احادیث راجع به اطاعت و دشمنی با امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ با الفاظ گوناگون، در کتب فریقین، فراوان است که به دو نمونه از آنها اشاره می شود:
در مورد اطاعت از امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ و دشمنی با ایشان از کتب شیعه:
«عن النبی ـ صلی الله علیه و آله ـ أنه قال لعلی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ : یا علی لایحبک إلا من طابت ولادته و لا یبغضک إلا من خبثت ولادته و لا یوالیک إلا مؤمن و لا یعادیک إلا کافر».[1] پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ به علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ فرمود: ای علی، دوست ندارد تو را مگر کسی که ولادتش پاک و پاکیزه باشد و عداوت و دشمنی نمی کند با تو مگر کسی که ولادتش ناپاک باشد و یاری نمی کند تو را مگر شخص مؤمن و دشمنی نمی کند با تو مگر شخص کافر.
اما راجع به اطاعت و دشمنی با امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ از کتب اهل تسنن:
پیامبر اکرم به عمار فرمود: «یا عمار إن رأیتَ علیاً قدسلک وادیاً و سلک الناس و ادیاً آخر، فاسلُک مع علی و دَعِ الناس، إنه لن یدلّک علی ردی و لن یخرجک من الهدی.»[2] ای عمار،‌ اگر دیدی علی بن ابیطالب راهی را پیمود و مردم راه دیگری را پیمودند، تو با علی بن ابیطالب همراه شو و مردم را رها کن، همانا او، تو را بر پستی راهنمایی نمی کند و تو را از هدایت و راه صحیح، خارج نمی کند.»

پی نوشت ها:
[1] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار،ج27، ص145، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، 1403.
[2] . متقی هندی، کنزالعمال، 16 جلدی، بیروت، مؤسسه الرساله، ‌ج11، ص612.