یکى از اصحاب به نام کنگر ابو خالد کابلى حکایت کند:
روزى در محضر پر فیض امام سجّاد زین العابدین علیه السّلام شرفیاب شدم و از آن حضرت سؤ ال کردم چه کسانى پس از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله واجب الطاعه هستند؟
حضرت فرمود: اى کنگر! کسانى نسبت به امور دین و مردم اولى الا مر بوده ؛ و فرمایشاتشان لازم الا جرا مى باشد که از طرف خداوند به عنوان امام و خلیفه معرّفى شده باشند.
و اوّلین آن ها پس از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله ، امیرالمؤ منین ، علىّ بن ابى طالب و سپس حسن و آن گاه حسین علیهم السّلام ؛ و بعد از ایشان ولایت و رهبرى جامعه به من محوّل گردیده است .
کنگر گوید: پرسیدم که روایتى از حضرت امیر علىّ بن ابى طالب علیه السّلام وارد شده است که فرمود: هیچ گاه زمین خالى از حجّت نمى ماند، آیا حجّت خدا بعد از شما کیست ؟
حضرت فرمود: پسرم ، که نامش در تورات باقر مى باشد، او شکافنده تمام علوم و فنون است ؛ و بعد از او فرزندش ، جعفر حجّت خدا خواهد بود که نام او در آسمان ها، صادق مى باشد.
گفتم : یاابن رسول اللّه ! با این که همه شما صادق و راستگو هستید، چطور فقط او عنوان صادق را به خود گرفته است .
حضرت در جواب فرمود: همانا پدرم امام حسین از پدرش امیرالمؤ منین علیهماالسّلام نقل نمود، که پیغمر خدا فرموده است : هرگاه فرزندم جعفر بن محمّد تولّد یافت او را صادق لقب دهید.
چون که پنجمین فرزندش نیز به نام جعفر است ؛ و با تمام جراءت و جسارت ادّعاى امامت خواهد نمود و در پیشگاه خداوند او به عنوان جعفر کذّاب و مفترى على اللّه مى باشد، زیرا به برادر خود حسادت مى ورزد و چیزى را که اهلیّت ندارد ادّعا مى کند.
بعد از آن امام سجّاد علیه السّلام بسیار گریست و آن گاه اظهار داشت : به روشنى مى بینم که جعفر کذّاب ، هم دست طاغوت زمانش شده و از روى طمع و حسادت ، منکر – دوازدهمین – حجّت خدا مى گردد.
گفتم : اى سرور! این که مى گویند دوازدهمین حجّت خدا غیبت مى نماید، آیا حقیقت دارد؟ و آیا امکان پذیر است ؟
حضرت فرمود: آرى ، سوگند به خداوند، که این مطلب در کتابى نزد ما موجود است ؛ و تمام جریانات و وقایعى که بر ما و بعد از ما ودر زمان غیبت رخ مى دهد، همه آن ها در آن کتاب موجود مى باشد.(1)

1- اکمال الدّین شیخ ‌صدوق : ص 319، ح 2، احتجاج مرحوم طبرسى : ج 2، ص 152، ح 188.

منبع: چهل داستان وچهل حدیث از امام سجاد علیه السلام ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالله صالحی