در قرآن کریم  از زبان اهل بهشت سخنی به میان نیامده و تنها در یک آیه آمده است: «وتحیتهم فیها سلام» احوال‌پرسی آن‌ها در بهشت سلام است. ولی هنگامی که به متون  روایی مراجعه می کنیم به روایاتی برمی خوریم  که گویایی  این است که زبان اهل بهشت «عربی» است. در روایتی آمده است که می‌فرماید: «زبان حضرت آدم عربی بوده و آن زبانی است که اهل بهشت به آن سخن می‌گویند.»[1] و در روایت دیگر وارد است که لسان اهل الجنه العربی و الفارسی الدری[2] ؛ زبان اهل بهشت عربی و فارسی دری است. در مسائل شامی از امیر مؤمنان نقل شده است که فرمود : زبان و سخن اهل بهشت عربی است و زبان و کلام اهل جهنّم مجوسی است [3] .  در کتاب الدرالمختار حدیثی از رسول خدا (ص)  نقل شده است که حضرت می فرماید : عرب را به خاطر سه چیز دوست بدارید : 1- همانا من عربی هستم . 2- قرآن به زبان عربی نازل شده است . 3-  زبان اهل بهشت در بهشت عربی است [4] از مجموع آنچه گذشت گمان قوی برای انسان حاصل می‌شود که زبان اهل بهشت عربی و فارسی دری باشد گرچه نمی‌توان این مطلب را به طور یقینی بیان کرد. زیرا دلیل متقن با سند صحیح که صریحاً فرموده باشد زبان اهل بهشت چیست برای ما اقامه نشده است. و ممکن است خداوند اهل بهشت را بر تمام زبان‌ها آگاه‌ گرداند تا به هر زبان که بخواهند سخن بگویند  .

پی نوشت ها:
[1] . مجلسی، محمد باقر، بحالارانوار، تهران، ج 11، ص 56، روایت 57، باب 1.
2. آلوسی ، تفسیر آلوسی ، ج 19 ، ص 126 .
3. نمازی شاهرودی ، علی ، مستدرک سفینه البحار ،  ص 140 ،  مؤسسه النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین بقم ، 1419 ق .
4. الحسکفی  معروف به ابن عابدین ، محمّد امین ، الدرالمختار ، 6 / 740  ، دارالفکر للطباعه والنشر والتوزیع ، بیروت ، 1415 ق .