قرآن کریم وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الأَْرْضِ؛(سوره اعراف، آیه 96.)

اگر اهل شهرها و آبادى ‏ها ایمان آورده و تقوا پیشه مى‏کردند قطعا برکات آسمان و زمین را برایشان مى‏گشودیم.

« 1 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ… اِذا قالَ الْعَبْدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبْدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَنْ اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى اَحْوالِهِ؛(عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59 . )

خداوند فرمود: «… هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى‏گوید: بنده من با نام من آغاز کرد. بر من است که کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم».
برکت طعام

« 2 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَحِبُّو الْمَعْروفَ وَ اَهْلَهُ فَوَالَّذى نَفْسى بِیَدِهِ اِنَّ الْبَرَکَهَ وَ الْعافیَهَ مَعَهُما؛(کنز العمّال، ح 15974. )

نیکى و نیکوکاران را دوست بدارید. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نیکى و نیکوکاران است.

« 3 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِذا دَخَلَ اَحَدُکُمْ بَیْتَهُ فَلْیُسَلِّمْ، فَاِنَّهُ یُنْزِلُهُ الْبَرَکَهَ وَ تُؤنِسُهُ الْمَلائِکَهُ؛(علل الشرایع، ج 2، ص 583، ح 23. )

هرگاه یکى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام کند، چرا که سلام برکت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گیرند.

امام علی (ع): هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‏ها از میان مى‏رود.

« 4 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

باکِروا طَـلَبَ الرِّزْقِ وَ الْحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکَهٌ وَ نَجاحٌ؛(المعجم الاوسط، ج 7، ص 194، ح 7250. )

در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، [مایه] برکت و پیروزى است.

« 5 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِنَّ لِکُلِّ امْرِىٍ‏ء رِزْقا هُوَ یَاْتیهِ لا مَحالَهَ فَمَنْ رَضىَ بِهِ بورِکَ لَهُ فیهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ یَرْضَ بِهِ لَمْ یُبارَکَ لَهُ فیهِ وَ لَمْ یَسَعْهُ اِنَّ الرِّزْقَ لَیَطْلُبُ الرَّجُلَ کَما یَطْلُبُهُ اَجَلُهُ؛(اعلام الدین، ص 342. )

هر کس روزى‏اى دارد که حتما به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضى شود، برایش پُر برکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضى نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه که اجلش در پى اوست.

« 6 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلصَّلاهُ مِنْ شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاهُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنْهاجُ الاَْنْبیاءِ وَ لِلْمُصَلّى حُبُّ الْمَلائِکَهِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ الْمَعْرفَهِ وَ بَرَکَهٌ فِى الرِّزْقِ؛(خصال، ص 522، ح 11. )

نماز، از آیین‏هاى دین است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است.

« 7 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

کُلوا جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ الْبَرَکَهَ مَعَ الْجَماعَهِ؛(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. )

با هم غذا بخورید و پراکنده نباشید، که برکت با جماعت است.

« 8 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِذا وُضِعَتِ الْمائِدَهُ حَفَّتها اَرْبَعَهُ آلاْفِ مَلَکٍ، فَاِذا قالَ الْعَبْدُ: بِسمِ اللّه‏ِ قالَتِ الْمَلائِکَهُ: بارَکَ اللّه‏ُ عَلَیْکُم فى طَعامِکُم ثُمَّ یَقولونَ لِلشَّیْطانِ اُخْرُجْ یا فاسِقُ، لا سُلطانَ لَکَ عَلَیْهِمْ؛(کافى، ج 6، ص 292، ح 1)

هرگاه سفره پهن مى‏شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى‏آیند. چون بنده بگوید: «بسم اللّه‏» فرشتگان مى‏گویند: «خداوند، به غذایتان برکت دهد!» سپس به شیطان مى‏گویند: «اى فاسق! بیرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

« 9 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَعْظَمُ النِّساءِ بَرَکَهً اَیْسَرُهُنَّ صَداقا ؛(السنن الکبرى، ج 7، ص 235. )

با برکت ‏ترین زنان، کم مهریّه‏ترین آنان است.

« 10 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا الْبَناتِ، اَلْبَناتُ مُبارَکاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ الْبَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الْباقیاتُ الصّالِحاتُ؛(مستدرک الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700.) رحمت خدا بر پدرى که داراى دخترانى است! دختران، با برکت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقیات الصالحات (بازماندگان شایسته)اند.

« 11 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

مَنْ تَسَمّى بِاسمى یَرجو بَرَکَتى وَ یُمْنى، غَدَتْ عَلَیْهِ الْبَرَکَهُ وَ راحتَ اِلى یَوْمِ القیامَهِ؛(کنزالعمّال، ح 45221. )

هر کس به نام من نامگذارى کند و برکت و خجستگى مرا امید داشته باشد، برکت به سوى او خواهد آمد و تا قیامت (باقى) خواهد بود.

« 12 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِعْلَمْ اَنَّ الصِّدقَ مُبارَکٌ وَ الْکِذْبَ مَشْؤومٌ؛(تحف العقول، ص 14. )

بدان که راستگویى، پر برکت است و دروغگویى، شوم.

« 13 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِنَّ فِى الرِّفْقِ الزّیادَهَ وَ الْبَرَکَهَ وَ مَنْ یُحْرَمِ الرِّفْقُ یُحْرَمِ الْخَیْرَ؛(کافى، ج 2، ص 119، ح 7. )

در مدارا، فزونى و برکت است، و هر کس از مدارا محروم باشد، از خیر، محروم شده است.

« 14 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

عائِدُ الْمَریضِ یَخوضُ فِى الْبَرَکَهِ فَاِذا جَلَسَ انْغَمَسَ فیها؛(کنزالفوائد، ج 1، ص 178. )

عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ور مى‏شود.

« 15 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلرّوحُ وَ الرّاحَهُ وَ الْفَلَجُ وَ الْفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ الْبَرَکَهُ وَ الْعَفْوُ وَ الْعافیَهُ وَ الْمُعافاهُ وَ الْبُشْرى وَ النَّصْرَهُ وَ الرِّضا وَ الْقُرْبُ وَ الْقَرابَهُ وَ النَّصْر وَ الظَّـفَرُ وَ الْتَّمْکینُ وَ السُّروُر وَ الْمَحَبَّهُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلى مَنْ اَحَبَّ عَلىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائْتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضْلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِنْ بَعْدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَنْ اُدْخِلَهُمْ فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَنْ یَسْتَجیبَ لى فیهِم وَ هُمْ اَتْباعى وَ مَنْ تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛(بحارالأنوار، ج 27، ص 92.)

آسایش و راحتى، کامیابى و رستگارى و پیروزى، برکت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر کسى باد که على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروى کند، از من است.

« 16 »   پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْبَرَکَهُ مَعَ اَکابِرِکُمْ؛(جامع الأخبار، ص 242، ح 617. )

برکت، با بزرگان شماست.

« 17 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

ما مِنْ مائِدَهٍ اَعْظَمُ بَرَکَهً مِنْ مائِدَهٍ جَلَسَ عَلَیْها یَتیمٌ؛(کنزالعمّال، ح 6040.)

هیچ سفره‏اى با برکت‏تر از سفره‏اى نیست که یتیم بر سر آن بنشیند.

« 18 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

لَمّا خَلَقَ اللّه‏ُ الْمَعیشَهَ جَعَلَ الْبَرَکاتِ فِى الْحَرثِ وَ الْغَنَمِ؛(کنزالعمّال، ح 9354. )

چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، برکت‏ها را در کشاورزى و گوسفنددارى قرار داد.

« 19 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

شَهْرُ رَمَضانَ شَهْرُ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهْرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الْحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَکَهِ؛( بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5) ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است که خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاک مى‏کند و آن ماه برکت است.

« 20 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْبَیِّعانِ بِالخیارِ ما لَمْ یَتَفَرَّقا ـ او قال: حَتّى یَتَفَرَّقا ـ فَاِنْ صَدَقا وَ بَیَّنا بورِکَ لَهُما فى بَیْعِهِما وَ اِنْ کَـتَما وَ کَذِبا مُحِقَت بَرَکَهُ بَیْعِهِما؛(صحیح بخارى، ج 3، ص 10)

خریدار و فروشنده، تا از یکدیگر جدا نشده‏اند، اختیار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگویند و [عیب را] آشکار بگویند، داد و ستد براى هر دو، برکت خواهد داشت، و اگر [عیب را [بپوشانند و دروغ بگویند برکت دادوستدشان خواهد رفت.

« 21 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

ثَلاثٌ لَو یَعْلَمُ النّاسُ ما فیهِنَّ ما اُخِذْنَ اِلاّ بِسَهْمَهٍ حِرصا عَلى ما فیهِنَّ مِنْ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَهِ: اَلتَّـأْذینُ بِالصَّلاهِ وَ التَّهجیُر بِالجَماعاتِ وَ الصَّلاهُ فى اَوَّلِ الصُّفوفِ؛(کنزالعمّال، ح 43235)

سه چیز است که اگر مردم آثار آن را مى‏دانستند، به جهت حریص بودن به خیر و برکتى که در آنها هست، به قرعه متوسل مى‏شدند: اذان نماز، شتاب به نماز جماعت و نماز در صف اول.

« 22 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

مَنْ حَبَسَ عَنْ اَخیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئا مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیْهِ بَرَکَهَ الرِّزْقِ اِلاّ اَنْ یَتوبَ؛(من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 15، ح 4968 )

هر کس چیزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، برکت روزى را بر او حرام مى‏کند، مگر آن که توبه کند [و جبران نماید].

« 23 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْجَماعَهُ بَرَکَهٌ وَ السَّحوُر بَرَکَهٌ وَ اِطْعامٌ مِنَ اللَّیْلِ بَرَکَهٌ. تَسَحَّروا تَزْدادوا قُوَّهً، تَسَحَّروا تُصیبُوا السُّنَّهَ، تَسَحَّروا وَ لَوْ بِجُرْعَهٍ مِنْ ماءٍ ؛(تیسیر المطالب، ص 282 )

جماعت، غذاى سحر و غذا دادن در شب، برکت است. سحرى بخورید تا نیرویتان زیاد شود. سحرى بخورید تا به سنّت عمل کرده باشید؛ سحرى بخورید هر چند یک جرعه آب باشد.

« 24 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

لا یَزالُ النّاسُ بِخَیْرٍ ما اَمَروا بِالْمَعْروفِ وَ نَهَوا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقْوى فَاِذا لَمْ یَفْعَلوا ذلِکَ نُزِعَتْ مِنْهُمْ الْبَرَکاتُ وَ سُلِّطَ بَعْضُهُم عَلى بَعْضٍ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ ناصِرٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛(تهذیب الأحکام، ج 6، ص 181، ح 373 )

تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند و یکدیگر را در نیکى و تقوا، یارى مى‏رسانند، در خیر و نیکى‏اند، آن‏گاه که چنین نکنند، برکت‏ها از آنان گرفته مى‏شود و بعضى بر بعض دیگر مسلّط مى‏گردند و در زمین و در آسمان، هیچ یاورى نخواهند داشت.

« 25 » امام على علیه‏السلام :

اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَهُ الْواسِعَهُ وَ الْخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَکَهً وَ بَرَکَتُها جَودَهُ مَوْضِعِها وَسَعَهُ ساحَتِها وَ حُسْنُ جِوارِ جیرانِها؛(مکارم الاخلاق، ص 125)

خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حیاط (قسمت جلوى خانه) و هم‏نشینان خوب است. و خانه را برکتى است، برکت خانه جایگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسایگان خوب آن است.

« 26 » پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

صَلاهُ اللّیلِ مَرضاهٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَهِ وَ سُنَّهُ الاَْنْبیاءِ وَ نورُ الْمَعْرفَهِ وَ اَصْلُ الاْیمانِ وَ راحَهُ الاَْبْدانِ وَ کَراهیَهٌ لِلشَّیْطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى الاَْعْداءِ وَ اِجابَهٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ الاَْعْمالِ وَ بَرَکَهٌ فِى الرِّزْقِ؛(ارشاد القلوب، ج 1، ص 191)

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.

« 27 » امام على علیه‏السلام :

شیعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فى وِلایَتِنا، اَلْمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فى اِحیاءِ اَمْرِنا اَلَّذینَ اِنْ غَضِبوا لَمْ یَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ یُسْرِفوا، بَرَکَهٌ عَلى مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛(کافى، ج 2، ص 236، ح 24 )

شیعیان ما کسانى‏اند که در راه ولایت ما بذل و بخشش مى‏کنند، در راه دوستى ما به یکدیگر محبت مى‏نمایند، در راه زنده نگه داشتن امر و مکتب ما به دیدار هم مى‏روند. چون خشمیگین شوند، ظلم نمى‏کنند و چون راضى شوند، زیاده روى نمى‏کنند، براى همسایگانشان مایه برکت‏اند و نسبت به هم‏نشینان خود در صلح و آرامش‏اند.

« 28 » امام على علیه‏السلام :

اَلْبَرَکَهُ فى مالِ مَنْ آتَى الزَّکاهَ وَ واسَى الْمُؤمِنینَ وَ وَصَلَ الاَْقْرَبینَ؛(تحف العقول، ص 172)

برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید.

« 29 »  امام على علیه‏السلام :

عِنْدَ فَسادِ النِّیَّهِ تَرْتَفِعُ الْبَرَکَهُ؛(غررالحکم، ح 6228)

هرگاه نیّت‏ها فاسد باشد، برکت از میان مى‏رود.

« 30 » امام على علیه‏السلام :

اِذا ظَهَرَتِ الجِنایاتُ ارْتَفَعَتِ الْبَرَکاتُ؛(غررالحکم، ح 4030 )

هرگاه گناهان آشکار شوند، برکت‏ها از میان مى‏رود.

« 31 »  امام حسن علیه‏السلام :

لَوْ اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَوْلَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعْطَتْهُمُ السَّماءُ قَطْرَها وَ الاَْرْضُ بَرَکَـتَها وَ لَمَا اخْتَلَفَ فى هذِهِ الاُْمَّهِ سَیْفانِ وَ لاََکَلوها خَضْراءَ خَضِرَهً اِلى یَوْمِ القیامَهِ؛(امالى طوسى، ص 566، ح 1174)

اگر مردم سخن خدا و پیامبرش را مى‏شنیدند، آسمان بارانش را و زمین برکتش را به آنان مى‏بخشید و هرگز در این امّت، اختلاف و زدوخورد پیش نمى‏آمد و همه از نعمت سر سبز دنیا تا روز قیامت، برخوردار مى‏شدند.

« 32 » امام حسین علیه‏السلام :

فى بَیانِ ما یَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّهِ علیه‏السلام : وَ لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَکَهُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَهَ لَتَقْصِفُ مِمّا یَزیدُ اللّه‏ُ فیها مِنَ الثَّمَرَهِ وَ لَتُوْکَلُ ثَمَرهُ الشِّتاءِ فِى الصَّیْفِ وَ ثَمَرَهُ الصَّیْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِکَ قَوْلُهُ تعالى: «وَ لَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِم بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلکِن کَذَّبُوا»؛(مختصر بصائر الدرجات، ص 51 )

در بیان آنچه هنگام ظهور امام زمان علیه‏السلام رخ مى‏دهد : برکت از آسمان به سوى زمین فرو مى‏ریزد، تا آن‏جا که درخت از میوه فراوانى که خداوند در آن مى‏افزاید، مى‏شکند. (مردم) میوه زمستان را در تابستان و میوه تابستان را در زمستان مى‏خورند و این معناى سخن خداوند است که: (و اگر مردمِ آبادى‏ها ایمان مى‏آوردند و تقوا پیشه مى‏کردند، برکت‏هایى از آسمان و زمین به روى آنان مى‏گشودیم، لیکن تکذیب کردند).

« 33 »پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اَلْمُفْتونَ سادَهُ الْعُلَماءِ وَ الْفُقَهاءُ قادَهٌ اُخِذَ عَلَیْهِمْ اَداءُ مَواثیقِ الْعِلْمِ وَ الْجُلوسُ اِلَیْهِمْ بَرَکَهٌ وَ النَّظَرُ اِلَیْهِم نورٌ؛(=تاریخ بغداد، ج 4، ص 159)

فتوا دهندگان بزرگانِ دانشمندان‏اند و فقیهان پیشوایانى که از آنان بر اداى پیمان علم تعهد گرفته شده است، نشستن نزد آنان برکت است و نگاه به آنان روشنى است.

پیامبر(ص): عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ور مى‏شود.

« 34 » امام صادق علیه‏السلام :

اِنَّ النّاسَ یَستَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَیْنَهُمْ وَ تُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَ تُخْرِجُ الاَْرْضُ بَرَکَتَها بِاِذْنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛(کافى، ج 3، ص 568، ح 6 )

اگر در میان مردم عدالت برقرار شود، همه بى‏نیاز مى‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏فرستد و زمین برکت خویش را بیرون مى‏ریزد.

« 35 »  امام صادق علیه‏السلام :

اَ لْبَرَکَهُ مِنْ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلىٍّ علیه‏السلام عَشَرَهُ اَمْیالٍ؛(بحارالأنوار، ج 101، ص116، ح 41)

تا ده میل اطراف قبر حسین بن على علیه‏السلام برکت است.

« 36 » امام على علیه‏السلام :

ایّاکُمْ وَ الْحَلْفَ فَاِنَّهُ یُنْفِقُ السِّلْعَهَ وَ یَمْحَقُ الْبَرَکَهَ؛(کافى، ج 5، ص 162، ح 4 )

از قسم خوردن بپرهیزید، چرا که کالا را تلف مى‏کند و برکت را از بین مى‏برد.

« 37 »  امام صادق علیه‏السلام :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمْتَ لى مِنْ قِسْمٍ اَوْ رَزَقْتَنى مِنْ رِزْقٍ فَاجْعَلْهُ حَلالاً طَیِّبا واسِعا مُبارَکا قَریبَ الْمَطْلَبِ سَهْلَ الْمَاْخَذِ فى یُسْرٍ مِنْکَ وَ عافَیهٍ وَ سَلامَهٍ وَ سعادَهٍ اِنَّک عَلى کُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدیرٌ؛ (بحارالأنوار، ج 89، ص 377، ح 66 )

امام صادق علیه‏السلام: خدایا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برایم قسمت کرده و یا روزى نموده‏اى، حلال، پاک، فراوان، با برکت، دست یافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافیت، تندرستى و خوش‏بختى از سوى خود مقرر کن! به درستى که تو بر هر چیز توانایى.

« 38 »  پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله :

اِعْلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَدْ فَرَضَ عَلَیْکُمْ الْجُمُعَهَ فَمَنْ تَرَکَها فى حَیاتى وَ بَعْدَ مَماتى وَ لَهُمْ اِمامٌ عادِلٌ اِسْتِخْفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَمْلَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فى اَمْرِهِ اَلا وَ لا صَلاهَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاهَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَوْمَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَهَ لَهُ حَتّى یَتوبَ؛(عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146)

بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‏که پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگى آنان برکتى نخواهد داشت، مگر توبه کنند.

« 39 »  امام کاظم علیه‏السلام :

مُشاوَرَهُ الْعاقِلِ النّاصِحِ یُمْنٌ وَ بَرَکَهٌ وَ رُشْدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّه‏؛(تحف العقول، ص 398)

مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از سوى خداست.

« 40 »  امام هادى علیه‏السلام :

اِنَّ الْحَرامَ لا یَنْمى وَ اِنْ نَمى لا یُبارَکُ لَهُ فیهِ وَ ما اَنـْفَقَهُ لَمْ یُؤجَرْ عَلَیْهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛(کافى، ج 5، ص 125، ح 7)

به راستى که حرام، افزایش نمى‏یابد و اگر افزایش یابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه‏اى به سوى آتش خواهد بود.