«حماسه صبر جانبازان» در آئینه توصیف رهبر معظم انقلاب اسلامی

پیام مقام معظم رهبری به کنگره بررسی اثرات گازهای شیمیائی، بهمن 66

برگزاری این کنگره از آن رو ارزشمند و اقدامی در خور تقدیر است که تبادل نظر در مورد آخرین پژوهشهای علمی را برای ارائه خدمات انسانی و درمان موثر مجروحان و آسیب دیدگان جنایت هولناک به کار گیری سلاحهای شیمیایی هدف خود قرار داده است. اهمیت تشکیل این کنگره ناشی از احساس مسئولیت برای چاره جویی وضعی است که در حال حاضر کشور ما و بی شک در آینده، بسیاری از کشورها وانسانهای دیگر را تهدید می کند و البته جمهوری اسلامی بر اثر این جنایت جنگی، در طول بیش از هفت سال از آغاز تجاوز نظامی رژیم عراق، قربانیان زیادی داده و متحمل خسارتهای فراوان شده است.
این گردهمایی علمی پزشکی به مثابه یک اقدام انسانی ارزنده، مسلما بیانگر انگیزه های صادقانه جمهوری اسلامی برای مقابله با جنایات جنگی و از جمله تولید و استفاده از سلاحهای شیمیایی و نشانگر اصالت اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی در ارج نهادن به تحقیقات علمی، در خدمت به بشریت است.
متأسفانه تولید و به کار گیری سلاحهای مرگ بار شیمیایی به رغم ممنوعیت آن در معاهده ژنو و محکومیت آن در مجامع بین المللی، هر روز ابعاد وسیع تر و پیچیده تری پیدا می کند و قدرتهای استکباری برای تحقق توطئه های شوم خود و استیلا بر جهان، با به کار انداختن زرادخانه های متعدد و با تشدید و تنوع تولیدات، انبارهای خود را از اقسام گوناگون این سلاحها انباشته تر می سازد. علاوه بر ان، سهولت دستیابی به دانش و فن تهیه و تولید این سلاحها، خطرات فزاینده این تهدید را در سطح جهان همه گیر و چندین برابر کرده است. به کارگیری جسورانه حجم گسترده و متنوع سلاحهای شیمیایی به وسیله رژیم جنگ افروز بعث عراق در جبهه ها و نیز در شهرها و روستاها و مناطق مسکونی دو کشور ایران و عراق که خود بارها رسما بدان اعتراف کرده، گواه صادق این مدعا است.
فاجعه کشتار هزاران انسان بی گناه به دست رژیم عراق در شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن به وسیله گازهای سمی که «ترا‍ژدی دردناک قرن ما» لقب گرفت، تنها گوشه ای از این جنایات بزرگ است و سکوت یا اغماض مجامع انسانی و بین المللی موجب تکرار این گونه وحشیگریها و تسری عواقب ناگوار آن خواهد شد.
متأسفانه هنوز اذهان عمومی ملتها به دلیل اختناقی که در رسانه های خبری تبلیغی قدرتهای استکباری بر دنیا حاکم کرده اند، از ابعاد وحشتناک این جنایات و عواقب فاجعه آمیز تداوم آن برای جامعه بشری به خوبی مطلع نشده و ضرورت مقابله واقعی و همه جانبه با خطرات روبه گسترش به کارگیری سلاحهای شیمیایی را جدی نگرفته اند. مقابله اساسی با تولید و استفاده از گازهای سمی و سلاحهای شیمیایی غیر از جنبه های گسترده علمی و نظامی از ابعاد متنوع اقتصادی و سیاسی برخوردار است و خصوصا پژوهشهای علمی و پزشکی برای پیشگیری، حفاظت فیزیکی و شیمیایی و درمان مؤثر آسیب دیدگان، فوریت و اهمیت ویژه ای دارد. نتایج ثمر بخش این پژوهش ها و تلاشها ارزشمند انسانی، ضمن برآوردن اهداف پزشکی ودرمانی، می تواند برای آگاهی بخشیدن به اذهان عمومی جهان نسبت به عواقب سو‌ء به کارگیری سلاحهای شیمیایی و اثرات وخیم آن بر سلامت جسم و روان نسلهای آتی، مورد بهره برداری قرار گیرد و بیان فجایع و جنایات جنگی و تشریح واقعیتهای تلخ حملات شیمیایی، بی تفاوت و سکوت مجامع بین المللی را در هم شکسته و داوری های نادرست و غیر شجاعانه آنان را افشا سازد. نکته اساسی دیگر در مسیر این تلاشهای انسانی، توجه و عنایت خاص به قداست تحقیقات پزشکی و وجدان انسانی پژوهشگران در پایبندی به سوگند و شرف حرفه مقدس خود است که در حسن استفاده از تحقیقات و نتایج حاصل از آن، برای اهداف انسانی و مداوا و التیام بخشیدن به مجروحان و صدمه دیدگان، نهایت اهتمام و جدیت را به کار ببرند و به مطامع و اغراض تولید کنندگان سلاحهای شیمیایی در تکمیل طرحهای ضد بشری آنان آلوده نگردند و دامان پرافتخار جامعه پزشکی جهان را از آن دور نگاه دارند که بدون تردید این آلودگی خیانت آشکار به انسانیت و جامعه انسانی است و در پیشگاه خداوند بزرگ و وجدانهای بیدار، هیچ گاه بخشوده و فراموش نخواهد شد.
خوشبختانه در طول چند سال اخیر به دلیل نیاز مبرم به مداوای مجروحان جنگ تحمیلی، تحقیقات ارزشمند و نتایج ثمربخشی در کشور اسلامی ما به دست آمده و قطعا مبادله اطلاعات و نظریات علمی به دنبال گامهای اساسی گذشته، نتایج ارزنده تری را در آینده به بار خواهد آورد. جمهور اسلامی ایران، ضمن تأکید بر ضرورت مراعات معاهده ژنو مبنی بر ممنوعیت تولید و کاربرد سلاحهای شیمیایی در زمان جنگ هر گونه استفاده از این سلاحها را محکوم می کند. و برچیدن فوری تمامی زرادخانه های شیمیایی را به مصلحت جامعه انسانی و وظیفه ای فوری و اغماض ناپذیر می داند. در صورت ادامه چشمپوشی و سکوت مجامع بین المللی در قبال فجایع و جنایات رژیم عراق که به مفهوم همدستی با آنان تلقی می شود، عواقب ناهنجار و رو به گسترش و ناشناخته به کارگیری وسیع سلاحهای شیمیایی، گریبانگیر کل بشریت در سراسر زمین خواهد شد و کمتر جامعه ای است که بتواند خود را از آن مصون نگاه دارد.
دولتهای جهان، در ایفای مسئولیت بین المللی خود باید نه تنها از فروش و در اختیار گذاردن هر گونه موادی که مورد چنین بهره برداری هائی قرار خواهند گرفت به چنان رژیم هایی جلوگیری کنند؛ بلکه با اعمال نظارت و بازرسی نسبت به فعالیت شرکتها و کارخانه های خود، از فراهم شدن تسهیلات برای تولید وسایل و ابزار و تبدیل مواد اولیه ای که به منظور بهره برداری ضد بشری به شکل سلاح شیمیایی به کار گرفته می شوند، ممانعت به عمل آورند تا دیگر هیچ گاه ترکیب خصلتهای سودجویی و قدرت طلبی عناصر رژیمهای بی اعتنا به تعهدات انسانی مشوق تولید و مصرف مواد مهلک و تباه کننده بشریت نگردد.
از مساعی دلسوزانه تمامی محققانه و اطباء محترم و سایر دست اندرکارانی صمیمانه در این تلاشهای انسانی نقش داشته اند و دارند، قدردانی و تشکر می کنم و توفیق روز افزون همه شما را از درگاه احدیت خواستارم.
*******

بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با جانبازان و خانواده ایشان، دیماه 84

خیلی خوش آمدید خانواده های محترم و عزیز جانبازان ! این یک دیدار نمادین است؛ ضمن اینکه بنده این فرصت را پیدا کردم که با تعدادی از جانبازان عزیزمان و همسران و پدران و مادران و فرزندانشان از نزدیک دیدار کنم که این برای من توفیق بزرگی است و خدا را بر آن سپاس می گزارم.علاوه بر این، هدف این است که ارادت به قشر جانباز و مجموعه جانبازان به عنوان یک علامت ثابت در نظام جمهوری اسلامی باقی بماند. جانبازان در حقیقت شهیدان زندهای هستند که خدای متعال این فرصت را به آنها داده که سالهایی از عمر خودشان را همراه با مجاهدت و آزمایش دشوار بگذرانند.
این برادر جانباز، همان برادر شهید ماست. در همان جبهه، در همان منطقه، در همان محوطه، در همان حادثه، مثلا انفجاری رخ می دهد یا تهاجمی از طرف دشمن با گلوله و بمب انجام می گیرد؛ یکی از دو نفر در آن حادثه شهید می شود، یکی هم مجروح می شود؛ لیکن شهید نمی شود. اینها در واقع یک حکم دارند؛ هر دو با همین انگیزه و با همین نیت رفتند تا در راه خدا جهاد کنند. هر دو تا مرز خطر جانی پیش رفتند، هر دو هم در معرض یک آزمایش قرار گرفتند ؛ حالا یکی شهید شد و از دنیا رفت و پرونده تلاش و کارش بسته شدـ البته پرونده اجر وثواب بسته نمی شود ؛ پرونده ی تلاش و فعالیت و مجاهدت بسته می شود یکی هم زنده ماند و پرونده مجاهدت او باز است.
اگر جانبازی در دوران زندگی جانبازی حدود الهی را رعایت و تقوا و پاکدامنی را حفظ کند، آن چنان پاداشی دارد و که خدای متعال از او تعبیر می کند به اجر عظیم ؛«للذین احسنوا منهم و اتقوا اجرعظیم.» چیزی را که خدای خالق عظمت از آن به عنوان عظیم یاد کند، پیداست که اجر خیلی بالا و بزرگی است. هر کدام از رنجهای بعد از جانبازی برای شما یک حسنه است و ثبت می شود. رنجها، و محرومیتها و مشکلات زندگی هر کدام اجری دارد. ما که در مقابل حوادث گاهی بی صبری می کنیم، به خاطر این است که نمی دانیم این حوادث در سرنوشت نهایی ما پیش خدای متعال چه تأثیری دارد. هر کدام از این سختی ها مابه ازائی از اجر و ثواب الهی دارد. در روایتی دارد که روز قیامت وقتی پاداش سختی کشیده های دنیا را جلوی چشم همه خلایق به آنها می دهند و خلایق می بینند ؛ خدای متعال چه پاداش عظیمی را برای رنج کشیده ها قرار داده، اهل محشر و حتی خود اینها آرزو می کنند که ای کاش در دنیا گوشت بدنشان را با مقراض تکه تکه کرده بودند، برای این که این جا به این رنجها می رسیدند. این مطلب را برای این به من و شما گفته اند که بفهمیم و لمس کنیم که هر کدام از رنجهای شما در دنیا پیش خدای متعال ما به ازاء و اجری دارد؛ لذا قدر این حالت را بدانید و از خدای متعال سپاسگزار و شاکر باشید.
البته این، وظایف دیگران را در مورد شما کم نمی کند. مسئولان، غیر مسئولان، بنیاد ایثارگران، مسئولان دولتی و بخشهای مختلف، همه وظایفی در قبال شما دارند که آنها را باید انجام دهند. اینکه ما می گوییم شما پیش خدا اجر دارید، آنها احساس نکنند که بار از دوششان برداشته شده است ؛ نه، ما در قبال جانبازان عزیزی که در مهمترین آزمایش این انقلاب رفتند و سلامت و جوانی خودشان را این طور در راه خدا دادند، وظایفی داریم.
نکته دوم مربوط به همسران محترم جانبازهاست که من لازم می دانم از آنها تشکر کنم. آنها در رنجهای زندگی یک جانباز داوطلبانه خودشان را شریک کردند و مشکلاتی را بر خود هموار کردند که پیش خدای متعال اجر دارد همسران جانبازان اجرشان خیلی بالاست و حقیقتا ما باید از آنها تشکر کنیم. البته آنها هم باید بدانند که این جانباز یک نعمت خداست و در دست آنها و برای آنها چون وسیله ای اجر و پاداش الهی و جلب رضایت خداست و البته جلب، رضایت خدا با تلاش و زحمت و جدیت به دست می آید. همه خیرات عالم این گونه است. هیچ کس با راحتی و تن پروری به چیزی نمی رسد. هر کس هر دستاوردی در هر مقوله ای از مقولات مادی و معنوی دارد، با رنج دارد. اگر کسی علمی به دست می آورد، ثروتی به دست می آورد، نام نیکی به دست می آورد، اینها با رنج به دست می آیند، با راحتی و تن پروری به دست نمی آیند. ملتها پیروزی و عزتی را که به دست می آوردند، با رنج به دست می آورند. دستاوردهای اخروی هم عینا هم همین طور است. ثواب الهی، رضای الهی و بهشت خداوند با رنج به دست می آید؛ بدون رنج به دست نمی آید. انسان باید تلاش وجد و جهاد کند. یکی از این رنجها و جد و جهد ها هم همین است که همسران جانبازان نسبت به جانبازان متحمل می شوند. نکته سوم درباره ی فرزندان جانبازان است. من، هم به فرزندان جانبازانی که این جا هستند، این را می گویم، هم به همه فرزندان جانبازان سراسر کشور وهم به خود پدر و مادرهای اینها، یعنی جانباز و همسرش. شما فرزندان جانبازافتخار کنید به اینکه فرزند کسی هستید که جوانی و سلامت خودش را برای آرمانهای بلند الهی و اسلامی فدا کرده؛ این افتخار دارد. نگذارید دنیا طلبان و فرهنگ سازهای دست نشانده دشمنان دین و انقلاب فضا را طوری کنند که فرزند جانباز نتواند افتخار کند که فرزند جانباز است. شما در موضع مهاجم قرار بگیرند. افتخار، متعلق به شماست. این کشور یک روز در معرض سخت ترین و تلخ ترین تهاجمها قرار گرفت. عده ای گریختند، عده ای حتی از میدانهای سختی هم فرار کردند، چه برسد به میدان جنگ، اما عده ای رفتند سینه شان را سپر کردند، جلوی دشمن را گرفتند و نگذاشتند دشمنان بیایند آبرو و هستی و شرف و ناموس این ملت را لگدمال کنند. عده ای از اینها شهید شدند، یک عده هم جانباز شدند. پدر شما یکی از کسانی است که توانسته این شرف و افتخار بزرگ را به دست بیاورد. فرزندان جانبازان با این دید نگاه کنند، که نگاه درست هم همین است. عده ای هستند که «فاذا ذهب الخوف سلقوکم بالسنه حداد اشحه علی الخیر» ؛ وقتی بلایی پیش بیاید، از ترس مثل موش توی سوراخها می خزند؛ اما وقتی بلا تمام می شود، اینها تازه شیر می شوند و سینه ها را سپر می کنند و از همه هم طلبکار می شوند! اما جانبازان ما، خانواده های شهدای ما، ایثارگران ما، بخش عظیمی از متن ملت ما، کسانی هستند که در دوران سختی سینه را در مقابل سختی ها سپر کردند و به مصاف تلخی ها و سختی ها و شواری ها رفتند ؛ مظهرش همین جانبازان هستند که امروز زنده اند و سند و مدرک جهاد بزرگ ملت ایرانند.
امیدواریم ان شاءالله خداوند شما ها را موفق و مؤید بدارد و به ما هم توفیق دهد تا به آنچه وظایف ما در قبال شماست، بتوانیم عمل کنیم.
منبع:ماهنامه شاهد یاران، شماره 20