حضرت زهرا (علیها السّلام) در جمع بانوان فرمود:

اَرضی اَبَوَی دینکِ محمداً و علیّاً بِسَخَطِ اَبَوَی نَسَبِکِ ولا تُرضی اَبَوَی نَسَبِکِ بِسَخَطِ اَبَوَی دینکِ؛
پدران دینی ات، یعنی محمّد و علی علیه السّلام را راضی ساز، هر چند با ناراحتی پدر و مادر نسبی ات باشد، و پدر و مادر نسبی خود را با خشم و نارضایتی پدران معنوی و دینی ات راضی نساز.
تفسیر امام حسن عسکری علیه السّلام ص 334
شرح حدیث:

حضرت محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم و حضرت علی علیه السّلام پدر معنوی مایند. حق تربیت و هدایت و پیشوایی بر گردن ما دارند و ما اگر امت شایسته ای باشیم، فرزندان روحی و معنوی آنان خواهیم بود.

اطاعت پدر و مادر لازم است، اطاعت پیامبر و امام هم واجب.

رنجاندن والدین، گناه است، ناراضی ساختن امام و پیامبر هم حرام.

اما… هنگام تعارض چه باید کرد؟ یعنی اگر بخواهیم رضایت خدا و پیامبر و امام را جلب کنیم و به دستورهای دین عمل کنیم، پدر و مادر ناراحت می شوند. و اگر بخواهیم دل پدر و مادر را به دست آوریم و آنان از ما راضی باشند، گاهی این رضایت به قیمت گناه و ترک وظیفه ی دینی به دست می آید. حال چه کنیم؟

در این گونه موارد، رضای پیامبر و امام مهم تر است. کاری کنیم که خدا و رسول از ما راضی باشند و کارمان بر طبق دین و قرآن و خواسته ی امام باشد، هر چند پدر و مادر از دست ما ناراحت و ناراضی شوند.

برای یک مسلمان مکتبی مهم تر از هر چیز، اطاعت اولیای خدا و کسب رضای آنان به وسیله ی عمل به فرمان پروردگار است.

هرگز مباد که به خاطر دلخوشی پدر و مادر و فامیل و دوستان کاری کنیم که خدا و رسول و امام نمی پسندند و از آن نهی کرده اند.

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام)، جواد محدثی