نویسنده: محمد غفارنیا

هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه آمد، بسیاری از مردم مدینه به کم فروشی آلوده بودند؛ حتی شخصی به نام ابو جهینه دو پیمانه کوچک و بزرگ داشت که به هنگام خرید، از پیمانه بزرگ استفاده می‌کرد، و هنگام فروش از پیمانه کوچک. وقتی آیات زیر در این باره نازل شد:
(وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ* الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ َإِذَا کَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ… )
وای بر کم فروشان، آنها که وقتی برای خود کیل می‌کنند، حق خود را به طور کامل می‌گیرند؛ اما هنگامی که برای دیگران وزن می‌کنند، کم می‌گذارند. (1)
پیامبر آنها را برای اهل مدینه تلاوت فرمود، سپس افزود: خمس بخمس: پنج چیز در برابر پنج چیز است،
عرض کردند: ای رسول خدا، کدام، در مقابل کدام است؟ فرمود:
1-مَا نَقَضَ قَوْمٌ الْعَهْدَ إِلا سُلِّطَ عَلَیْهِمْ عَدُوُّهُمْ:
هیچ قومی عهد شکنی نکرد؛ مگر این که خداوند دشمن آنان، را بر آنها مسلط ساخت؛
2-وَمَا حَکَمُوا بِغَیْرِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلا فَشَا فِیهِمُ الْفَقْرُ:
هیچ جمعیتی به غیر حکم الهی حکم نکرد؛ مگر این که فقر در میان آنها گسترد؛
3-وَلا ظَهَرَتْ فِیهِمُ الْفَاحِشَهُ إِلا فَشَا فِیهِمُ الْمَوْتُ:
و در میان هیچ ملتی فحشا علنی نشد؛ مگر این که مرگ و میر را در آنها افزود:
4-وَلا طفَّفُوا الْمِکْیَالَ إِلا مُنِعُوا النَّبَاتَ وَأُخِذُوا بِالسِّنِینَ:
هیچ قومی کم فروشی نکرد؛ مگر این که زراعت آنها از بین رفت، و قحطی آنها را فرو گرفت.
5-و ما منعوا الزکات الا حبس عنهم المطر.
هیچ قومی زکات را منع نکرد؛ مگر این که باران از آنها قطع شد. (2)

پی‌نوشت‌ها:

1-مطففین/6-1.
2-روح الجنان…. مواعظ العددیه، ص152.
منبع مقاله :
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول