دفاع حضرت فاطمه سلام الله علیها از امام علی (علیه السلام):

مَا الّذی نَقَموا مِن أبی الحَسنِ؟ نَقَموا وَاللهِ مِنهُ نَکیرَ سَیِفهِ وَ قِلّهَ مُبالاتِهِ لِحَتفِهِ وَ شِدَّهَ وَ طاَتِهِ وَ نَکالَ وَقعَتِهِ وَ تَنمُّرَهُ فی ذاتِ الله؛
چه چیز را از ابا الحسن علی بن ابی طالب خرده گرفتند و به انتقام گیری پرداختند؟ تنها عیب علی(که آنان را به انتقام گیری از او کشاند) شمشیر برّان او، بی اعتنایی به مرگ، استواری او در راه دین، ضربه های بی امان او بر دشمن و سرسختی و قاطعیّت او در راه خدا بود.
بلاغات النساء، ص 132
شرح حدیث:

در این سخن حضرت زهرا(علیها السّلام) از برخورد نامناسب مردم با امیرمؤمنان و کنار گذاشتن او از صحنه ی سیاسی جامعه و پایمال کردن حق او که حق امت نیز بود، سخن می گوید و شکوه می کند.

راستی چرا با علی علیه السّلام آن گونه رفتار کردند؟ از او چه بدی دیده بودند؟ چه عیب و نقصی داشت که به آن موضع گیری نامناسب و جاهلانه پرداختند؟

بی گناهی، کم گناهی نیست در دیوان عشق

یوسف از دامان پاک خود به زندان رفته است

امام علی علیه السّلام هم در مبارزه با دشمنان و مشرکان سرسخت و کوشا بود، شهادت طلب و شجاع بود و از مرگ هراسی نداشت، در راه عقیده و خدا و دین بی تزلزل و استوار بود، با دشمنان خدا و قرآن کمترین سازشی نداشت و صلابت و استواری او بی نظیر بود. اینها بود گناه علی!

این فضایل و درخشندگی ها برای حسودان تنگ نظر یا ضربه خوردگان از عدالت و حق، آزار دهنده و دشمن ساز است.

امام علی علیه السّلام تاوان صداقت و ایمان و جهاد و صبر خود را می داد.

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام )، جواد محدثی