محمد بن عمر بن یزید گفت به حضرت رضا (علیه السلام) عرض کردم تاکنون دو پسرم فوت شده اند اینک پسرک کوچکی دارم. فرمود برایش صدقه بده. وقتی خواستم حرکت کنم فرمود هر چه خواستی صدقه بدهی به همان پسرک بده و بگو با دست خودش به مستمند بدهد اگرچه تکه نان یا مشتی از خوردنی یا چیز دیگر هر چند کم باشد خوب است، زیرا هر چیزی که برای خدا داده شود در صورتی که نیت خالص باشد کم هم اگر بود در نزد خداوند بزرگ و زیاد است.
خداوند می فرماید فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره هر کس به اندازه ذره ای از مثقال کار نیک انجام دهد پاداش آن را می بیند و هر که به قدر ذره ای از مثقال کار بد بکند جزایش را خواهد دید. و نیز می فرماید فلا اقتحم(19) العقبه و ما ادراک مالعقبه فک رقبه او اطعام فی یوم ذی مسغبه یتیما ذا مقربه او مسکینا ذا متربه به کار دشوار و سخت (کنایه از مخالفت با هوای نفس) وارد نشده ای نمی دانی، آن کار دشوار چیست! آزاد کردن بنده ای یا غذا دادن در روز گرسنگی به یتیمی که خویشاوند باشد یا مستمندی که خاک نشین است.
فرمود خداوند می داند همه مردم نمی توانند بنده آزاد نمایند از اینرو غذا دادن به یتیم و مسکین را برابر با بنده آزاد کردن نموده باز تکرار فرمود که از طرف فرزندت صدقه بده.(20)

19) اقتحام وارد شدن در کار دشوار. عقبه راه کوهستانی

20) فروع کافی، ج 4، ص 4.