برخی از دانشمندان، یکی از علائم ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام را، وقوع معرکه جنگی در منطقه‌ای بهنام «هَرمجدّون» و به تعبیر روایات «قرقیسیا» می‌داند، حتی در کتب اهل کتاب نیز به این قضیه اشاره شده است.[1] یهود و نصارا، این معرکه جنگ را بس عظیم و خطرناک می‌دانند که در پایان تاریخ بشر اتفاق خواهد افتاد.
«هرمجدون» کلمه‌ای است مشتق از «هَرْ» به‌معنای کوه و «مجدّو» که اسم وادی کوه کوچکی در شمال فلسطین است. اهل کتاب را گمان بر این است که مساحت معرکه این جنگ، از منطقه «مجدّو» در شمال فلسطین تا «ایدوم» در جنوب، امتداد دارد که حدود دویست میل است.[2]
آنان معتقدند که در این جنگ، لشکری با حدود 400میلیون‌نفر شرکت خواهند داشت؛[3] لشکری که از عراق، ایران، لیبی، سودان و قفقاز در جنوب روسیه تشکیل شده است.[4]
دکتر عبدالکریم زبیدی می‌گوید: «این حادثه همان حادثه بزرگی است که قبل از ظهور امام مهدی علیه‌السلام تحقق خواهد یافت و در روایات، از آن به معرکه «قرقیسیا» یاد شده است. در آن واقعه، میلیون‌ها لشکر از آمریکا، اروپا، روسیه، ترکیه، مصر و دولت‌های مغرب عربی و لشکریانی از شهرهای شام؛ یعنی سوریه، اردن، لبنان، فلسطین و اسرائیل شرکت کرده و همگی در منطقه‌ای به نام قرقیسیا از بلاد شام، با هم خواهند جنگید. سفیانی در این هنگام خروج خواهد کرد».[5]
کلینی به سند خود از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده که به میسر فرمود: «ای میسر! چه مقدار بین شما و قرقیسیا فاصله است؟» عرض کردم: نزدیک شاطی‌الفرات است. حضرت فرمود: «أما انّه سیکون بها وقعه لم یکن مثلها منذ خلق الله تبارک و تعالی السموات و الآرض و لا یکون مثلها ما دامت السموات و الارض مأدبه للطیر تشبع منها سباع الأرض و طیور السماء…؛ آگاه باش که در آن مکان، واقعه‌ای اتفاق خواهد افتاد که نظیر آن از زمان خلقت آسمان‌ها و زمین، از جانب خداوند تبارک و تعالی اتفاق نیفتاده است و نخواهد افتاد؛ آنجا محل پذیرایی پرندگان خواهد بود؛ درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر خواهند شد».[6]
از مجموعه روایات در این باب، استفاده می‌شود که فرمانده عملیاتی دشمنان اسلام در این جنگ، شخصی بهنام سفیانی است. او کسی است که به کمک مراکز جاسوسی یهود و آمریکا، در میان مردم تفرقه انداخته و مردم را بر ضد شیعیان اهل بیت تحریک خواهد کرد و نیز بعد از پناه‌‌بردن امام زمان به کعبه، با عده‌ای از یاران خود در صدد مقابله با حضرت برآمده که خود او با لشکریانش در منطقه‌ای بهنام بیدا به زمین فرو خواهند رفت. در همین جنگ است که یهود، از هم پاشیده شده و بسیاری از آنها نابود خواهند شد.
بخاری به سندش از رسول خدا نقل کرده که فرمود: «قیامت برپا نمی‌شود تا آنکه شما با یهود بجنگید، در آن هنگام به حدی از آنان کشته خواهد شد که حتی سنگی که یک یهودی در آن پناه گرفته می‌گوید: ای مسلمان! این یهودی است که در کنار من پناه گرفته، او را به قتل برسان».[7]
پی‌نوشت‌ها
1. رؤیای یوحنا، 16/13-16؛ سفر زکریا، 14/1-5؛ کتاب مقدس، ص843.
2. شبکه معلومات، ص4.
3. همان، ص2.
4. مجله الفکر الجدید، شماره15و 16.
5. همان.
6. کافی، کلینی، ج8، ص245.
7. صحیح بخاری، ج3، ص232.
