صفوان به نقل از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده است : در زمان امام حسین علیه السّلام ، یکى از منافقین مُرده بود؛ و حضرت به دنبال جنازه آن منافق حرکت مى نمود، در بین راه ، به یکى از اصحاب خویش برخورد نمود که به سرعت از آنجا عبور مى کرد تا همراه جنازه قرار نگیرد، حضرت به او فرمود: کجا مى روى ؟ عرض کرد: از جنازه این منافق فرار مى کنم که بر او نماز نخوانم .
امام حسین علیه السّلام فرمود: همراه من بیا، و در نماز بر او آنچه از زبان من شنیدى ، تو هم مثل من همان کلمات را بازگو کن .
پس از آن که جنازه را بر زمین گذاشتند و شروع به خواندن نماز میّت کردند، حضرت دست هاى خود را همانند دیگران بالا برد و پس از تکبیر، گفت :
((اَللّهُمَّ خُذْ عَبْدَکَ فى عِبادِکَ وَ بِلادِکَ، اَللّهُمَّ اءصِلْهُ اَشَدَّ نارِکَ، اَللّهُمَّ اَذِقْهُ حَرَّ عَذابِکَ، فَاِنَّهُ کانَ یَتَوَلّى اَعْدائَکَ، وَ یُعادى اَوْلیائَکَ، وَ یُبْغِضُ اءَهَلَبَیْتِ نَبِیِّکَ))
خداوندا! او را از بین بندگان و شهرها برگیر، و شدیدترین عذاب را بر او مسلّط گردان ؛ و سوزش و سختى عذاب را به او بچشان ، چون او دشمنان تو را دوست ، و دوستان تو را دشمن مى داشت و از دوستان تو بیزار بود، و با أ هل بیت پیغمبرت بغض و کینه داشت .(1)
همچنین در کتاب تفسیر امام عسکرى علیه السّلام آمده است :
امام حسین علیه السّلام فرمود: پس از آن که خداوند، حضرت آدم علیه السّلام را آفرید و اسامى تمامى چیزها را به او تعلیم نمود و حضرت آدم آن اسامى را بر ملائکه عرضه داشت .
سپس خداوند، حضرت محمّد، علىّ، فاطمه ، حسن و حسین صلوات اللّه علیهم را همچون شَبَحى در صلب حضرت آدم علیه السّلام قرار داد و به وسیله انوار مقدّس ایشان ، تمام جهان هستى را روشنائى بخشید.
بعد از آن خداوند به ملائکه دستور داد تا براى آدم به جهت عظمت و فضل آن اشباح پنج گانه سجده نمایند.
پس تمامى افراد ملائکه ، سجده کردند مگر شیطان که از فرمان خداوند؛ و از تواضع در مقابل انوار اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام سرپیچى و امتناع ورزید. و به همین جهت که تکبّر و بلند پروازى کرد، در زمره کافرین قرار گرفت .(2)

1- وسائل الشّیعه : ج 2، ص 770، ح 3040، کافى : ج 3، ص 189، ح 2، جامع الا حادیث : ج 3، ص 326، بحارالا نوار: ج 44، ص 202، ح 20.

2- بحارالا نوار: ج 26، ص 326.

منبع: چهل داستان وچهل حدیث از امام حسین علیه السلام ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالله صالحی