ابراهیم بن عباس کاتب گفت خدمت حضرت رضا (علیه السلام) بودیم یکی از فقها گفت معنی نعیم در آیه شریفه (لتسألن یومئذ عن النعیم) در آنروز سوال خواهید شد از نعمت آب سرد است. علی بن موسی (علیه السلام) با صدای بلند فرمود این طور تفسیر می کنید آیه را و هر کسی به یک طریق معنی می نماید بعضی می گویند غذای خوش طعم است. همانا پدرم از پدرش حضرت صادق (علیه السلام) نقل فرمود که وقتی این گفتار شما راجع به معنی نعیم خدمت آنجناب گفته شد خشمگین شده فرمود هرگز خدا بازخواست و سوال نخواهد کرد مخلوق را راجع به چیزهائی که به آنها تفضل فرموده و برای چنین چیزی منت نمی گذارد. این کار از مخلوق ناشایست است اگر از غذائی که به دیگران داده یا آب سرد یا چیزهای دیگر را منت گذارد، چگونه می توان به خدای جلت عظمته نسبت داد چیزی را که برای مردم شایسته نیست.
و لکن النعیم حبنا اهل البیت و موالاتنا یسأل الله عنه بعد التوحید و نبوه رسوله صلی الله علیه و آله ولی نعیم دوستی و ولایت با ما خاندان است که خداوند بعد از توحید و نبوت از آن سوال خواهد کرد. زیرا بنده اگر به لوازم ولایت و محبت وفا کرد به نعیم بهشت که زوال ندارد می رسد.
حضرت رضا (علیه السلام) فرمود پدرم از حضرت صادق و ایشان از امام باقر به همین طریق از علی (علیه السلام) نقل کردند که پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: یا علی ان اول ما یسأل عند العبد بعد موته شهاده ان لا اله الا الله و ان محمد رسول الله و انک ولی المومنین بما جعله الله و جعلته فمن اقر بذلک و کان معتقده صار الی النعیم الذی لازوال له.
یا علی اولین چیزی که بعد از مرگ از بنده سوال می کنند شهادت به توحید و نبوت من و اقرار به ولایت تو است به آن طریقی که خدا قرار داده و من نیز رسانیدم به آنها. هر کس اعتراف به این قسمت کرد و اعتقادش نیز همان بود بسوی نعمتی که هرگز نابودی و زوال ندارد رهسپار خواهد شد.(26)

26) ینابیع الموده، جزء اول، ص 111.