نویسنده: محمد غفارنیا
انسان با پدر، مادر، برادر و خواهر رابطه نسبی دارد و این رابطه از ریشههای ژرف خویشاوندی مایه میگیرد؛ اما پیوند همسرانه، و ارتباط آن دو با یکدیگر، رابطهای قراردادی و قانونی میباشد. گاهی شدت رابطه همسری بر علاقه خویشاوندی پدر و مادر غلبه میکند. قرآن کریم از روی این حقیقت چنین پرده بر میدارد که میفرماید:
(وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّهً وَرَحْمَهً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)
از نشانههای او این است که از جنس خود شما همسرانی آفرید تا در کنار آنها آرامش یابید و در میانتان مودت و رحمت قرار داد. در این امر نشانههایی است، برای گروهی که تفکر میکنند. (1)
امام صادق (علیه السلام) میفرماید: پیامبر خدا از یکی از جنگها، که در آن عده زیادی از مسلمانان شهید شده بودند، بر میگشت. در این حال که زنها میآمدند و از کشتههای خویش سئوال میکردند، زنی پیش آمد و عرض کرد: یا رسول الله، فلانی چه شد؟ فرمود چه نسبتی با او داری؟ عرض کرد: فرزند او هستم.
فرمود: خدا را سپاس گوی و استرجاء کن (انا لله و انا الیه راجعون بگو) که او شهید شده است. آن زن نیز چنین کرد؛ سپس از برادرش پرسید و همین پاسخ و دستور را شنید. باز سوال کرد فلانی چه شد؟ حضرت فرمود: با او دیگر چه نسبتی داری؟
عرض کرد: شوهرم میباشد.
فرمود: سپاس گو و استرجاء نما که او نیز شهید شده است. همین که آن زن خبر شهادت شوهرش را شنید فریادی کشید و واویلا سر داد.
پیامبر فرمود: گمان نمیکردم زنی به همسرش این همه علاقه داشته باشد تا این که این زن را دیدم (و باورکردم). (2)
پینوشتها:
1-روم/21.
2-نورالثقلین: ج 4. ص174. ح23.
منبع مقاله :
غفارنیا، محمد، (1387) 142 قصّه از قرآن: همراه با شأن نزول آیاتی از قرآن، قم: جامعه القرآن الکریم، چاپ اول