اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ

وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَی اتِّبَاعِ آثَارِهِ بِنُورِکَ یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِین [1]

اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ

بهره مندی از برکات سحر

خدایا مرا متنبه کن تا از برکات سحرهای ماه رمضان استفاده کنم ، و اهل سحر باشم و طوری نباشد که فقط برای سحری خوردن بلند شوم و اهل نماز شب و دعای سحر نباشم، سعی کنید در طول سال از سحر ها استفاده کنید.

هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ

از یُمن دعای شب و ورد سحری بود [2]

خدایا توفیق بهره برداری از برکات سحر را روزی من کن؛ حتی کسانی که نمی توانند روزه بگیرند، سحرها بیدار باشند تا از برکات سحر استفاده کنند.

وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ؛ خدایا قلب مرا نورانی کن به روشنایی انوار سحر

بخاطر اینکه سحر یک نورانیتی دارد ، خدایا به آن نور سحر قسمت می دهم که قلب ما را نورانی کن، الان قلبهای ما زنگ زده است، الان من خودم را می گویم قلب من هم دچار زنگار است، خود من به احوالات گذشته خودم که نگاه می کنم می بینم که آن آدم چهل سال پیش نیستم، دعای کمیل را که می خواندم شاید حدود سه ساعت طول می کشید و اصلا یک پلک بر هم زدن خسته نمی شدم؛ شصت و سه سال قبل که در مشهد بودم، مرحوم کلباسچی- که شرحی بر دعای کمیل هم از ایشان منتشر شده است به نام « انیس اللیل » – در صحن مسجد گوهرشاد دعای کمیل می خواندند آن هم از حفظ و با چه حال و هوایی ! اما الان که به خودم که نگاه می کنم دیگر آن حال نیست! محیط چه کار ها که با ما نمی کند! چرا چشم ما آلوده شده؟! چرا گوش ما آلوده شده؟! و … همه چیز ما عوض شده است.

لذا دعا، دعای خیلی خوبی است که از خدا بخواهیم قلب و دل ما را نورانی کند.

وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَی اتِّبَاعِ آثَارِهِ؛ خدایا تمامی اعضاء مرا طوری قرار بده که از آثار تو پیروی کنم

طوری باشم که چشم و دست و … همه اعضاء و جوارحم از آثار و برکات تو پیروی کند.

بِنُورِکَ؛ اما به نور خودت

خدایا تو را به نور خودت قسم می دهم که این حاجت من را برآورده کنی ! ممکن است بپرسی که مگر خدا نور دارد ؟ می گویم : بله « الله نور السموات و الارض » [3]

یَا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعَارِفِین

ای خدایی که به نور خودت قلب عارفین را نورانی کرده ای

منظور از عارف کسی نیست که از عرفان دم می زند و حرف از وادی عشق می زند و خود آراسته به آداب اهل معرفت نیست؛ گاهی امام از عرفان می گوید و یک زمانی آدمی که محاسن ندارد از عرفان دم می زند ! و بین این دو تفاوت است.

برای دلت در بساز

شخصی به خدمت آیت الله اراکی رسید و گفت : مرا موعظه کنید؟

آقا گفتند: شما چکاره هستید؟

مرد گفت: نجّار

گفتند: برای دلت هم در ساخته ای ؟ اگر برای دلت در نساخته ای برو برای دلت در بساز

سخنی با جوانان

شما جوانان، الان که دل های شما پاک و نورانی است مواظبت از حریم قلب تان کنید و دری محکم و آهنین بر آن بسازید تا شیطان بر دل شما راه پیدا نکند و اگر امروز و فردا بکنید، دیر می شود، در روایت آمده است که عمر به چهل سالگی که رسید شیطان بر پیشانی شخص گناه کار بوسه می زند و می گوید ، کار تو دیگر تمام شده است [4] ؛ چرا که دل تبدیل به ویرانه شده است و خرابه ای بیش نیست. خوشا بحال جوان هایی که قدر نعمت جوانی را می دانند.

دعاهای استخراج شده: 1. استفاده از برکات سحر؛ 2. نورانی کردن قلب (توسط خدا)؛ 3. تمام اعضا و جوارحم از آثار و برکات تو (یعنی قرآن و احادیث) پیروی کند.

« اللَّهُمَّ نَبِّهْنِی فِیهِ لِبَرَکَاتِ أَسْحَارِهِ وَ نَوِّرْ فِیهِ قَلْبِی بِضِیَاءِ أَنْوَارِهِ وَ خُذْ بِکُلِّ أَعْضَائِی إِلَی اتِّبَاعِ آثَارِهِ یَا نُورَ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ »

ترجمه : خداوند نور آسمانها و زمین است

رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: چون مرد به چهل سالگی رسد و خیرش از شرش بیشتر نباشد؛ شیطان بین دو چشمش را ببوسد، و گوید: این چهره ای است که رستگار نگردد.

منبع: سایت حوزه