کنیه، براى تعظیم و تکریم اشخاص به کار مىرود. حضرت فاطمه ى زهرا علیهاالسلام کنیههاى زیادى دارند، ما در اینجا بعضى از کنیه هاى آن حضرت را متذکر مىشویم.
کنیههاى حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام عبارتند از:
1) اُمّالحسن، 2) اُمّالحسین، 3) اُمّالمحسن، 4) اُمّالأئمه، 5) اُمّأبیها، 6) اُمّالخیره، 7) اُمّالمؤمنین،
8) اُمّالأخیار، 9) اُمّالفضایل، 10) اُمّالأزهار، 11) اُمّالعلوم، 12) اُمّالکتاب، 13) اُمّالأسماء
مدارک کنیه هاى حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام
قال العلامه، ابن شهرآشوب (ره):
«و کناها: اُمّالحسن، و اُمّالحسین، و اُمّالمحسن، و اُمّالأئمه، و اُمّأبیها.» (1)
و قال المولى الأنصارى قدسسره و ذکر بعضهم:
«إنَّ من جمله کناها: اُمّالخیره، اُمّالمؤمنین، و اُمّالاخیار، و اُمّالفضائل، و اُمّالأزهار، و اُمّالعلوم، و اُمّالکتاب.» (2)
و قال فی «نخبهالبیان»:
«فمنها اُمّاسماء، ذکره الخوارزمى فی مقتله، و لعله لتعدد أسمائها الحسنى، الحاکیه عن صفاتها العلیا و مناقبها العظمى.» (3)
کنیه ى اُمّابی ها:
مهمترین کنیه ى حضرت فاطمه ى زهراء علیهاالسلام «اُمّابیها» مىباشد. براى این کنیه معانى متفاوتى شده است.
بعضى این کنیه را صِرف محبت پدر به فرزند دانستهاند و مىگویند انسان هرگاه فرزند خود را زیاد دوست بدارد و بخواهد این محبت را ابراز کند، به فرزندش مىگوید: «بابا»، «مادر» و این در تکلم عموم مردم رایج است. بنابراین، کنیهى «امابیها» نوعى ابراز محبت شدید از طرف پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم به حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام بوده است.
و شاید این که پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم به او مىگوید: «اى مادر پدر» به این علت باشد که حضرت فاطمهى زهراء علیهاالسلام، مانند مادرى مهربان، براى پدر خود زحمت مىکشید. خاکستر از سر و رویش پاک مىکرد، جراحات او را پانسمان مىکرد و کارهایى را که یک مادر در حق فرزند خود انجام مىدهد، ایشان براى پدر انجام مىداد.
و معناى دیگر آن که، پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله وسلم مانند فرزند، با دخترشان برخورد مىکردند، دستش را مىبوسید، همان گونه که فرزند در مقابل مادر باید چنین باشد، در برابرحضرت زهراء علیهاالسلام، تمامقد برمىخاست، در هنگام سفر از او خداحافظى مىکرد و هنگام بازگشت از سفر اولین دیدارش از زهراى مرضیه علیهاالسلام بود. این عملى است که هر فرزند مؤدب به آداب الهى آن را انجام مىدهد.
برخى از محققین، از معانى «اُمّ» کمک گرفته و وجوهى را براى معناى این کنیهى ذکر نمودهاند و گفتهاند یکى از معانى «اُمّ» اصل و ریشه هر چیز است. حضرت فاطمهى زهراء علیهاالسلام ریشهى شجرهى طیبهى نبوت است و براى تقویت سخن خود به روایت ذیل نیز تمسک جستهاند.
قال الباقر علیه السلام: «الشجره الطیبه، رسولاللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم و فرعها، على علیه السلام و عنصر الشجره، فاطمه علیهاالسلام و ثمرتها، أولادها و أغصانها و أوراقها، شیعتها.» (4)
امام باقر علیه السلام فرمودند: درخت پاکى و طهارت، پیامبراکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم است، که شاخههاى آن على علیه السلام، ریشههاى آن فاطمهى زهرا علیهاالسلام، میوهى آن حسن و حسین و زینب و اُمّکلثوم، شاخ و برگ این درخت شیعیان آنها مىباشد.
قال رسولاللَّه صلى اللَّه علیه و آله و سلم:
«أنا شجره، و فاطمه أصلها، و علی لقاحها، والحسن والحسین ثمرها.» (5)
پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه و آله و سلم فرمودند: من درخت پاکى و فاطمه ریشههاى آن و على پیوند و مادهى بارورى آن و حسن و حسین میوههاى این درختند.
پىنوشتها:
1- فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 203، از «المناقب»، ج 3، ص 357.
2- فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 203 از «اللمعه البیضاء»، ص 50.
3- فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى ج 1 ص 203 از «نخبه البیان فی تفضیل سیده التسوان»، ص 86.
4- فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «مجمعالبحرین» ماده شجر.
5- فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفى، ج 1، ص 205 از «میزان الاعتدال»، ج 1، ص 234 على ما فی «احقاقالحق»، ج 9، ص 152.