زیره ریزه‌ی اشتهاآور
زیره گیاهی است که به شکل وحشی در مناطق مدیترانه می‌روید و یکی از انواع دانه‌های معطر و مفیدی است که در اغلب کشورها مانند هلند و برخی از کشورهای خاورمیانه، برای معطر ساختن پنیر از آن استفاده می‌کنند.
زیره حاوی تانن، روغن‌های فرار و اسانس است و بوی آن از مواد آلدئیدی به نام کومینون ناشی می‌شود که بسته به محل کشت زیره از 30 تا 50 درصد متغیر است.
زیره دارای خواص درمانی مختلفی از جمله ضدتشنج بودن است و مصرف آن به بیماران مبتلا به صرع، توصیه می‌شود.
این گیاه قاعده‌آور است و در تسکین دردهای پیش از قاعدگی اثرات بسیار سودمندی دارد. در مواردی که ترشحات زنانه وجود دارد، زیره می‌تواند به عنوان یک درمان طبیعی محسوب شود.
زیره سبز در افزایش اشتها تأثیر مثبتی دارد و افزودن آن به پلوها و نان‌ها علاوه بر طعم مطبوعی که به آن می‌بخشد، به افرادی که از بی‌اشتهایی رنج می‌برند، توصیه می‌شود.
از زیره همچنین می‌توان در پخت غذاهای نفاخ مثل حبوبات استفاده کرد، چرا که زیره خاصیت ضد نفخ زیادی داشته و در دفع گاز معده کارآمد است.
این گیاه با افزایش ادرار و عرق باعث دفع مواد زاید از بدن می‌شود و به حفظ سلامت عمومی بدن کمک می‌کند.
برای رفع برونشیت نیز می‌توانید از دم کرده زیره استفاده کنید، همچنین مصرف زیره در زنان شیرده، منجر به افزایش شیر آن‌ها می‌شود. در برخی نسخ از زیره به عنوان نوعی قابض طبیعی یاد می‌کنند.
دم کرده زیره را می‌توان به روش زیر تهیه کرد: مقدار 5 گرم زیره را در یک لیتر آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه دم کنید.
اسانس زیره را از تقطیر میوه له شده، تحت اثر بخار آب به دست می‌آورند. این اسانس مایعی بی‌رنگ است که در اثر ماندن، ابتدا زرد رنگ و بعد قهوه‌ای می‌شود.
این اسانس را می‌توانید از فروشگاه‌های گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانهها، تهیه کنید. استفاده از اسانس زیره برای کاهش وزن بسیار سودمند است.
مصرف زیره سیاه یا روغن آن در رفع سوء هاضمه و دل‌دردهای کودکان و همچنین تنگی نفس کاربرد دارد.
بررسی‌ها نشان داده است که زیره سیاه دارای خواص ضدعفونی کنندگی، ضد کِرم، ضد تشنج و شل کننده عضلات بوده و نیروبخش است.
علاوه بر آن که زیره را در بعضی خوراک‌ها مصرف می‌کنند، ترکیب آن با برنج به صورت زیره پلو نیز یکی از غذاهای مطبوع محسوب می‌شود که در موارد ضعف معده و اسهال بسیار مفید است.
منبع مقاله :
کوه‌کن، صدف، (1393)، میوه درمانی، تهران: همشهری، چاپ سوم
