یکی از علایم حتمی ظهور خروج سید حسنی است. روایات از چند نفر به‌عنوان سید حسنی یاد کرده‌اند؛ از جمله شخصی که نزدیک ظهور در مکه قیام می‌کند و به‌دست اهل مکه به شهادت می‌رسد و سرش را برای شام می‌فرستند. این شخص، همان نفس زکیه ـ یکی از نشانه‌های حتمی ظهورـ است.
شخص دیگری که به احتمال بسیار زیاد، همان سید حسنی است و از نشانه‌های ظهور معرفی شده، کسی است که از طرف دیلم خروج می‌کند، ستمگران را می‌کشد و وارد کوفه می‌شود. وقتی خبر ظهور و قیام امام مهدی علیه‌السلام به او می‌رسد، نزد حضرت می‌آید و پس از درخواست نشانه و کرامت از امام، او و بسیاری از سپاهیانش با حضرت بیعت می‌کنند و به خیل عظیم سپاهیان آن حضرت می‌پیوندند.
از مجموع روایات چنین استفاده می‌‎شود که اصل وجود شخصی با نام حسنی یقینی است. در برخی روایات ویژگی‎ها و قضایایی برای ایشان نقل شده است که از اعتبار چندانی برخوردار نیستند و ما به‌اشاره‎ای اجمالی، اکتفا می‌کنیم.

۱. در روایات سه تن[۱] به‌عنوان سید حسنی معروف شده‎اند
اولی از دوست‌داران حضرت است. امام وقتی از خداوند درخواست اجازه ظهور می‌‎کنند، حسنی از این موضوع با خبر شده و اقدام به خروج می‌‎کند. اهل مکه به او هجوم برده، او را کشته و سرش را به نزد شامی ـ سفیانی ـ می‌‎فرستند، پس از این واقعه ظهور صاحب‌الامر صورت می‌‎گیرد و مردم با ایشان بیعت می‌‎کنند.[۲] ظاهراً این شخص‌‌ همان نفس زکیه خواهد بود که بحث آن گذشت؛ دومی شخصی است که با سپاه سفیانی‌ـ‌اموی در شام درگیر می‌‎شود و سرانجام مغلوب خواهد شد و سومین حسنی‌‌ همان شخصی مورد بحث است که از بلاد شرق ـ دیلم ـ خروج کرده و با یارانش در کوفه مستقر خواهد شد.

۲. مکان خروج و استقرار حسنی
مفضل‌بن‌عمرو در ضمن روایتی بسیار طولانی، نقل می‌کند که امام صادق‌ علیه‌السلام فرمود: «… سپس حسنی آن جوانمرد خوش‌رو از جانب دیلم خروج خواهد کرد. وی با صدای فصیح می‌‎گوید:‌ ای آل‌احمد اجابت کنید غمگین، محزون و نداکننده از مکه (مهدی) را. پس گنج‎هایی از طالقان که از جنس طلا و نقره نیستند، بلکه مردانی‎اند بسان پاره‎های آهن، سوار بر اسب‎های ابلق در مسیر خود به سمت کوفه با ستمگران جنگیده، آنان را کشته تا وارد کوفه شده… و آنجا را قرارگاه خود قرار می‌‎دهند….».[۳]

۳. زمان و مکان ملاقات حسنی با امام موعود
از روایت فوق استفاده می‌‎شود که خروج حسنی هم‌زمان یا بعد از ظهور حضرت خواهد بود؛ زیرا در ادامه روایت فوق امام می‌‎فرماید: «… پس از ورود مهدی و اصحابشان به کوفه حسنی با خبر شده؛ یارانش به او می‌‎گویند: یابن‌رسول الله کیست که به ساحت و منطقه ما وارد شده است؟ حسنی در پاسخ آنان می‌‎گوید بیرون شویم و ببینیم او کیست و چه می‌‎طلبد. به خدا قسم او می‌‎داند که او مهدی  است و او را می‌‎شناسد و از این سخن غرضی جز اینکه امام را به اصحاب خود بشناساند ندارد، پس حسنی با سپاه خود نزد حضرت می‌‎آیند و…».[۴]

۴. صداقت حسنی
پس از ملاقات حسنی با امام زمان گفت‌وگویی جالب بین آنان صورت می‌‎گیرد؛ امام صادق در ادامه همان روایت می‌‎فرماید: «حسنی به امام عرض می‌‎کند: اگر تو مهدی آل‌محمد هستی آثار جدت پیامبر، عصا، انگشتر، عمامه،… و مصحف علی کجاست؟ حضرت همه آنها را به او عرضه می‌‎کند، سپس حضرت یا حسنی عصا را برداشته و در سنگ سختی فرو می‌‎برد، بلافاصله عصا سبز شده و برگ در می‌‎آورد و… پس از آن می‌‎گوید: الله اکبر! یابن‌رسول‌الله! دست خود را دراز کن تا با تو بیعت کنم و به این ترتیب او و سپاهیانش با حضرت بیعت می‌‎کنند…».[۵]

معرفی منابع برای مطالعه بیشتر
• تأملی نو در نشانه‌های ظهور، تقریرات درس آیت‌الله نجم‌الدین طبسی پیرامون قیام حسنی، با تحقیق و تقریر آقای محمد شهبازیان.
پی‌نوشت‌ها
۱. از روایات مربوط به سید حسنی به دست می‌آید که چند نفر، به سید حسنی ملقب هستند. ما تبیین آیت‌الله خراسانی را از کتاب مهدی منتظر (ص۲۶۴، ۲۶۵، ۲۶۶و۳۵۴) تقدیم می‌کنیم.
۲. ر.ک. کافی، کلینی، ج۸، ص۲۲۴و۲۲۵، ح۲۸۵؛ الغیبه،نعمانی، ص۲۷۰، ح۴۳.
۳. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۵۳، باب۲۸، ص۱۵و۱۶.
4. همان.
5. همان