راوی می گوید: امام صادق علیه السلام عرض کردم : دو آیه در کتاب خدا وجود دارد که آن دو را می جویم ولی نمی یابم . امام علیه السلام فرمود: آن دو آیه کدام است ؟ عرض کردم : سخنن خداوند عز و جل که می فرماید:
ادعونی استجب لکم بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را و ما او را می خوانیم و اجابتی نمی بینیم . امام علیه السلام فرمود: گمان کرده ای خداوند خلاف وعده کرده است ؟ عرض کردم : نه
فرمود: پس چرا اجابت نمی شود؟ عرض کردم : نمی دانم . فرمود : ولی من تو را آگاه می کنم . هر کس دستوراتی را که خداوند به او داده است اطاعت کند آنگاه او را از دعا بخواند او را اجابت می کند. عرص کردم : راه دعا کردن چیست ؟
امام علیه السلام فرمود: باحمد خداوند شروع می کنی و نعمتهای را هم که به تو داده است به زبان می آوری سپس او را شکر می گویی و بعد از آن بر پیامبرصلی اللّه علیه و آله صلوات می فرستی و گناهان خود را یادآوری می شوی تو به آنها اعتراف می کنی و از آنها به خداوند پناه می بری . این است راه دعا کردن . آنگاه فرمود: آیه دیگر کدام است ؟
عرض کردم : سخن خداوند که می فرماید: وماانفقتم من شی فهو یخلقه و هو خیرالرازقین . و آنچه اتفاق می کنید خداوند عوض آن را می دهد و او بهترین روزی دهندگان است . ومن انفاق می کنم اماعوض آن را نمی بینم .
امام علیه السلام فرمود: آیاگمان کرده ای خداوند خلاف وعده کرده است ؟ عرض کردم : نه
فرمود پس چرا عوض آن را نداده است ؟ گفتم : نمی دانم . فرمود: اگر کسی مال حلال را بدست آورد و در راه حلال انفاق کند، در همی را انفاق نمی کند مگراینکه عوض آن را به او داده می شود.
منبع : کتاب قصه های تربیتی چهارده معصوم(علیهم السلام)
