّفاقَ.

«تحف العقول، ص 297»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: امانت داری
و راست گوئی، هر دو موجب توسعه روزی می شوند; ولیکن خیانت در امانت و
دروغ گوئی موجب فلاکت و بیچارگی و سبب تیرگی دل می باشد.

18- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : أبْلِغْ خَیْراً وَ قُلْ خَیْراً
وَ لا تَکُنْ إمَّعَه.

«تحف العقول، ص 304»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: نسبت به
هم نوع خود خیر و نیکی داشته باش، و سخن خوب و مفید بگو، و خود را تابع
بی تفاوت و بی مسئولیّت قرار مده.

19- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : تَفَقَّهُوا فی دینَ اللهِ،
فَاِنَّ الْفِقْهَ مِفْتاحُ الْبَصیرَهِ، وَ تَمامُ الْعِبادَهِ، وَ السَّبَبُ
اِلَی الْمَنازِلِ الرَفیعَهِ وَ الرُّتَبِ الْجَلیلَهِ فِی الدّینِ وَ الدّنیا.

«تحف العقول، ص 302»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: مسائل و احکام
اعتقادی و عملی دین را فرا گیرید، چون که شناخت احکام و معرفت نسبت به دستورات
خداوند، کلید بینائی و بینش و اندیشه می باشد و موجب تمامیّت کمال عبادات و
اعمال می گردد; و راه به سوی مقامات و منازل بلندمرتبه دنیا و آخرت است.

20- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : فَضْلُ الْفَقیهِ عَلَی العابِدِ
کَفَضْلِ الشَّمْسِ عَلَی الْکَواکِبِ، وَ مَنْ لَمْ یَتَفَقَّهْ فی دینِهِ لَمْ
یَرْضَ اللّهُ لَهُ عَمَلاً.

«تحف العقول، ص 303 و ص 209»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: ارزش و فضیلت
فقیه بر عابد همانند فضیلت خورشید بر ستاره ها است; و کسی که در امور دین
فقیه و عارف نباشد، خداوند نسبت به اعمال او راضی نخواهد بود.

21- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : دَخَلْتُ إلَیْهِ، فَقالَ: لا
تَسْتَغْنی شیعَتُنا عَنْ أرْبَع: خُمْرَه یُصَلِّی عَلَیْها، وَ خاتَم یَتَخَتَّمُ
بِهِ، وَ سِواک یَسْتاکُ بِهِ، وَ سُبْحَه مِنْ طینِ قَبْرِ أبی عَبْدِ اللّهِ ع
فیها ثَلاثٌ وَ ثَلاثُونَ حَبَّهً، مَتی قَلَّبَهَا ذاکِراً لِلّهِ کُتِبَ لَهُ
بِکُلِّ حَبَّه أرْبَعُونَ حَسَنَهً، وَ إذا قَلَّبَها ساهِیاً یَعْبَثُ بِها
کُتِبَ لَهُ عِشْرُونَ حَسَنَهً.

«بحار الأنوار، ج 101، ص 132، ح 61»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: شیعیان و دوستان
ما (در هر حال و در هر کجاکه باشند) از چهار چیز نباید بی نیاز باشند:

جانمازی که بر آن نماز بخوانند، انگشتری که در دست نمایند، مسواکی که
دندانهای خود را به وسیله آن مسواک کنند; و تسبیحی از تُربت امام حسین – علیه
السلام – که دارای 34 دانه باشد و به وسیله آن ذِکر گوید، که خداوند متعال در
مقابل هر دانه آن چهل حَسَنِه در نامه اعمالش ثبت می نماید; و چنانچه آن را
دست گیرد بدون آن که ذِکری و دعائی بخواند 20 حسنه به او داده می شود.

22- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : صَلوهُ النّوافِلِ قُرْبانٌ اِلَی
اللهِ لِکُلِّ مُؤمِن.

«وسائل الشیعه، ج 4، ص 73، ح 4547»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: انجام نمازهای
مستحبّی، هر مؤمنی را به خداوند متعال نزدیک می نماید.

23- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَثَلُ الدّنیا مَثَلُ
الْحَیَّهِ، مَسُّها لَیِّنٌ وَ فی جَوْفِهَا السَّمُّ الْقاتِلِ،
یَحْذَرُهَاالرِّجالُ ذَوِی الْعُقُولِ وَ یَهْوی اِلَیْهَاالصِّبْیانُ
بِأیْدیهِمْ.

«تحف العقول، ص 292»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: مَثَل دنیا
همانند مار است که پوست ظاهر آن نرم و لطیف و خوشرنگ، ولی در درون آن سمّ
کشنده ای است که مردان عاقل و هشیار از آن گریزانند و بچّه صفتان و بولهوسان
به آن عشق میورزند.

24- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَثَلُ الدُّنیا مَثَلُ
ماءِالْبَحْرِ کُلَّما شَرِبَ مِنْهُ الْعطْشانُ اِزْدادَ عَطَشاً حَتّی
یَقْتُلُهُ.

«تحف العقول، ص 292»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: مَثَل دنیا (و
اموال و زیورآلات و تجمّلات آن) همانند آب دریا است که انسانِ تشنه، هر چه از آن
بیاشامد بیشتر تشنه می شود و آنقدر میل می کند تا هلاک شود.

25- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : لَیْسَ الْقَبْلَهُ
عَلَی الْفَمِ اِلاّ لِلزَّوْجَهِ وَ الْوَلَدِ الصَّغیرِ.

«بحارالأنوار، ج 10، ص 246، ح 12»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بوسیدن
لب ها و دهان ـ برای یکدیگر در هر حالتی ـ صحیح نیست مگر برای همسر و یا
فرزند کوچک.

26- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : مَنْ نَظَرَ بِرَأیْهِ هَلَکَ، وَ
مَنْ تَرَکَ أهْلَ بَیْتِ نَبیِّهِ ضَلَّ، وَ مَنْ تَرَکَ کِتابَ اللهِ وَ
قَوْلَ نَبیِّهِ کَفَرَ.

«الکافی، ج 1، ص 72، ح 10»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: هرکس به رأی و
سلیقه خود اهمیّت دهد و در مسائل دین به آن عمل کند هلاک می شود، و هرکس
اهل بیت پیغمبر صلّی الله علیه وآله وسلّم را رها کند گمراه می گردد، و
هرکس قرآن و سنّت رسول خدا را ترک کند کافر می باشد.

27- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : إنَّ اللهَ لَیُبْغِضُ
الْعَبْدَ النَّوّامَ، إنَّ اللهَ لَیُبْغِضُ الْعَبْدَ الْفارِغَ.

«وسائل الشّیعه، ج 17، ص 58، ح 4»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: همانا خداوند
دشمن دارد آن بنده ای را که زیاد بخوابد، و دشمن دارد آن بنده ای
را که بیکار باشد.

28- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : التَّواضُعُ: أنْ تُعْطِیَ النّاسَ
ما تُحِبُّ أنْ تُعْطاهُ.

«وسائل الشّیعه، ج 15، ص 273، ح 20497»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: تواضع و فروتنی
آن است که آن چه دوست داری، دیگران درباره تو انجام دهند، تو هم همان را درباره
دیگران انجام دهی.

29- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : یُسْتَحَبُّ غَرامَهُ الْغُلامِ
فی صِغَرِهِ لِیَکُونَ حَلیماً فی کِبَرِهِ وَ یَنْبَغی لِلرَّجُلِ أنْ یُوَسِّعَ
عَلی عَیالِهِ لِئَلاّ یَتَمَنَّوْا مَوْتَهَ.

«وسائل الشّیعه، ج 21، ص 479، ح 27805»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بهتر است پسر را
در دوران کودکی به کارهای مختلف و سخت، وادار نمائی تا در بزرگی حلیم و بردبار
باشد; و بهتر است مرد نسبت به اهل منزل خود دست و دل باز باشد و در حدّ توان
رفع نیاز کند تا آرزوی مرگش را ننمایند.

30- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : لَیْسَ مِنّا مَنْ لَمْ یُحاسِبْ
نَفْسَهُ فی کُلِّ یَوْم، فَإِنْ عَمِلَ حَسَناً إسْتَزادَ اللهَ، وَ إنْ عَمِلَ
سَیِّئاً إسْتَغْفَرَاللهَ وَ تابَ اِلَیْهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 16، ص 95، ح 21074»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: از شیعیان و
دوستان ما نیست، کسی که هر روز محاسبه نَفْس و بررسی اعمال خود را نداشته باشد، که
اگر چنانچه اعمال و نیّاتش خوب بوده، سعی کند بر آن ها بیفزاید و اگر زشت و
ناپسند بوده است، از خداوند طلب مغفرت و آمرزش کند و جبران نماید.

31- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلی
عَبْد مُؤْمِن، فَیُلْهِمُهُ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الدُّعاءَ، إلاّ کانَ کَشْفُ
ذلِکَ الْبَلاءِ وَشیکاً، وَ ما مِنْ بَلاء یَنْزِلُ عَلی عَبْد مُؤْمِن
فَیُمْسِکُ عَنِ الدُّعاءِ إلاّ کانَ ذلِکَ الْبَلاءُ طَویلاً، فَإذا نَزَلَ
الْبَلاءُ فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ، وَ التَّضَرُّعِ إلَی اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

«الکافی، ج 2، ص 471، ح 2»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: بلائ و گرفتاری
بر مؤمنی وارد نمی شود مگر آن که خداوند جلّ و علی بر او الهام می فرستد
که به درگاه باری تعالی دعا نماید; و آن بلا سریع بر طرف خواهد شد. و چنانچه از
دعا خود داری نماید، آن بلا و گرفتاری طولانی گردد. پس هر گاه فتنه و بلائی بر شما
وارد شود، به درگاه خداوند مهربان دعا و زاری نمائید.

32- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ما فِی الْمیزانِ شَیْیءٌ أثْقَلُ
مِنَ الصَّلاهِ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمّد.

«الکافی، ج 2، ص 494، ح 15»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: در میزان الهی
نیست عمل و چیزی، سنگین تر از ذکر صلوات بر محمّد و اهل بیتش (صلوات
الله علیهم اجمعین).

33- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : قَلیلُ الْعَمَلِ مِنَ الْعاقِلِ
مَقْبُونٌ مُضاعَفٌ وَ کَثیرُالْعَمَلِ مِنْ أهْلِ الْهَوی وَالْجَهْلِ مَرْدُودٌ.

«تحف العقول، ص 286»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: اعمال شخص عاقل
مقبول است و چند برابر أجر خواهد داشت گرچه قلیل باشد، ولی شخص نادان و هوسران
گرچه زیادکار و خدمت و عبادت کند پذیرفته نخواهد بود.

34- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : وَشَعْرُ الْجَسَدِ إذا طالَ
قَطَعَ ماءَ الصُّلْبِ، وَأرْخی الْمَفاصِلَ، وَ وَرِثَ الضَّعْفَ وَالسِلَّ، وَ
إنَّ النُّورَهَ تَزیدُ فِی ماءِالصُّلْبِ، وَ تُقَّوِی الْبَدَنَ، وَتَزیدُ فی
شَخْمِ الْکُلْیَتَیْنِ، وَ تَسْمِنُ الْبَدَنَ.

«وسائل الشّیعه، ج 2، ص 65، ح 1499»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: موهای بدن ـ زیر
بغل و اطراف عورت ـ چنانچه بلند شود سبب قطع و کمبود آب کمر، سستی مفاصل استخوان و
ضعف سینه و گلو خواهد شد، استعمال نوره سبب تقویت تمامی آن ها می باشد.

35- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ثَلاثَهٌ یَجْلُونَ الْبَصَرَ:
النَّظَرُ إلَی الخُضْرَهِ، وَ النَّظَرُ إلَی الْماءِالْجاری، وَ النَّظَرُ إلَی
الْوَجْهِ الْحَسَنِ.

«وسائل الشّیعه، ج 5، ص 340، ح 3»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: سه چیز بر
نورانیّت چشم می افزاید: نگاه بر سبزه، نگاه بر آب جاری و نگاه به صورت زیبا.

36- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : إنَّ الاْرْضَ لا تَخُلُو مِنْ
حُجَّه، وَ أنَا وَ اللهِ ذلِکَ الْحُجَّهُ.

«الکافی، ج 1، ص 179، ح 9»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: همانا زمین در
هیچ موقعیّتی خالی از حجّت خدا نیست و به خدا سوگند که من خلیفه و حجّت خداوند
هستم.

37- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ألْمُؤْمِنُ مِثْلُ کَفَّتَی
الْمیزانِ کُلَّما زیدَ فی ایمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ.

«تحف العقول، ص 301»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: مؤمن همانند دو
کفّه ترازو است، که هر چه ایمانش افزوده شود بلاها و آزمایشاتش بیشتر
می گردد.

38- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : إنَّما أمِرْتُمْ أنْ تَسْئَلُوا،
وَ لَیْسَ عَلَیْنَا الْجَوابُ، إنَّما ذلِکَ إلَیْنا.

«مستدرک الوسائل، ج 17، ص 278، ح 35»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: شماها مأمور
شده اید که ـ از ما اهل بیت رسول الله ـ سؤال کنید، ولیکن جواب و پاسخ
آن ها بر ما واجب نیست بلکه اگر مصلحت بود پاسخ می دهیم وگرنه ساکت
می باشیم.

39- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : ما ذِئْبانِ ضارِبانِ فی غَنَم
قَدْ غابَ عَنْهُ رُعاؤُها، بِأضَرَّ فی دینِ مُسْلِم مِنْ حُبِّ الرِّیاسَهِ.

«وسائل الشّیعه، ج 15، ص 350، ح 1»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: خطر و ضرر علاقه
به ریاست برای مسلمان بیش از دو گرگ درّنده ای است، به گله گوسفندی که چوپان
ندارند حمله کنند.

40- قالَ الإمام الکاظم – علیه السلام – : الإیمانُ فَوْقَ الاْسْلامِ
بِدَرَجَه، وَالتَّقْوی فَوْقَ الإیمانِ بِدَرَجَه، وَ الْیَقینُ فَوْقَ التَّقْوی
بِدَرَجَه، وَ ما قُسِّمَ فِی النّاسِ شَیْیءٌ أقَلُّ مِنَ الْیَقینِ.

«بحارالأنوار، ج 67، ص 136، ح 2»

امام موسی کاظم – علیه السلام – فرمود: ایمان، یک درجه
از اسلام بالاتر است; تقوی نیز، یک درجه از ایمان بالاتر; یقین، یک درجه از تقوی
بالاتر و برتر می باشد و درجه ای کمتر از مرحله یقین در بین مردم
ثمره بخش نخواهد بود.