انس بن مالک گفت مستمندان مردی را به عنوان پیک خدمت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرستادند. وقتی که شرفیاب شد عرض کرد من از طرف بینوایان پیامی دارم. حضرت فرمود مرحبا به تو و دسته ای که از طرف آنها نمایندگی داری. ایشان طایفه ای هستند که من آنها را دوست دارم. عرض کرد فقراء می گویند یا رسول الله ثروتمندان تمام حسنات را برده اند به حج می روند که ما قادر نیستیم. اگر مریض شوند زیادی اموال خود را می فرستند تا بر ایشان ذخیره باشد. فرمودند به بینوایان بگو هر فقیری که صابر و شکیبا باشد سه امتیاز دارد که ثروتمندان ندارند.
1. در بهشت غرفه هایی است که بهشتیان چشم به آنها می اندازند همانطوری که مردم ستارگان را تماشا می کنند وارد آن قصرها نمی شود مگر پیغمبر، مستمند یا شهید بینوا و یا مومن فقیر.
2. نصف روز قبل از اغنیاء داخل بهشت می شوند که طول آن نصف پانصد سال است.
3. هرگاه ثروتمندی بگوید سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر و فقیری هم همین ذکر را بگوید ثواب غنی معادل فقیر نمی شود اگر چه ده هزار درهم هم انفاق کند. این سبقت در سایر کارهای نیک و عبادات محفوظ است. پیک بازگشته به آنها خبر داد همه گفتند به این وضع راضی شدیم.(7)

7) انوار نعمانیه، ص 332 و اثنی عشریه.