همچنین مرحوم شیخ طوسى و دیگر بزرگان آورده اند:
شخصى به نام مفضّل بن قیس حکایت نماید:
روزى به محضر مبارک امام صادق علیه السلام وارد شدم؛ و بعضى از مشکلات زندگى خود و خانواده ام را براى آن حضرت بازگو کردم .
امام علیه السلام به کنیز خود فرمود: آن کیسه را بیاور.
هنگامى که کنیز کیسه را آورد، حضرت به من فرمود: در این کیسه مقدار چهارصد دینار است، که منصور دوانیقى آن ها را براى ما ارسال داشته است، آن ها را بردار و مشکلات زندگى خود و خانواده ات را برطرف نما.
پس از آن که کیسه را گرفتم، عرضه داشتم: یاابن رسول اللّه! من تقاضاى پول نکردم؛ بلکه خواستم در حقّ ما به درگاه خداوند متعال دعائى کنى، تا به دعاى شما گرفتارى هاى ما برطرف گردد.
امام علیه السلام فرمود: مانعى بدارد، این پول ها را بردار؛ و به همین زودى به درگاه خداوند سبحان دعا مى کنم، که ان شاء اللّه؛ به خواسته هایت برسى.
و در پایان به عنوان موعظه و نصیحت فرمود: مواظب باش که اسرار زندگى و خانواده ات را براى هر کسى بازگو نکنى؛ که خود را در نزد افراد، بى جهت سبک خواهى کرد.(1)

1- اختیار معرفه الرّجال : ص 183، ح 320، و 322.

منبع:

چهل داستان وچهل حدیث از امام جعفر صادق علیه السلام ، حجت الاسلام والمسلمین عبدالله صالحی