انسان باید نماز را به نیت قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد و لازم نیست نیت را از قلب خود
بگذراند یا مثلا به زبان بگوید که چهار رکعت نماز ظهر می خوانم قربه الی الله .
اگر در نماز ظهر یا در نماز عصر نیت کند که چهار رکعت نماز می خوانم و معین نکند ظهر است یا عصر، نماز او باطل است . و نیز کسی که مثلا قضای نماز ظهر بر او واجب است ، اگر در وقت نماز ظهر بخواهد آن نماز قضا یا نماز ظهر را بخواند، باید نمازی را که می خواند در نیت معین کند.
انسان باید از اول تا آخر نماز به نیت خود باقی باشد. پس اگر در بین نماز به طوری غافل شود که اگر بپرسند چه می کنی نداند چه بگوید، نمازش باطل است .
انسان باید فقط برای انجام امر خداوند عالم نماز بخواند.پس کسی که ریا کند یعنی برای نشان دادن به مردم نماز بخواند،
نمازش باطل است ، خواه فقط برای مردم باشد، یا خدا و مردم هر دو را در نظر بگیرد.
اگر قسمتی از نماز را هم برای غیر خدا به جا آورد نماز باطل است ، چه آن قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره ، چه مستحب باشد مانند قنوت . بلکه اگر تمام نماز را برای خدا به جا آورد ولی برای نشان دادن به مردم در جای مخصوصی مثل مسجد، یا در وقت مخصوصی مثل اول وقت ، یا به طرز مخصوصی مثلا با جماعت نماز بخواند، نمازش باطل است .
