دوّم فرموده اند مى خوانى این تسبیحات را در هر روز ماه رمضان از اول تا به آخر و آن ده جزء است هر جزء آن مشتمل بر ده سُبْحانَ اللّه
(1) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
منزه است خدا آفریننده هر دم زنى منزه است خدا
المُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت ده منزه است خدا آفریننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود منزه است خدا
مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ سُبْحانَ اللّهِ السَّمیعِ الَّذى
به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خداى شنوایى که چیزى
لَیْسَ شَىْءٌ اَسْمَعَ مِنْهُ یَسْمَعُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضینَ
شنواتر از او نیست مى شنود از بالاى عرش خود آنچه را در زیر هفت زمین است
وَیَسْمَعُ ما فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَیَسْمَعُ الاْنینَ وَالشَّکْوى
و مى شنود آنچه را در تاریکیهاى بیابان و دریا است و مى شنود ناله و شکایت را
وَیَسْمَعُ السِّرَّ وَاَخْفى وَیَسْمَعُ وَساوِسَ الصُّدُورِ وَلا یُصِمُّ سَمْعَهُ
و مى شنود پنهان و پنهان تر از پنهان را و مى شنود وسوسه هاى سینه ها را و کر نکند شنوائیش را
صَوْتٌ (2) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ
صدایى (2) منزه است خدا آفریننده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ
منزه است خدا آفریننده همه موجودات جُفت منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها
وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ
و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز
سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ
منزه است خدا آفریننده آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش
سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ سُبْحانَ اللّهِ الْبَصیرِ الَّذى لَیْسَ شَى ءٌ
منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خداى بینائى که چیزى بیناتر از او نیست
اَبْصَرَ مِنْهُ یُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ ما تَحْتَ سَبْعِ اَرَضینَ وَیُبْصِرُ ما
مى بیند از بالاى عرش خود آنچه در زیر هفت زمین است و مى بیند آنچه
فى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ لا تُدْرِکُهُ الاْبْصارُ وَهُوَ یُدْرِکُ الاْبْصارَ
را در تاریکیهاى خشکى و دریا است دیدگان او را درک نکند ولى او درک کند دیدگان را
وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ لا تُغْشى بَصَرَهُ الظُّلْمَهُ وَلا یُسْتَتَرُ مِنْهُ بِسِتْرٍ
و او است دقیق و کاردان دیده اش را تاریکى نپوشاند و بوسیله پرده چیزى از او مستور نماند
وَلا یُوارى مِنْهُ جِدارٌ وَلا یَغیبُ عَنْهُ بَرُّ وَلا بَحْرٌ وَلا یَکِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ
و دیوار چیزى را از او پنهان نکند و نادیده نماند ازد ید او هیچ خشکى و نه دریایى و هیچ کوهى نتواند مخفى کند از او
ما فى اَصْلِهِ وَلا قَلْبٌ ما فیهِ وَلا جَنْبٌ ما فى قَلْبِهِ وَلا یَسْتَتِرُ مِنْهُ
آنچه را در ریشه و در زیر خود دارد و نه دلى آنچه را در خود دارد و نه پهلویى آنچه را در دل دارد و نتواند بپوشاند خود را از او
صَغیرٌ وَلا کَبیرٌ وَلا یَسْتَخْفى مِنْهُ صَغیرٌ لِصِغَرِهِ وَلا یَخْفى عَلَیْهِ
کوچکى و نه بزرگى ، و پنهانى نتواند جست از او کوچکى بخاطر خردیش و مخفى نماند بر او
شَى ءٌ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ هُوَ الَّذى یُصَوِّرُکُمْ فِى الاْرْحامِ
چیزى در زمین و نه در آسمان او است که صورت بندد شما را در رحمها
کَیْفَ یَشاَّءُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (3) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
هر طور که خواهد معبودى جز او نیست که نیرومند و فرزانه است (3) منزه است خدا پدیدآرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر کننده تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده آنچه دیدنى و آنچه
لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
نادیدنى است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى یُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ وَیُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ
منزه است خدائى که بوجود آورد ابرهاى سنگین را و تسبیح گوید رعد به حمد او
وَالْمَلاَّئِکَهُ مِنْ خیفَتِهِ وَیُرْسِلُ الصَّو اعِقَ فَیُصیبُ بِه ا مَنْ یَش اَّءُ
و فرشتگان از بیم او و بفرستد صاعقه ها را و دچار سازد بدان هر که را خواهد
وَیُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَى رَحْمَتِهِ وَیُنَزِّلُ الْماَّءَ مِنَ السَّماَّءِ
و بادها را نویدى از پیشاپیش رحمت خود فرستد و آب باران را از آسمان
بِکَلِمَتِهِ وَیُنْبِتُ النَّباتَ بِقُدْرَتِهِ وَیَسْقُطُ الْوَرَقُ بِعِلْمِهِ سُبْحانَ اللّهِ
بوسیله امر خود فرو فرستد و گیاه را به قدرت کامله خویش برویاند و برگ درختان را به علم خود فروریزد منزه است خدائى
الَّذى لا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّهٍ فِى الاْرْضِ وَلا فِى السَّماَّءِ وَلا
که پنهان نماند از او هموزن ذره اى در زمین و نه در آسمان و نه
اَصْغَرُ مِنْ ذلِکَ وَلا اَکْبَرُ اِلاّ فى کِتابٍ مُبینٍ (4) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ
کوچکتر از آن و نه بزرگتر جز آنکه در دفترى روشن است (4) منزه است خدا پدید آرنده
النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها
هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده همه موجودات جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر چه دیدنى است و هر چه
لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
نادیدنى است منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ اُنْثى وَما تَغیْضُ الاْرْحامُ وَما
منزه است خدائى که مى داند آنچه بار دارد هر حیوان ماده اى و آنچه در رحمها کم شود و آنچه
تَزْدادُ وَکُلُّشَىْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهادَهِ الْکَبیْرُ الْمُتَعالِ
بیفزاید و هر چیزى را نزد او اندازه اى است داناى غیب و شهود و بزرگ و والاست
سَواَّءٌ مِنْکُمْ مَنْ اَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ
براى او یکسان است هر که از شما سخن آهسته کند یا بلند کند و هر که به شب
وَسارِبٌ بِالنَّهارِ لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ
پنهان گردد و یا رهرو شود در روز براى خدا فرشتگانى پیاپى است از جلوى روى انسان و از پشت سرش که او را
اَمْرِ اللّهِ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى یُمیتُ الاْحْیاَّءَ وَیُحْیِى الْمَوْتى وَیَعْلَمُ ما
به فرمان خدا محافظت کنند منزه است خدائى که بمیراند زندگان را و زنده کند مردگان را و مى داند آنچه
تَنْقُصُ الاْرْضُ مِنْهُمْ وَیُقِرُّ فِى الاْرْحامِ ما یَشاَّءُ اِلى اَجَلٍ مُسَمّىً
را زمین از ایشان بکاهد و مستقر کند در رحمها آنچه را خواهد تا مدتى معین
(5) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ
(5) منزه است خدا پدید آرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا
خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ
آفریننده موجودات جفت همگى ، منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنى منزه است
اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ
خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیزى منزه است
خالِقِ ما یُرى وَما لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ
خدا آفریننده هر چه دیدنى است و هر چه نادیدنى است منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا
رَبِّ الْعالَمینَ سُبْحانَ اللّهِ مالِکِ الْمُلْکِ تُؤْتِى الْمُلْکَ مَنْ تَشاَّءُ
پروردگار جهانیان منزه است خدا مالک پادشاهى ، بدهى سلطنت را به هر که خواهى
وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاَّءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشاَّءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشاَّءُ بِیَدِکَ
و بگیرى آن را از هرکه خواهى و عزت بخشى هر که را خواهى و خوار کنى هر که را خواهى هر چه خیر
الْخَیْرُ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ تُولِجُ اللَّیْلَ فِى النَّهارِ وَتُولِجُ النَّهارَ
است بدست تو است و تو بر هر چیز توانایى درآورى شب را در روز و درآورى روز
فِى اللَّیْلِ تُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَتَرْزُقُ
را در شب بیرون آورى زنده را از مرده و برون آورى مرده را از زنده و روزى دهى
مَنْ تَشاَّءُ بِغَیْرِ حِسابٍ (6) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ
هر که را خواهى بى حساب (6) منزه است خدا آفریننده هر دم زنى منزه است خداى
الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
صورت بخش منزه است خدا آفریننده موجودات جفت همگى منزه است خدا مقرر کننده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنى و نادیدنى منزه است خدا
مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى عِنْدَهُ
به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدائى که نزد او است
مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها اِلاّ هُوَ وَیَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَما تَسْقُطُ
کلیدهاى غیب و نمى داند آنها را جز او و مى داند هر چه در خشکى و دریا است و نیفتد
مِنْ وَرَقَهٍ اِلاّ یَعْلَمُها وَلا حَبَّهٍ فى ظُلُماتِ الاْرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا
برگى از درخت جز آنکه بداند آنرا و نیست دانه اى در تاریکیهاى زمین و نه تر و نه
یابِسٍ اِلاّ فى کِتابٍ مُبینٍ (7) سُبْحانَ اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ
خشکى جز اینکه در نامه اى روشن است (7) منزه است خدا پدید آرنده هر دم زنى منزه است
اللّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ
خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت همگى منزه است خدا مقرر دارنده
الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ
تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه و هسته منزه است خدا
خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ
آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنى و هر نادیدنى منزه است خدا
مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ سُبْحانَ اللّهِ الَّذى لا
به مقدار کلمات نامتناهیش منزه است خدا پروردگار جهانیان منزه است خدائى که
یُحْصى مِدْحَتَهُ الْقاَّئِلُونَ وَلا یَجْزى بِالاَّئِهِ الشّ اکِرُونَ الْع ابِدُونَ
شماره نتوانند کرد مدحش را گویندگان و پاداش ندهند نعمتهایش را سپاسگزاران پرستش کننده
وَهُوَ کَما قالَ وَفَوْقَ ما نَقُولُ وَاللّهُ سُبْحانَهُ کَما اَثْنى عَلى نَفْسِهِ وَلا
و او چنانست که گفته و برتر از آنست که ما گوئیم و خداى سبحان چنان است که خودش خویشتن را ستوده و
یُحیطُونَ بِشَىْءٍ مِنْ عِلْمِهِ اِلاّ بِما شاَّءَوَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ
رسائى ندارند به چیزى از دانشش جز بدانچه خود او خواهد قلمرو او آسمانها
وَالاْرْضَ وَلا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ (8) سُبْحانَ اللّهِ
و زمین را فراگرفته و سنگینى نمى کند بر او نگهداشتن آن دو و او والا و بزرگ است (8) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها
پدیدآرنده هر دم زنى منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر جفت همگى
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنى و هر
لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
نادیدنى منزه است خدا به مقدار کلماتش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما یَخْرُجُ مِنْها وَما
منزه است آن خدائى که مى داند آنچه فرو رود در زمین و آنچه بیرون آید از آن و آنچه
یَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما یَعْرُجُ فیها وَلا یَشْغَلُهُ ما یَلِجُ فِى الاْرْضِ
فرو ریزد از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه فرو رود در زمین
وَمایَخْرُجُ مِنْها عَمّا یَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما یَعْرُجُ فیها وَلا یَشْغَلُهُ ما
و آنچه بیرون آید از آن از آنچه فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن و سرگرمش نکند آنچه
یَنْزِلُ مِنَ السَّماَّءِ وَما یَعْرُجُ فیها عَمّا یَلِجُ فِى الاْرْضِ وَما یَخْرُجُ
فرود آید از آسمان و آنچه بالا رود در آن از آنچه فرو رود در زمین و آنچه بیرون آید از آن
مِنْها وَلا یَشْغَلُهُ عِلْمُ شَىْءٍ عَنْ عِلْمِ شَىْءٍ وَلا یَشْغَلُهُ خَلْقُ شَىْءٍ عَنْ
و سرگرمش نکند علم به چیزى از علم به چیز دیگر و سرگرمش نکند آفریدن چیزى از
خَلْقِ شَىْءٍ وَلا حِفْظُ شَىْءٍ عَنْ حِفْظِ شَىْءٍ وَلا یُساویهِ شَىْءٌ وَلا
آفریدن چیز دیگر و نه نگهدارى چیزى از نگهدارى چیز دیگر و چیزى با او مساوى نیست و چیزى
یَعْدِلُهُ شَىْءٌ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَىْءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ (9) سُبْحانَ اللّهِ
معادل او نیست و چیزى مانند او نیست و او شنوا و بینا است (9) منزه است خدا
بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ کُلِّها
پدید آرنده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت
سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
منزه است خدا مقرّر دارنده تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده هر دیدنى و هر
لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
نادیدنى منزه است خدا به مقدار کلمات نامتناهیش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالاْرْضِ جاعِلِ الْمَلاَّئِکَهِ رُسُلاً
منزه است خدا خالق آسمانها و زمین آنکه فرشتگان را فرستادگانى مقرر فرمود
اُولى اَجْنِحَهٍ مَثْنى وَثُلاثَ وَرُباعَ یَزیدُ فِى الْخَلْقِ ما یَشاَّءُ اِنَّ اللّهَ
که آنها داراى بالهایند دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا و بیفزاید در خلقت هر چه بخواهد و براستى خدا
عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ ما یَفْتَحِ اللّهُ لِلنّاسِ مِنْ رَحْمَهٍ فَلا مُمْسِکَ لَها وَما
بر هر چیز توانا است هر رحمتى را که خدا گشاید کسى بستن آن نتواند و هر چه را
یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (10) سُبْحانَ
خدا بندد پس از او کسى آنرا نگشاید و او است نیرومند فرزانه (10) منزه است
اللّهِ بارِئِ النَّسَمِ سُبْحانَ اللّهِ الُمصَوِّرِ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ الاْزْواجِ
خدا آفریننده هر دم زن منزه است خداى صورت بخش منزه است خدا آفریننده هر موجود جفت
کُلِّها سُبْحانَ اللّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَالنُّورِ سُبْحانَ اللّهِ فالِقِ الْحَبِّ
همگى منزه است خدا مقرر دارنده تاریکیها و روشنى منزه است خدا شکافنده دانه
وَالنَّوى سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ کُلِّشَى ءٍ سُبْحانَ اللّهِ خالِقِ ما یُرى وَما
و هسته منزه است خدا آفریننده هر چیز منزه است خدا آفریننده دیدنیها و
لا یُرى سُبْحانَ اللّهِ مِدادَ کَلِماتِهِ سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
نادیدنیها منزه است خدا به مقدار کلمات نامنتهایش منزه است خدا پروردگار جهانیان
سُبْحانَ اللّهِ الَّذى یَعْلَمُ ما فِى السَّماواتِ وَما فِى الاْرْضِ ما یَکوُنُ
منزه است خدائى که مى داند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است ، نباشد
مِنْ نَجْوى ثَلاثَهٍ اِلاّ هُوَ رابِعُهُمْ وَلا خَمْسَهٍ اِلاّ هُوَ سادِسُهُمْ وَلا
گفتگوى سرّى و رازگوئى سه نفرى جز اینکه او چهارمین آنها است و نه پنج نفرى جز اینکه او ششمین آنها است و نه
اَدْنى مِنْ ذلِکَ وَلا اَکْثَرَ اِلاّ هُوَ مَعَهُمْ اَیْنَما کانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا
کمتر از این و نه بیشتر از این جز اینکه او با آنها است هر کجا که باشند سپس آگاهشان کند
یَوْمَ الْقِیامَهِ اِنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلیمٌ
در روز قیامت بدانچه کرده اند براستى خدا بهر چیز دانا است
منبع: مفاتیح الجنان