ابو بصیر گفت به حضرت صادق (علیه السلام) عرض کردم یکی از شیعیان شما که مردی پرهیزگار است بنام عمر پیش عیسی بن اعین آمد و تقاضای کمک کرد با اینکه دست تنگ بود. عیسی گفت نزد من زکات هست ولی به تو نمی دهم زیرا دیدم گوشت و خرما خریدی و این مقدار خرج اسراف است. آن مرد گفت در معامله ای یک درهم بهره من گردید یک سوم آن را گوشت و قسمت دیگر را خرم و بقیه اش را به مصرف سایر احتیاجات منزل رساندم.
حضرت صادق (علیه السلام) افسرده شد و مدتی از شنیدن این جریان دست خود را بر پیشانی گذاشت پس از آن فرمود: خداوند برای تنگدستان سهمیه ای در مال ثروتمندان قرار داده به مقداری که بتوانند با آن به خوبی زندگی کنند و اگر آن سهمیه کفایت نمی کرد بیشتر قرار می داد. از اینرو باید به آنها بدهند به مقداری که تأمین خوراک و پوشاک و ازدواج و تصدق و حج ایشان را بنماید و نباید سخت گیری کنند مخصوصا به مثل عمر که از نیکوکارانست.(2)

2) شرح من لا یحضر کتاب زکات، ص 36.