اخلاق مهدوی(علیه السلام) در بین گذشتگان و آیندگان ، انبیاء ، رسولان (علیهم السلام) و در مجموع «السابقون» هستند (السابقون السابقون اولئک المقربون – سوره واقعه ، آیات 10 و 11). همان کسانی که خداوند ماجرای زندگی آنها را در قرآن بیان کرده و به رفتار آنها افتخار می‌کند. همان کسانی که در ابتدای خلقت ، عزم خود را بر یاری مهدی (علیه السلام) جزم کرده و همه حیات خود را در راه برپایی ملک مهدی (علیه السلام) صرف کرده و خواهند کرد. بی‌شک بررسی عناصر اخلاقی زندگی ایشان ما را به سمت شناخت اخلاق مهدوی (علیه السلام) رهنمون خواهد ساخت. البته قصد نداریم در این مجال به شرح تفصیلی این مسئله بپردازیم چراکه بضاعت ما بسیار محدود و نیز پرداختن به آن نیازمند توفیقی ویژه از جانب خداوند متعال است. شاخص‌ترین ویژگی اخلاقی کسانی که خداوند آنها را با عنوان «السابقون» در قرآن می‌نامد ، قیام و حرکت است و این ویژگی همان خصوصیت اساسی اخلاقیات مهدوی (علیه السلام) است. در اخلاقیات مهدوی ، بلند شدن ، بپاخاستن و حرکت کردن وجود دارد. در اخلاقیات مهدوی، قیام کردن و به قیام کشاندن مردم بسیار نمود دارد. در اخلاقیات مهدوی ، کلام یک شخص مهدوی نافذ است و انسانهای خفته را از خواب بیدار می‌کند و آنها را به سمت مهدوی شدن حرکت می‌دهد و هدف این حرکت ظهور مهدی (علیه السلام) و برپایی ملک ایشان خواهد بود. وقتی به زندگی انبیاء و رسولان (علیه السلام) و برخی دیگر از خوبان گذشته می‌نگریم ، عناصر ذکر شده فوق را بسیار پررنگ می‌یابیم به نحوی که اساسا اصلی‌ترین هدف آنها در زندگی ، بپاخاستن و حرکت کردن و حرکت دادن مردم به سمت اخلاقیات مهدوی و به سمت آمادگی برای ملک عظیم مهدی (علیه السلام) بوده است. از اینرو می‌توان یک معیار مناسب و کارآمد برای تمییز دادن اخلاقیات مهدوی (علیه السلام) از دیگر اخلاق‌ها داشت و آن معیار «حرکت به سمت ظهور» است. اینکه بخواهیم مهدوی باشیم و همه رفتارها و حرکاتمان مورد رضایت امام عصر (علیه السلام) باشد، کار آسانی نیست عین حال کار آن چنان مشکلی هم نیست که بگوییم نمی توان براساس دستورهای امام زمان (علیه السلام) رفتار کرد و رضایت ایشان را جلب کرد . مهدویت الگویی است که انسان می تواند با انتخاب آن به عنوان راهنمای زندگی و عمل در عرصه های گوناگون به موفقیت برسد و زندگی خود را مدیریت کند. البته روی این سخن با کسانی است که دین را به عنوان الگو دهنده قبول دارند نه کسانی که الگوهایشان را از منابع دیگری کسب می کنند. اما چگونه می توان مهدویت را به عنوان الگو در زندگی پیاده کرد؟ پاسخ این سوال در عمل به آموزه های بنیادین مهدویت در طول زندگی انسان است. در واقع مهدوی بودن در این است که انسان براساس خط مشی مورد نظر امام مهدی (علیه السلام) زندگی کند و تمامی شوون زندگی خویش را بر این اساس قرار دهد. اما خط مشی مهدوی چیست؟ می توان گفت خط مشی مهدوی همان آموزه های راستین اسلام و دستورالعمل های ائمه (علیهم السلام) می باشد. در واقع از آنجا فرق اساسی امام زمان (علیه السلام) با سایر ائمه ، غیبت ایشان است، باید گفت فرق خاصی میان خط مشی سایر ائمه با امام مهدی (علیه السلام) وجود ندارد. خواسته اصلی اسلام از مسلمانان ، عمل به واجبات و پرهیز از محرمات است. این گونه زندگی کردن ، در واقع همان زندگی است که ائمه همواره به آن توصیه کرده اند و امام مهدی نیز در برخی از تشرفات حقیقی که شرح آن به ما رسیده است نیز بر آن تاکید کرده اند. البته تنها عمل واجبات و پرهیز از محرمات کافی نیست ولی شرط لازم برای رضایت امام از زندگی ما در ابتدا همین است که آنچه را اسلام حرام کرده است، انجام ندهیم و آنچه را واجب کرده است، انجام دهیم. اما پس از این ، چند نکته کلیدی در زندگی وجود دارد که رعایت آنها در ضمن عمل به واجبات و پرهیز از محرمات در مورد رضایت امام زمان بودن رفتار ما ، نقش اساسی دارد. نخستین نکته ، رعایت انصاف در رفتار است. حضرت حجت (علیه السلام) در تشرفی که یکی از علما به محضر ایشان داشته اند ، با اشاره به ماجرای پیرمرد قفل ساز، به رعایت انصاف در رفتار با دیگران اشاره می کنند و به آن عالم می فرمایند که چنین باشید که اشاره به رفتار مرد قفل ساز در خرید و فروش منصفانه است. البته رعایت انصاف امر مشکلی است و به همین دلیل است که عمل به آن توصیه می شود از دیگر ارکان زندگی مطابق با آموزه های مهدویت ، عمل کردن به عدالت است. و …. از خداوند می‌طلبیم که ما را بیش از پیش با اخلاقیات مهدوی (علیه السلام) آشنا کند و در مسیر کسب آن حرکت دهد و این تلاش ناچیز ما را مورد رضای خود قرار دهد.