پدیدآورنده : جواد محدثی
منبع: حکمت های عسکری

امام حسن عسکری علیه السلام فرمود:

إِنَّکُمْ فِی آجَالٍ مَقْبُوضَهٍ، وَ أَیَّامٍ مَعْدُودَهٍ، وَ الْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَه؛

به یقین شما در اجلهایی هستید رو به کاهش و در روزهایی هستید، شمارش شده، و مرگ هم ناگهان می آید.

بحارالانوار، ج۷۵، ص ۳۷۳
شرح حدیث

مثل شمعی که می سوزد و قطره قطره آب می شود و ناگهان خاموش می گردد، چراغ عمر آدمی نیز چنین است. «اجل»، مدت معینی است که برای عمر هرکس مقرر شده است. روزی این مدت به سر خواهد آمد و مرگ انسان فرا خواهد رسید.

عمر ما، مجموعه ای از ثانیه ها، دقیقه ها، ساعتها و روزهاست. این مجموعه، پیوسته رو به کاهش است، تا روزی که پایان یابد و مرگ ناگهان از راه برسد.

البته، مرگ هیچ کس، ناگهانی نیست، ولی چون ما غافلیم و از اجلها و مدت مقرر خبر نداریم، به نظر ما «ناگهانی» می رسد، در حالی که طبق قاعده ی اصلی در وقت معین خواهد رسید، مگر مرگ و میرهایی که در اثر قتل یا تصادف یا حوادث غیرمنتظره پیش می آید.

سعدیا! دی رفت و فردا همچنان موجود نیستدر میان این و آن، فرصت شمار امروز را آینده ی حتمی«مرگ»، در انتظار همه است.

مهم، آمادگی برای این مرگ حتمی است. ذخیره سازی «عمل صالح» برای مرحله ی پس از مرگ، شرط عقل است، تا در آن مرحله، تهیدست نباشیم و حسرت نخوریم.

توجه دادن به مرگ و به یاد آخرت بودن و آمادگی برای کوچ از این جهان، در رهنمودهای همه پیامبران الهی آمده است. توشه برداشتن برای آخرت هم بارها در کلام حضرت علی علیه السلام بیان شده است: «تزّودوا» یعنی رهتوشه بردارید.

دریاب خویش را که در این بحر موج خیزهمچون حُباب، وقت تو بسیار نازک است (واهب قندهاری)

کاش پایان عمر ما، با حسرت و افسوسی همراه نباشد.

کاش قدر ثانیه های عمرمان را بیشتر بدانیم.