امام حسن و امام حسین ـ علیهما السّلام ـ فرزندان پیامبرند

امام حسن و امام حسین ـ علیهما السّلام ـ فرزندان پیامبرند

امام باقر ـ علیه السلام ـ یکی از شاگردانش به نام «ابوالجارود» را واسطه قرار داد تا مناظره زیر را با منکران پسر بودن حسن ـ علیه السلام ـ و حسین ـ علیه السلام ـ نسبت به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ انجام دهد.
ابوالجارود: بنی‌امیّه و پیروانش اعتقاد دارند که امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ فرزندان امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ و حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ هستند و نسبتی با رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ ندارند!
امام باقر ـ علیه السلام ـ : در ردّ آنها چگونه با آنها مناظره کردی؟
ابوالجاورد: به آنها گفتم خداوند در قرآن می‌فرماید:
«وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ … وَ زَکَرِیَّا وَ یَحْیى وَ عِیسى…»[1]؛ یعنی و از دودمان ابراهیم ـ علیه السلام ـ، داود و سلیمان … و زکریا و یحیی و عیسی و… است.
عیسی ـ علیه السلام ـ که پدر نداشت، خداوند از طریق مادرش مریم ـ سلام الله علیها ـ او را از فرزندان ابراهیم ـ علیه السلام ـ دانسته است.
و نیز بر آنها احتجاج کردم به آیه مباهله که خداوند می‌فرماید:
«قُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ…»[2]؛ یعنی بگو (به منکران نبوت پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ از مسیحیان نجران) ما فرزندان خود را، شما هم فرزندان خود را، و ما زنان خود را و شما نیز زنان خود را دعوت به مباهله کنیم.
که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ طبق فرمان این آیه، امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ را به عنوان پسران خود برای مباهله با گروه مسیحی آورد.
امام باقر ـ علیه السلام ـ : آنها چه گفتند؟
ابوالجارود: آنها گفتند: گاهی فرزند دختر، فرزند به حساب می‌آید ولی نه فرزند صلبی (که از نسل او حساب شوند).
امام باقر ـ علیه السلام ـ : ای ابوالجارود! سوگند به خدا آیه‌ای از قرآن را می‌آورم که از آن فهمیده می‌شود که امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ فرزندان رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ از صلب او بودند و جز کافر، کسی قدرت بر انکار آن ندارد.
ابوالجارود: آن آیه کدام است؟
امام باقر ـ علیه السلام ـ : « حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهاتُکُمْ وَ بَناتُکُمْ وَ اَخَواتُکُمْ … وَ حَلائِلُ اَبْنائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ اَصْلابِکُمْ …»؛[3] یعنی: حرام شده بر شما مادرانتان و دختران، و خواهران و… و هم چنین همسرهای پسرانتان که از صُلب (نسل) شما هستند.
ای ابوالجارود! از منکران بپرس، آیا ازدواج رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ با همسران امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ جایز است؟ اگر در پاسخ گفتند: آری، دروغ می‌گویند، و اگر گفتند: جایز نیست، ثابت می‌شود که سوگند به خدا امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ پسران صُلبی پیامبرند؛ و همسران آنها بر آن حضرت ـ صلّی الله علیه و آله ـ حرام نبودند مگر به خاطر پیوند صُلبی امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ که با پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ دارند.[1] . انعام، 84 و 85.
[2] . آل عمران، 61.
[3] . نساء، 23.
شاگرد امام باقر(ع) با منکرا

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید