آیا دعایی جهت قبولی در امتحان و نیز غلبه بر اضطراب …

آیا دعایی جهت قبولی در امتحان و نیز غلبه بر اضطراب …

آیا دعایی جهت قبولی در امتحان و نیز غلبه بر اضطراب (قبل و حین امتحان) وجود دارد؟

پاسخ

در مورد قسمت اول سؤال باید دانست که صورت صحیح دعا برای قبولی در امتحان این است که انسان از خداوند بخواهد محفوظات و معلوماتش را در وقت امتحان، بیاد آورد و فراموشی به او دست ندهد و البته نباید انتظار داشت که بدون تلاش و مطالعات قبلی، به موفقیت دست پیدا کرد و دعا باید با تلاش همراه شود. بهرحال دعائی که مضمون آن متناسب با مورد سؤال شما می باشد، دعای دفع فراموشی و نسیان می باشد که از امام صادق «ع» نقل شده است که دست خود را بر پیشانی بگذار و چنین دعا کن «صَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّد وَ الِهِ الّلهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ یا مُذَکِّرَ الْخَیْرِ وَ فاعِلَهُ وَ الامِرَ بِهِ ذَکِّرْنی ما اَنْسانیه»[1] و همچنین دعای زیادتی حافظه[2] و دعای مطالعه[3] را نیز می توان ملاحظه نمود.
اما در مورد بخش دوم سؤال شما باید به این مطلب اشاره کرد که منشاء ترس و اضطراب مختلفی باشد:
گاهی سبب ترس انسان عدم تلاش و کوشش کافی در فراگیری دروس است که این ترس درمان ندارد زیرا که «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد» و طلب کردن آنچه منافی عادات و سنن طبیعی است مثل رزق بدون سعی یا علم بدون آموختن بی نتیجه است[4] و گر چه ذات باریتعالی اجابت دعای مؤمنین را متعهد شده است.[5] اما این مطلب بدان معنا نیست که انسان بدون تلاش و کوشش و تنها با دعا کردن بتواند خواسته خود را بدست آورد، بلکه منظور آن است که چون تمام امور بدست خداوند متعال است، انسان باید علاوه بر انجام وظایف عادی و طبیعی خود برای موفقیت در هر امری دست به دعا بردارد و فقط او را فاعل مستقل و تنها علت و مؤثر در وجود بداند، زیرا همه علل و اسباب نیز اگر جمع شوند بدون خواست خدای متعال منشاء اثر نخواهند بود چرا که، «لا موثر فی الوجود الا اللّه».[6] اما گاهی منشاء ترس، عدم اعتماد به نفس می باشد که البته دعا و نیایش به درگاه خداوند قادر متعال و توسل به ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ مطمئن ترین و قابل اعتمادترین راهی است که می تواند موجب اعتماد به نفس و امید به موفقیّت باشد که شاید یکی از دعاهای متناسب در این مورد «دعای رفع هول و غم» باشد و آن این است که چنین به درگاه خداوند متعال دعا کنید:
«اَعْدَدْتُ لِکُلَّ عَظیْمَه لا اِلهَ اِلاّ اللّه وَ لِکُلَّ هَمٍّ و غَمٍّ لا حَوْلَ وَ لا قُوَهَ اِلا بِاللّهِ مُحمدُ النُورِ الاولُ وَ عَلی النُورِ الثانی وَ الائمَهُ الابْرارُ عُدَّهُ لِلِقآء اللّهِ وَ حِجابُ مِنْ اَعْدآء اللّهِ ذَلَّ کُلُّ شَیء لِعَظَمَهِ اللّهِ وَ اَسْئَلَ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ الْکِفایَهَ»[7]

پی نوشت ها:
[1] . قمی، عباس، مفاتیح الجنان، باقیات صالحات (حاشیه کتاب)، باب ششم، ترجمه: خدای درود فرستد بر محمد و آلش، خدایا من جداً از تو می خواهم ای بپا اندازنده خیر و انجام دهنده آن و امر کننده به آن، بیادم بیانداز از آنچه را که شیطان از یادم برده)
[2] . همان.
[3] . همان.
[4] . مغنیه، محمد جواد، تفسیر کاشف، ج1، ص286، ذیل آیه 186 سوره بقره.
[5] . طباطبائی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج2، ذیل آیه 186 سوره بقره و ج17، ذیل آیه 60 سوره غافر (مومن).
[6] . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج1، ص466، ذیل آیه 186 سوره بقره.
[7] . قمی، عباس، مفاتیح الجنان، کتاب باقیات صالحات، (حاشیه مفاتیح)، باب ششم؛ (ترجمه: آماده کرده ام برای هر حادثه بزرگی این را که: نیست معبودی جز خدا و برای هر همّ و غمّی اینرا که نیست جنبشی و نیروئی جز با خدا، محمّد است نخستین نور و علی است نور دوم و آن امامان بسی نیک توشه اند برای دیدار خدا و پرده حائلند از دشمنان خدا، رام و فروتن گشته همه چیز در برابر عظمت خدا و می خواهم از خدا« که عزیز است و برجسته) کفایت.

مطالب مشابه

دیدگاهتان را ثبت کنید