هست قرآن رهــــنمای شیــــعیــان
هست قرآن، مونس جــــان و روان
ای بــــرادر آیــــه هایش را بــــخوان
نــــکته هــــای نغــــز قـرآن را بدان
ای بــــرادر، خــــانه بــی قرآن چرا؟
ای بــــرادر، درد بــــی درمان چـرا؟
زخــــمها را هــست قرآن مــــرحمی
گر بخوانی نکته هایــش را دمــــی
ای بــــرادر گــــر شوی هــــمراه مـا
می شوی از کفـر و از نفــــرت جدا
نــــور قــــرآن بــــر دلــــت پیدا شود
زشتهـا در مــــنظرت زیـــبا شــــود
گر تو خوانــــی، ایـنچنین، معنا بدان
معنـــــی انــــا و اعطینـــا ، بــــدان
ظاهــــر قرآن قرائت هست، دوست
باطنش عدل و قضاوت هست، دوست
ظاهــــر قــــرآن تــــمنــــای وجـــود
باطنش تسبیح وتکبیــــر و سجــود
ظاهر قــــرآن نــــمای ایــــزد اسـت
باطن قـــرآن صــــدای ایــــزد است
تــــا صـــدای قاریش آید به گــــوش
شوق و احسـان درون آید به جوش
ای مسلمان هست قـــرآن رهنــــما
می کند حــــق را ز بــــاطل ها جدا
ای مسلــمان قــدر قــرآن را بــــدان
تــــا بمــــانی از بـــلاهـا در امــــان
ای مــسلمان گــوش کــن آواز حـق
تا بری پــــی بــر رمـــــوز و راز حق
ســر حــق را در کتــاب حــق بخوان
تــــا بـــیابی آفــتابــــی در میــــان
ای مســلمان مــا مسلمان زاده ایم
بهــــر قــــرآن مــا علی را داده ایم
ای مســلمــان حــافظ قــرآن تـوئی
حافظ این عهد و ایــن پــیمان توئی
ای مســـلمــــان راه را هــمـوار کـن
خــــفتــــگان راه را بــــیــــدار کـــن
ای مسلـــمان نـوبت غوغای توست
وقت، وقــــت غــــرش آوای توست
ای مسلمان عهد و پیمان بسته ایم
عهد، ما با نور قــــرآن بــــسته ایــم
نــــور قــــرآن رهنــــمــــای راه مـــا
می نمــــایـاند بــــه انــــسان راه را
خلــــوت شبــهای ما را همدم است
بــــرتــــریــــن معجــــزات آدم است
