سؤال 1: در چه صورت تأمین معاش پدر و مادر بر فرزند واجب است؟ و اطاعت از آنان تا چه حد لازم است؟
جواب: اگر پدر و مادر نتوانند معاش خود را تأمین کند بر فرزند واجب است نفقه آنها را بدهد و لازم است اولاد کاری که موجب اذیت والدین باشد انجام ندهند و بهتر است به صلاح اندیشی های آنها احترام بگذارند. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص203)
سؤال 2: مرز اطاعت از والدین کجا می باشد؟
جواب: اطاعت از پدر و مادر در مباحات است و اما در انجام محرمات و ترک واجبات نباید دستور والدین را اطاعت نمود.
سؤال 3: اگر پدری منزلی را ولایتاً برای فرزند صغیر خود به طور رسمی خریده باشد تا چه سنی حق ولایت در آن را دارد و اصولاً می خواهم بدانم ولایت پدر تا چه موقع در اموال فرزند ثابت است؟
جواب: ولایت پدر در اموال فرزند تا زمان بلوغ و رشد او ثابت است. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص598)
سؤال 4: لطفاً وظیفه شرعی یک زن شوهر دار در برابر پدر و مادرش را بیان فرمائید؟
جواب: وظیفه خاصی ندارد، و برای خارج شدن از منزل باید شوهر راضی باشد. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص598)
سؤال 5: اینجانب مدت هشت سال است که با دختر یک فرد بهائی ازدواج نموده ام ـ که البته نخست اسلام آورد ـ و حالا سه فرزند از ایشان دارم، حالا آیا همسر بنده می تواند با آنان رفت و آمد داشته باشد؟
جواب: رفتن به منزل پدر و مادر مانعی ندارد، ولی اگر خوف این باشد که دو مرتبه بهائی شود رفت و آمد نکند. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص599)
سؤال 6: اگر کسی به سن تکلیف رسیده باشد و مادر خود را اذیت کند گناه کرده است؟
جواب: بلی اذیت پدر و مادر از گناهان است و رعایت حقوق والدین و رعایت ادب نسبت به ایشان لازم و واجب است. (ر.ک، استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص596)
سؤال 7: آیا اجازه گرفتن از پدر و مادر در مورد کارهای مستحبی (رفتن به مسجد، شرکت در جلسات قرآن) و غیره بر فرزندان واجب است یا خیر؟
جواب: اجازه گرفتن واجب نیست، و آیت الله مکارم در پاسخ سؤالی که پرسیده اند: پدر به فرزند می گوید راضی نیستم در جلسه قرآن شرکت کنی؟ می فرماید: اطاعت از او در این مورد لازم نیست ولی سعی کنید موافقت او را جلب کنید. (ر.ک، استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص597 س87)
سؤال 8: اگر پدر و مادر قطع رحم کنند تکلیف ما چیست؟ آیا اطاعت کنیم و اگر اهل غیبت و عیب جوئی هستند آیا می توان آنها را امر و نهی کرد؟
جواب: سعی کنید با سخن مناسب و بیان متین پدر و مادر را از عیب جوئی دیگران و قطع رحم نهی نمائید و در صورتیکه اثر نبخشید خود به غیبت گوش ندهید و جلسه غیبت را ترک نمائید ولی از درشتی در مقابل پدر و مادر اجتناب نمائید و نسبت به صله رحم نیز با تلفن و امثال آن اقدام کنید تا موجب رنجش پدر و مادر هم نشود. (ر.ک، استفتائات آیت الله تبریزی، ص500، صله رحم)
سؤال 9: اگر جوانی از پدر و مادرش تقاضای ازدواج کرد و لی پدر و مادرش با ازدواج او موافقت نکردند، گناهانی که احتمالاً جوان مرتکب می شود برگردن چه کسی می باشد؟
جواب: بر والدین واجب نیست برای فرزند زن بگیرند و فرزند باید از ارتکاب گناه خودداری کند. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص231)
سؤال 10: آیا پسر حق مطالبه صداق زوجه اش را از پدر و مادرش دارد یا خیر؟
جواب: پدر و مادر لازم نیست صداق زوجه فرزند را بدهند. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص232)
سؤال 11: با توجه به اینکه قسمت زیادی از کارهای اجتماعی بر دوش زنان است، و با در نظر گرفتن نیاز انقلاب به نیروی زنان، و با توجه به وظیفه زن در تربیت اولاد صالح، و از طرف دیگر تماسهای نامحرمان وظیفه یک زن در جامعه امروزی چیست؟
جواب: کوشش زن در تربیت اولاد صالح بهترین خدمت به اجتماع است، و کار کردن زن در خارج منزل با مراعات مقررات و ضوابط شرعی ممنوع نیست. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص233)
سؤال 12: آیا پدر خانواده می تواند همسر و بچه هایش را که مرتکب خلافهای جزئی و کلی ـ دینی، اجتماعی، خانوادگی ـ می شوند تنبیه نماید؟ اگر به هیچ وجه نتواند آنان را تنبیه نماید، ترک و یا طرد آنان جائز است یا نه؟
جواب: قطه رحم جائز نیست و تنبیه اولاد به مقداری که موجب دیه نشود و متعارف باشد مانع ندارد، ولی زدن زن جائز نیست. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص234)
سؤال 13: در رابطه با مسئله پسر بزرگتر؛ پدرم فرزندی بزرگتر از بنده داشته ولی در زمان حیات پدرم این فرزند از دنیا رفته است در این خصوص آیا اینجانب پسر بزرگتر محسوب می گردم یا خیر؟
جواب: پسر بزرگ در زمان فوت پدر موضوع حکم ارشد ذکور است و بنابراین شامل شما می گردد. (استفتائات حضرت امام(ره)، ج1، ص187 س218)
سؤال 14: مادری که سرپرست ندارد پیر و بیمار شده از نظر مادی هم شدیداً نیازمند است آیا بر پسر واجب است از او نگهداری کند یا دختر؟
جواب: نگهداری مادر بیمار و نفقه او بر پسر و دختر هر دو واجب است. به مقدار امکان باید از او مواظبت نمایند. (ر.ک، استفتائات حضرت امام(ره)، ج3، ص203)