سؤال 1: ذبح شرعی چگونه است؟ و آیا در هنگام ذبح شکستن مهره گردن و قطع کردن نخاع جایز است؟
جواب: در ذبح شرعی چند شرط معتبر است:
1) ذابح باید مسلمان باشد و ناصبی و دشمن اهل بیت نباشد.
2) ذبح با کارد آهنی آنجام شود.
3) جلو بدن حیوان در موقع ذبح رو به قبله باشد.
4) در موقع ذبح نام خدا برده شود.
5) حیوان پس از ذبح حرکتی کند و او با تکان دادن دم خود و برای اینکه معلوم شود زنده بوده و به وسیله ذبح جان داده و برای ذبح باید اوراج اربعه (مری، نامی، و دورگ کلفت اطراف آن) از قسمت زیر بر آمدگی گلو به طور کامل بریده شود و به نظر برخی از مراجع جایز نیست که قبل از خروج روح از بدن حیوان مهره پشت گردن بریده و سر از بدن حیوان جدا شود. (ر.ک: توضیح المسائل 12 مرجع، م 2591 و 2594)
سؤال 2: آیا بواسطه ذبح حیوان نجاستخوار پاک میگردد؟
جواب:حیوانی که نجاستخوار شده، اگر به دستوری که در شرع معین نمودهاند آن را استبراء نکرده باشند، بعد از سر بریدن گوشت آن حلال نسیت. 0توضیح المسائل حضرت امام (ره)،، م 2583)
سوال 3: آیا حیوان اهلی حلال گو شت مانند گوسفند که فرار کرده، با شکار حلال میشود؟
جواب: حیوان حلالگوشت اهلی مانند گوسفند و مرغ خانگی و حیوان حلال گوشت وحشی که بواسطه تربیت کردن اهلی شده است، با شکار کردن پاک و حلال نمیشود. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)،، م 2584)
سؤال 4: در چه صورتی حیوان با شکار کردن پاک و حلال میشود؟
جواب: حیوان حلال گوشت وحشی در صورتی با شکار کردن پاک و حلال میشود که بتواند فرار کند یا پرواز نماید بنابراین بچه آهو که نمیتواند فرار کند و بچه کبک که نمیتواند پرواز نماید؛ با شکار کردن پاک و حلال نمیشود (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)،، 2585)
سؤال 5: اگر میشود لطفاً دستور ذبح شتر را بیان فرمائید؟
جواب: اگر بخواهند شتر را بکشند که بعد از جان دادن پاک و حلال باشد، باید با پنج شرطی که برای سر بریدن حیوان و در رساله آمده، کارد یا چیز دیگری را که از آهن و برنده باشد، در گودی بین گردن و سینهاش فرو کنند. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)،، ص2595)
سؤال6: برای حلیّت حیوان حلال گوشت که با اسلحه شکار میشود چه شرایطی لازم است؟
جواب: اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند با پنج شرط حلال و بدنش پاک است:
1) اسلحه شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد و یا مثل نیزه و تیر، تیز باشد، که بواسطه تیز بودن، بدن حیوان را پاره کند.
2) کسی که شکار میکند باید مسلمان باشد یا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد.
3) اسلحه را برای شکار کردن حیوان به کار برد، و اگر مثلاً جائی را نشان کند و اتفاقاً حیوانی را بکشد، آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است.
4) در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد، ولی چنانچه فراموش شود اشکال ندارد.
5) وقتی به حیوان برسد که مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد حرام می شود. ( توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص2901)
سؤال 7: اگر کسی شکاری را با سگ غصبی یا اسلحه غصبی انجام دهد آیا شکار حلال است؟
جواب:بله شکار حلال است و مال خود او میشود ولی گذشته از اینکه گناه کرده باید اجرت اسلحه یا سگ را به صاحبش بدهد. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص2604)
سؤال8: اگر سگ شکاری حیوان حلال گوشتی را شکار کند چه شرایطی لازم است تا با مراعات آن گوشت آن شکار حلال گردد؟
جواب: اگر سگ شکاری حیوان وحشی حلال گوشتی را شکار کند پاک بودن و حلال بودن آن حیوان شش شرط دارد: 1) سگ به طوری تربیت شده باشد که هر وقت آن را برای گرفتن شکار بفرستد برود و هر وقت از رفتن جلوگیری کند بایستد.
2) صاحبش آن را بفرستد و اگر از پیش خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند خوردن آن حیوان حرام است.
3) کسی که سگ را میفرستد باید مسلمان باشد.
4) وقت فرستادن سگ نام خدا را ببرد.
5) شکار بواسطه زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد، پس اگر سگ شکار را خفه کرده باشد حلال نیست، همین طور اگر از ترس بمیرد حلال نیست.
6)کسی که سگ را فرستاده، وقتی برسد که حیوان مرده، باشد، یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص2609)
سؤال 9: در چه صورتی اگر ماهی را صید کنیم پاک و حلال میشود؟
جواب: اگر ماهی فلس دار را زنده از آب بگیرند و بیرون آب جان دهد، پاک و خوردن آن حلال است، و چنانچه در آب بمیرد پاک است ولی خوردن آن حرام است. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص2615)
سؤال 10: اگر موج دریا ماهی را به خشکی بیندازد آیا خوردن آن ماهی جایز است؟
جواب: اگر ماهی از آب بیرون بیفتد، یا موج آن را بیرون بیاندازد، یا آب فرو رود ماهی در خشکی بماند، چنانچه پیش از آنکه بمیرد، با دست یا به وسیله دیگر کسی آن را بگیرد، بعد از جان دادن حلال است. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص 2616)
سؤال 11: کسی که ماهی را صید میکند حتماً باید مسلمان باشد تا ماهی حلال گردد؟
جواب: کسی که ماهی را صید میکند، لازم نیست مسلمان باشد، و در موقع گرفتن نام خدا را ببرد، ولی مسلمان باید بداند که آن را زنده گرفته و در خارج آب مرده. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص 2617)
سؤال12: آیا خوردن ملخ حلال است؟
جواب: بلی، اگر ملخ را با دست یا بوسیله دیگری زنده بگیرند، بعد از جان دادن خوردن آن حلال است. (ر.ک: توضیح المسائل حضرت امام (ره)، ص2622)
سؤال 13: ذبح با دستگاههای برقی چگونه است؟
جواب: در صورتی که شرایط ذبح رعایت شود به نظر بسیاری از فقهاد اشکال ندارد. (ر.ک: جامع المسائل آیت الله فاضل، ج 1، س1350) و (ر.ک: استفتائات جدید آیت الله مکارم، ج 2، س 1199) و (ر.ک: جامع المسائل آیت الله صافی گلپایگانی، ج 2، س 2009)
سؤال14: اگر انسان نسبت به ذبح شرعی شک داشه باشد آیا اصل بر صحت است یا فساد؟
جواب: آنچه در بازار مسلمین، به عنوان ذبیحه مسلم فروخته میشود محکوم به طهارت و حلیت است مگر اینکه کسی یقین کند که خلاف طریق شرعی ذبح شده است. (ر.ک: استفتائات جدید امام خمینی (ره)، ج 3، ص 498، س 13)
سؤال 15: ملاک حلیت ماهیان فلس دار بودن آنهاست حال چنانچه بوسیله تغییرات ژنتیکی در ماهیان بدون فلس، تبدیل به ماهی فلس دار کردند آیا این ماهی حلال است یا خیر؟
جواب: بلی وقتی موضوع حلیت ماهی فلس دار بودن باشد، اگرچه بر اثر تغییرات ژنتیکی این علامات ظاهر شود حکم به حلیت آن میشود و چه بسا ماهیهائی که اکنون فلسدار یا بیفلس هستند در گذشته نوع دیگری بودهاند و بر اثر تغییرات در نسل آنها به صورت فعلی در آمدهاند موارد تبدیل موضوع در فقه فراوان است تبدیل شراب به سرکه ـ سگ به نمک ـ عذره به خاک و…. (ر.ک: استفتائات آیت الله مکارم، ج 1، ص 280)
سؤال16: آیا میتوان گاو را قبل از ذبح کردن به وسیله چوب یا سنگ یا چکش با زدن به سرش بی حس کرد و سپس آن را ذبح کرد؟
جواب: حیوان اگر در موقع ذبح کردن جان داشته باشد، گرچه با ذبح کردن حلال میشود، ولی زدن حیوان برای بی حس کردن آن جایز نیست. ( ر.ک: استفتائات حضرت امام (ره)، ص 496، س 7)
سؤال17: لطفاً حکم گوشتهائی که از بلاد کفر و کشورهای خارجی وارد میشود را بیان فرمائید؟
جواب: گوشتهائی که از بلاد کفر میآورند اگر شخصی احتمال بدهد که وارد کننده مسلمان احراز ذبح شرعی آنرا کرده و در دسترس مسلمانان قرار دارد محکوم به حلیت است و تشخیص موضوع با خود مقلّد است. (استفتائات حضرت امام (ره)، ص 502، س 23)