آنچه از نصوص دینی و کتب روائی استفاده می شود این است که در کرات دیگر هم موجودات زنده وجود دارد از جمله این آیه شریفه که می فرماید: آفرینش آسمان و زمین و آنچه از جنبندگان که در آنها منتشر نموده از آیات اوست و او هرگاه بخواهد بر جمع آنها تواناست.[1] از این آیه استفاده می شود که موجودات زنده دیگری در آسمانها و کرات دیگر وجود دارند اگرچه هنوز دانشمندان به صورت قطعی در این زمینه قضاوت نمی کنند، و اجمالا می گویند در میان کواکب آسمان به احتمال قوی ستارگان زیادی هستند که دارای موجودات زنده اند. ولی قرآن با صراحت این حقیقت را اعلام می دارد که در پهه آسمان نیز جنبندگان زنده فراوان است و این معنا از آیات متعدد استفاده می شود.[2] روایتی به این مضمون در کتب روائی ما رسیده است: این ستارگانی که در آسمان است شهرهائی همچون شهرهای زمین دارد، هر شهری با شهر دیگر (هر ستاره با ستاره دیگر) با ستونی از نور مربوط است.[3] جمعی از دانشمندان فلک شناس که (هرشل) از جمله آنها است معتقدند که مجموع ستارگان ثابت و سیار مسکون می باشند و تجلیات اسرارآمیز حیات هرگز منحصر به زمین نیست، اما شرایط حیات بر حسب انواع جاندارانی که در هر یک از کرات آسمانی زندگی می کنند متفاوت است.
گزارشی که اخیراً مطبوعات کشور از خبرگزاری های علمی جهان نقل نموده اند نظریه فوق را تقویت می نماید «دانشمندان جهان طبق محاسبات بسیار دقیقی که به عمل آورده اند به این نتیجه رسیده اند که تنها در کهکشان ما
(ششصد) ستاره مسکونی وجود دارد و در این ستارگان تمدنی شبیه تمدن زمین دیده می شود و شاید ساکنین در این ستارگان از مردم کره زمین متمدن تر باشند.
یکی از دانشمندان فضائی شوروی با یکی از متخصصین فضائی آمریکا در کتابی تحت عنوان «ما تنها نیستیم» می گویند: در کهکشان ما که منظومه شمسی باشد دست کم هزار میلیون کره قابل زندگی وجود دارد.[4] از آیات دیگری هم می شود استفاده کرد که موجودت زنده در آسمانها و کرات دیگر وجود دارد. خداوند متعال در جایی دیگر از قرآن می فرماید: تمام آنچه در آسمانها و  زمین از جنبندگان وجود دارد و هم چنین فرشتگان برای خدا سجده می کنند،[5]  از این آیه استفاده می شود که موجودات زنده مخصوص و منحصر به کره زمین نیست.
و در آیه دیگر می فرماید: «خداوندی که در آسمان برجهائی آفریده» عدّه ای از مفسرین بروج را در این آیه به معنای لغوی آن یعنی قصرها و بناهای بلند معنا نموده اند پس قصر ها و بناها در آسمان ها، دلیل بر وجود حیوانات ذی شعور است.
و از روایات دیگر هم این معنا استفاده می شودکه بخاطر اختصار نقل نشد، بر اساس آیات وروایات فوق می توان گفت که در سایر کرات نیز موجودات زنده وجود دارند.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. دانش عصر فضا، آیت الله حسین نوری همدانی، تهران انتشارات جهان، صفحات 165 به بعد.
2. زمین و آسمان و ستارگان، دکتر محمد صادقی، قم کتابفروشی مصطفوی.

پی نوشت ها:
[1] . شوری/ 29.
[2] . طباطبائی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ سوم، 1396، ج 29، آیه 18 سوره شوری. مکارم شیرازی، ناصر جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، قم، مدرسه امیرالمؤمنین، 1352، ج 20، ص 438؛ و اکثر مفسرین شیعه این گونه فرموده اند.
[3] . قمی، شیخ عباس، سفینه بحار، ج2، ص 579، به نقل از تفسیر علی بن ابراهیم.
[4] . نوری، حسین، دانش عصر فضا، تهران، انتشارات جهان، ص 165.
[5] . نحل، 49.