همیشه عشق و اختلاف در کنار هم قرار می گیرند و موفق ترین زوجها کسانی هستند که بتوانند با اختلافهای کوچک کنار بیایند و عشق را دوام ببخشند

چرا این قدر بغض و عصبانیت؟

او جورابهای کثیف اش را این ور و آن ور می اندازد، هیچ وقت در خمیردندان را نمی بندد و… شما هم نمی توانید جلوی خودتان را بگیرید و پشت سر مادر و خواهرهایش حرف نزنید و ایراد نگیرید…! و خلاصه یک عالم موردهای لج درآور و حرص دهنده دیگر. معمولا این اختلافهای کوچک در مواقعی که زوجها در نزدیکی هم قرار دارند (سرمیز غذا، در اتومبیل و لحظاتی که کنار هم هستند)پیش می آید …و البته این جریان بین همه زوجها برقرار است و اصلا عجیب و نادرنیست.
در واقع وقتی که یک زن و مرد تصمیم می گیرند با هم زیر یک سقف زندگی کنند، با همه خصوصیات و گذشته شخصی خود به منزل جدید می روند؛ یعنی با تربیت خاص خودشان، عادتهای کاملا جا افتاده و شکل گرفته و ژست ها و رفتارهای ناخودآگاهی که با طرف مقابل در تضادند… و با وجود این، اصطکاک هایی ضروری است؛ زن و شوهر با صیقل دادن روح یکدیگر با شرایط زندگی مشترک سازگار و هماهنگ می شوند. و یک زوج بی نظیر می سازند که مشابه آن پیدا نمی شود. خیلی ها از این می ترسند که مبادا از شدت شور و اشتیاق شان نسبت به هم کاسته شود. آیا این ترس و نگرانی در شما هم هست؟ البته شاید این اتفاق بیافتد، اما این بهایی است که باید برای شکوفایی و رشد یک احساس واقع گراتر و بادوام تر پرداخت.

چطور می توان از بالاگرفتن مشاجره ها و دعوا جلوگیری کرد

گاهی جلوگیری از خشم کارآسانی نیست؛ اول از همه به خاطر اینکه نمی توان باور کرد که این همان شخص دوست داشتنی مان است که این قدر موجب خشم ما شده! البته این امرعادی و طبیعی است چون هرقدر که انسانها به هم نزدیک تر می شوند، بیشتر تحت تاثیر هم قرار می گیرند. و به این ترتیب، بیشتر هم از پیشامد اختلافها و تفاوتها می رنجند و عصبانی می شوند (برای مثال، وقت هایی را به خاطر بیاورید که با والدین خود حرفتان می شد…).
راه چاره این است که سعی کنید وسط مشاجره، از اوج گرفتن آن جلوگیری کنید. بهترین کار وقتی که از چیزی عصبانی می شوید، از اتاق بیرون زدن و فکرخود را مشغول چیز دیگری کردن است. از افکار محرک و خشم آور اجتناب کنید… «چاقو را لیس میزند! واقعا که بی فرهنگ و بی کلاس است!! من با چنین آدمی چه کارکنم!؟» این افکار را مثل زباله دور بریزید (این یک پتکنیک ابتدایی ذن است) و هنگامی که خلق تان جا آمد و خشم تان فروکش کرد، با کمی شوخ طبعی (البته به شرط اینکه از آن برای ایجاد افکارآرامش بخش و صلح جویانه استفاده کنید و همیشه پیامهای دوستانه و محبت آمیز بفرستید) حال و هوا را عوض کنید. حواستان هم باشد که شوخی شوخی روی اعصاب هم نروید!
هدف از سازش و صیقل یافتن در زندگی چیست؟ فقط یک هدف وجود دارد؛ آن هم رسیدن به یک زندگی راحت تر و شیرین تر است… زندگی در کنار هم، خانه مشترک و کارهای کوچک روزانه، یک «گوی» حمایت گر و تضمین کننده را تشکیل می دهند و این نیاز در زندگی، به بزرگی همان دنیای پر تنش اطراف ماست.
با این وجود، امروزه گذشت کردن از اختلافات جزئی برای رسیدن به یک تفاهم دائمی و دوستانه سخت تر از زمان گذشته شده؛ چون ما انسانها کمال گراتر شده ایم و به علاوه، با کوچک ترین چیزها زود از کوره در می رویم. همچنین توقع های ما (در مورد کیفیت زندگی، راحتی، امور شخصی، و خلاصه همه چیز) بیشترشده… البته محدودیتها و کمبودهای مربوط به شرایط روز نیز موجب سریع تر عصبانی شدن افراد می شود.
با همه این صحبت ها، کسانی که در توفان های زندگی زناشویی خشم خود را کنترل و مهار می کنند، با گذر سالها و بالارفتن سن، آبی آسمان را می بینند. در واقع انسانها هر چه جوانترند، زودتر عصبانی می شوند و جوش می آورند و هر چه بیشتر در کنار هم پیر می شوند، بیشتر یکدیگر را درک می کنند و می پذیرند.
منبع:زندگی ایده آل ,شماره 43