اذان به خاطر خدا
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:المؤ ذن المحتسب کالشاهر بسیفه فى سبیل الله القائل بین الصفین ؛
اذان گویى که به خاطر خدا اذان بگوید، مانند کسى است که در راه خدا شمشیرش را از غلاف بیرون مى آورد، و بین دو صف (کفر و اسلام ) جنگ مى کند.
(بحارالانوار، ج 81، ص 149)
نخستین اذان گو
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:ان اول من سبق الى الجنه بلال … لانه اول من اذن ؛
بلال نخستین کسى است که به سوى بهشت پیشى گرفت ، چون که او نخستین کسى بود که اذان گفت .
(وسائل الشیعه ، ج 4، ص 614)
شنیدن اذان و شرکت در نماز جماعت
قال على – علیه السلام -:من سمع النداء فلم یجبه من غیر عله فلا صلاه له ؛
هرکه بانگ (اذان ) را بشنود و بدون علت بدان پاسخ ندهد، پس نمازى براى او نیست .
(وسائل الشیعه ، ج 55، ص 375)
هنگام شنیدن اذان
قال الصادق – علیه السلام -:اذن کلما سمعت الاذان کما یوذن الموذن ؛
وقتى صداى اذان موذن را شنیدى ، اذان بگو.
(بحارالانوار، ج 81، ص 174)
اهل آسمان و شنیدن اذان
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:ان اهل السماء لایسمعون من اهل الارض شیئا الا الاذان ؛
همانا اهل آسمان نمى شنوند از اهل زمین چیزى مگر اذان را.
(میزان الحکمه ، ج 1، ص 82)
مزد موذن
قال على – علیه السلام -:لاباس ان یجرى علیه من بیت المال ؛
براى موذن از بیت المال مزدى بدهند، اشکالى ندارد.
(بحارالانوار، ج 81، ص 161)
رفع بداخلاقى به وسیله اذان
عن ابى عمیر، عن هشام بن سالم ، قال – علیه السلام -:و من ساء خلقه فاذنوا فى اذنه ؛
کسى که اخلاقش بد است در گوش او اذان بگویید.
(میزان الحکمه ، ج 1، ص 84)
اذان و اقامه در گوش نوزاد
قال الصادق – علیه السلام -:المولود اذا ولد یوذن فى اذنه الیمنى و یقام فى الیسرى ؛
فرزند وقتى به دنیا آمد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگویید.
(مکارم الاخلاق ، ص 261)
نماز همراه با اذان و اقامه
قال على – علیه السلام -:من صلى باذان و اقامه صلى خلفه صف من الملئکه لایرى طرفاه و من صلى باقامه صلى خلفه ملک ؛
هرکس که نماز خود را با اذان و اقامه بخواند، صفى از فرشتگان پشت سر او به نماز مى ایستد که دو طرف آن صف دیده نمى شود و هر کس نماز خود را با اقامه تنها بخواند، یک فرشته پشت سر او نماز مى گزارد.
(ثواب الاعمال ، ص 58)
دعاى بین اذان و اقامه
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:الدعاء بین الاذان و الاقامه لایرد؛
دعاى بین اذان و اقامه رد نمى شود.
(شهاب الاخبار، ص 44)