مهدویت نوعی و شخصی

گاهی در تعبیرات از مهدویت شخصی و نوعی استفاده می شود ، مثلاً گفته می شود : اهل سنت مهدویت نوعی را قبول دارند و شیعه ی امامی مهدویت شخصی را ، مقصود از این وجود چیست ؟
شیعه قائل به مهدویت شخصی است ؛ یعنی معتقد است به این که مهدی موعود علیه السلام شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد، و او کسی جز فرزند امام حسن عسکری علیه السلام نیست .
ولی اهل سنت معتقد به مهدویت نوعی است ؛ یعنی معتقد است که در آخر الزمان شخصی از ذریه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به نام مهدی متولد شده، و ظهور خواهد کرد . و اوست کسی که زمین را پر از عدل و داد خواهد نمود همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد ، گرچه وجود خارجی ندارد.
تعبیر مهدی نوعی و شخصی کاربرد دیگری نیز دارد و که نزد عرفا متداول است. برخی از عرفای اهل سنت همچون مولوی معتقدند به این که در هر زمانی باید یک مهدی موجود باشد خواه از نسل علی و خواه از نسل عمر .
مقصود آنان از مهدی ، همان قطب امکان است ،ولی شیعه قائل است که در هر زمان باید امام معصوم موجود باشد ، زیرا بدون آن زمین مضطرب خواهد شد .
منبع: کتاب غیبت کبری