به عنوان نمونه به برخی از گزاره های دینی که نشان از نوع نگاه اسلام به زن دارد، اشاره می کنیم:

یَا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَهٍ وَ خَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ بَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً کَثِیراً وَ نِسَاءً.
( سوره مبارکه نساء، آیه کریمه1)
ای مردم! از پروردگارتان که شما را از نفس واحدی آفرید و جفتش را [ نیز] از او آفرید و از آن دو مردان و زنان بسیاری را پراکنده کرد و پروا دارید.

وَ مِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّهً وَ رَحْمَهً إِنَّ فِی ذ?لِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ‌.
( سوره مبارکه روم، آیه کریمه 21)
و از نشانه های او این که از [ نوع] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدان ها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری در این [ نعمت] برای مردمی که می اندیشند قطعاً نشانه هایی است.

فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطَانُ لِیُبْدِیَ لَهُمَا مَا وُورِیَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا.
( سوره مبارکه اعراف، آیه کریمه20)
پس شیطان آن دو را وسوسه کرد تا آن چه را از عورتهایشان برایشان پوشیده مانده بود و برای آنان نمایان گرداند.

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثَى وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَ قَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ .
( سوره مبارکه حجرات، آیه کریمه 13)
ای مردم! ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید. در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست. بی تردید خداوند دانای آگاه است.

فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لاَ أُضِیعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ.
( سوره مبارکه آل عمران، آیه کریمه195)
پس پروردگارشان دعای آنان را اجابت کرد [ و فرمود که] من عمل هیچ صاحب عملی از شما را از مرد یا زن که همه از یکدیگرند تباه نمی کنم.

مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَاهً طَیِّبَهً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ‌ (97)
( سوره مبارکه نحل، آیه کریمه 97)
هرکس از مرد یا زن، کار شایسته کند و مومن باشد، قطعا او را با زندگی پاکیزه ای حیات [ حقیقی] بخشیم و مسلماً به آنان بهتراز آن چه انجام می دادند پاداش خواهیم داد.

مَنْ عَمِلَ سَیِّئَهً فَلاَ یُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَ مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ‌ .
( سوره مبارکه غافر، آیه کریمه 40)
هرکه بدی کند، جز به مانند آن کیفر نمی یابد و هرکه کار شایسته کند، چه مرد باشد یا زن، در حالی که ایمان داشته باشد، در نتیجه آنان داخل بهشت می شوند و در آن جا بی حساب روزی می یابند.

هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ .
( سوره مبارکه بقره، آیه کریمه 187)
زنانتان برای شما لباسی هستند و شما برای آنان لباسی هستید.
قَالَ الصادق علیه السلام: مِن اَخلَاقِ الأَنبِیَاءِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِم حُبُّ النِّسَاء. ( اصول کافی، ج5، ص320)
یکی از خصوصیات روحی انبیاء علیهم السلام، دوستی زنان و علاقه به ایشان است.

قالَ علی علیه السلام: إِنَّ جَمَاعَه مِنَ الصَّحَابَه کَانُواحَرَّمُوا عَلَی أَنفُسِهِمُ النِّسَاءَ و الإِفطَارَ بِالنَّهَارِ وَالنَّومَ بِاللَّیلِ فَأَخبَرَت أُمُّ سَلَمَه رَسُولَ اللَهِ صلی الله علیه و آله فَخَرَجَ إِلَی أَصحَابِهِ فَقَالَ أَتَرَغبُونَ عَنِ النِّسَاءِ إِنِّی آتِی النِّسَاءَ وَ آکُلُ بِالنَّهَارِ وَ أنَامُ بِاللَّیلِ فَمَن رَغِبَ عَن سُنَّتِی فَلَیسَ مِنِّی.
( وسائل اشیعه، ج20، ص21)
گروهی از یاران پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله ارتباط با زنان، غذا خوردن در روز و خوابیدن در شب را برخود حرام کرده بودند. ام سلمه این مطلب را به حضرت خبر داد. پیغمبر اکرم با شنیدن این خبر به نزد آن گروه رفته و فرمودند: آیا از زنان دوری می جویید؟!
همانا من با زنان ارتباط داشته، در روزغذا می خورم و در شب می خوابم. این سنت و فرهنگ من بوده و هرکس از آن تخطی کند از من نیست.
دراین جا مناسب است جملاتی تأمل برانگیز و تکان دهنده از « آنی رود» ، نویسنده شهیر انگلیسی، که بیانگر آرزوی قلبی یک زن غربی است را نقل کنیم. وی می گوید: « اگر دختران ما به منظور تأمین درآمد مالی، به نام کارگر یا شبیه آن، در خانه ها به جای کارخانه ها بی دردسرتر است. زیرا در خانه ها سر و کارشان با زنان صاحب خانه است؛ و ای کاش کشور ما همچون کشورهای اسلامی می بود که زنان، با پوشش، وقار و عفت، آسوده ترین زندگی را داشته و همچون خدایان با آنان رفتار می شود و کمترین گرد نگرانی بر دامن آنان نمی نشیند. آری، ننگ است برای کشور انگلستان که دخترانش در اثر آمیختگی با مردان، نمونه رذالت باشند. ما را چه می شود که سعی نمی کنیم وظایف و مسؤولیت زنان ما، هماهنگ با فطرت و طبیعت آنان باشد. یعنی همان خانه نشینی و واگذاری کارهای مردان به مردان، به منظور تضمین شرافت زن. » (1)

پی‌نوشت:

1. به نقل از کتاب: المرأه فی ظل الاسلام، تألیف مریم نور الدین فضل الله، ص45.
منبع مقاله: (1389)، کارگاه آموزشی نگرشی دیگر به حجاب، مشهد، مؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلامی، معاونت تحقیق، چاپ سوم بهار 1391.