مقدمه:
زندگی زناشویی دنیایی است که هر لحظه از آن سرشار از خوشی ها و تلخی ها، فرازها و نشیب ها، قهرها و آشتی هاست. صمیمی ترین ازدواج ها خالی از این تنش ها و بحث ها نیست؛ اما آنچه که مهم است این است که بدانیم یک خانواده سالم چگونه عمل می کنند. چه عواملی در تنش ها و اختلاف ها و حل آن ها مهم اند. و چه باید کرد تا تفاهم بین اعضاء خانواده بیشتر شود. این ها دغدغه هایی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت و شما نیز باید با مطالعه و مشورت بیشتر به این مهارت ها مجهز شوید.

الف) گفتگو آری، بگومگو خیر:
در یک زندگی سالم فضای گفتگوی صمیمانه وجود دارد و این فضا تا حدود زیادی به چگونگی برخورد و عمل ما باز می گردد. در مورد همین مشکل به نظرتان چقدر شما می توانستید حساب شده تر کار کنید. گاهی ما خواسته خود را در قالب بدی مطرح می کنیم مثلاً با تندی خواسته خود را بیان می کنیم و یا از جملاتی «الزامی و باید » مثل شما باید چنین کنید حتماً باید و … . این قالب ها باعث می شود که طرف مقابل احساس کند که به او و شخصیت او حمله شده و او در صدد دفاع بر می آید و سریع بحث به سروصدا منجر می شود. بنابراین ما باید برای بیان گفته های منطقی خود شیوه هایی منطقی استفاده کنیم. تنها این شیوه هاست که می تواند در طرف مقابل احساس اعتماد و احترام ایجاد کند و زمینه تأمل و تفکر در اعمالش را مهیا سازد. گاهی می توانیم خواسته منطقی خود را در نامه ای محترمانه بنویسیم و علت ناراحتی خود را بیان داریم و از طرف مقابل نیز بخواهیم که آن نامه را بیرون از خانه یا در وقتی که نیستیم بخواند. مطمئناً در آن وقت زمینه تأمل به گفته هایمان بیشتر است البته نباید فراموش کنیم که باید در طرف مقابل اطمینان ایجاد کنیم که ما به او علاقه داریم و به او و اقوامش اهمیت می دهیم.

ب) مقایسه نتیجه بخش نیست.
برای بیان خواسته خود هرگز مقایسه نکنید. مقایسه در همان ابتدای کار زمینه مذاکره و گفتگوی صمیمانه را به هم می زند. و آتش اختلاف را شعله ور می سازد. شما می توانید صادقانه علت را جویا شوید. ممکن است او دلیل خاصی داشته باشد مثلاً ممکن است خانواده شما در زندگی و معاشرت اهل حساسیت و تکلف باشند؛  یعنی اگر غذای مناسب و یا میوه ای نداشته باشید،  شوهرتان نزد آن ها شرمنده شود. و یا ممکن است او احساس می کند که اگر اجازه دهد، پیوسته آن ها در منزل شما خواهند بود و مرزها به هم می ریزد و دخالت ها بیشتر می شود. برخی از مردها چون نان آور خانه هستند دوست ندارند بدون اجازه،  پدر و مادر و یا خانواده همسرش به خانه آیند؛  چون ممکن است آن ها چنین تصور کنند که او از پس مخارج زندگی بر نمی آید و به شما زندگی سختی می گذرد. طبیعی است که او نزد والدین خودش بیشتر احساس راحتی داشته باشد؛  چون اگر آن ها سرزده بیایند و در منزل کمبودی باشد، خانواده همسر از طرف فرزند خودشان می دانند. احتمالات دیگری نیز ممکن است باشد مثل این که در برخی خانواده ها به مرد و تصمیمات او اهمیت بیشتری داده می شود این احتمال را در ادامه بیشتر توضیح می دهیم. به هر حال خیلی از مواقع شوهر قصد بی احترامی ندارد و او بخاطر آبرو و عزت خود و خانواده اش این دقت ها را می کند که لازم است شما به او کمک کنید و با هم به راه حل هایی برسید که هم احترام و عزت شوهر حفظ شود و هم شما با خانواده خود بیشتر دیدار داشته باشید.
ج) سبک تربیتی:
در برخی از خانواده ها به مردان خانواده اهمیت خاصی می دهند اوست که تصمیم گیرنده است اوست که مدیریت خانه را کاملاً به عهده دارد و اوست که در مسائل خرد و کلان خانه نظر می دهد فرزندان پسر این خانواده ها نیز همین الگو را برای زندگی آینده خود بر می گزینند. ممکن است شوهر شما از این نوع خانواده ها باشد یعنی او یاد گرفته که این طور زندگی کند در واقع در رفتارها و گفتارهایش قصد اذیت ندارد اما او مقید به الگو قالبی و کلیشه ای است که در آن زندگی کرده وبه آن عادت کرده و آن جزء شخصیت او شده است. اگر چنین است،  شما می توانید او را به تدریج با شیوه های جدید آشنا سازید و کتاب هایی برایشان تهیه کنید تا او متوجه شود که او می تواند واقعاً مدیر خانه باشد ولی با همسر خود مشورت کند و با هم در مسایل زندگی به تفاهم برسند البته چون این افراد طی سالیان متمادی به این سبک عادت کرده اند عوض شدن عادات آن ها نیز نیاز به زمان دارد. آن چه مهم است این است که برخورد شدید و مجادله و بحث های مکرر این جا نتیجه بخش نیست.
د) حفظ اصل زندگی مشترک
شما باید به حفظ زندگی مشترکتان بیش از هر چیزی ودر درجه اول بها بدهید و مسایل جانبی را در سایه این تفاهم و زندگی صمیمانه حل کنید. اگر شوهر احساس می کند که با حضور خانواده شما دخالتشان در زندگی و مسایل زندگیتان بیشتر می شود و یا آن ها در همه چیز زندگی مشترک شما اظهار نظر می کنند، باید جلوی این دخالت ها را بگیرید تا شوهرتان احساس کند خانواده شما اهل دخالت نیستند؛ بلکه در عوض پشتیبان خوبی برای سختی ها و مشکلات شما خواهند بود و در شرایط سخت زندگی می توان بر آن ها تکیه کرد. به شوهرتان بگوئید که وقتی شما و فرزندانتان با اقوامتان (و به طور کلی بستگان دو طرف) هستید احساس نشاط بیشتری خواهید کرد طبق نظر روان شناسان برخورداری از شبکه حمایتی فامیلی و اعتماد به آن ها می تواند کمک خوبی در فشارهای روانی و سختی های زندگی باشد. پس انسان باید با شیوه های مناسب، آن ها را برای بهداشت روانی خانواده و اعضاء آن حفظ کند به عنوان مثال در خانواده هایی که اجتماعی ترند و اهل معاشرت های سالم هستند اضطراب اجتماعی (کم رویی) کمتر است.
هـ) حفظ رابطه ها با عدم تکلف
برخی از خانم ها بدون این که متوجه باشند ممکن است بدون در نظر گرفتن شرایط مادی خانه برای مهمانان خود اسباب پذیرایی مفصلی را ایجاد کنند. و این امر با درآمد ماهیانه شوهر تناسبی نداشته باشد مرد به هر حال مدیر خانه است و از هر چیزی که ممکن است حساب مالی او را به هم بزند و یا او را زیر قرض ببرد متنفر است. اینجا لازم است خانم ها مراقب وضع اقتصادی و درآمد شوهر هم باشند تا شوهر برای مهمانان همسرش احساس ناراحتی نکند. در واقع دستور اسلام این است که اسراف ها کنار گذاشته شود تا خانواده ها رفت و آمدشان بیشتر گردد و عزت و احترام مهمان نیز حفظ شود. گاهی سخت گیری های ما مانع دید و بازدیدها و صله رحم ها می گردد بنابراین با گفتگوی صمیمانه می توانید اصل زندگی زناشویی خود را حفظ کنید و برنامه ریزی کنید تا معاشرت بیشتری با آسان گیری(نه بی احترامی) آداب معاشرت و مهمانی اسلامی را حفظ کرد. رسول خدا _ صلّی الله علیه و آله _ می فرمایند:«لا تُکلِّفوا للضَیف؛ خودتان را به خاطر مهمان به مشقت نیندازید». البته احادیث زیادی به ما توصیه نموده اند که با افراد مؤمن مجالست و معاشرت کنید و به مهمانی آن ها بروید و آن ها را به مهمانی دعوت کنید و نسبت به اقوامی که نسبت به مسائل دینی بی مبالات هستند کمتر نشست و برخاست کنید تا اثر بد آن ها به شما سرایت نکند البته باید با نامه، تلفن، جلسه های کوتاه مدت آن ها را به خوبی و خیر دعوت کرد و صله رحم را رعایت نمود.

تذکر:
گاهی انسان اگر خودش را به تکلف نیندازد،  می تواند از مهمانانی که سرزده می آیند با محبت و احترام پذیرائی کند. اما اگر آن ها بد موقع به منزل می آیند،  می توان با هماهنگی و غیر مستقیم و محترمانه آن ها را متوجه ساخت که ما دوستار دیدار شما هستیم و از دیدنتان خوشحال می شویم اما فلان موقع به منزل ما بیائید تا ما شرمنده شما هم نباشیم و ما طوری برخورد کنیم که آن ها احساس نکنند بار سنگینی بر ما هستند و با آن ها راحت باشیم.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. مردان مریخی زنان ونوسی، جان گری، ترجمه لوئیز عندلیب، نشر علم.
2. عشق هرگز کافی نیست، پرفسور آرون تی پک، مهدی قراچه داغی، نشر مترجم، تهران.
3. آئین همسرداری، ابراهیم امینی، نشر سازمان تبلیغات.