درباره امیرالمؤمنین علیه السلام که معلوم است‌سررشته‌دار معارف حقه و صاحب لواى حمد و پیشقدم در مراحل توحید بوده‌اند، خداوند آن حضرت را در خانه خود و حرم خود در کعبه بدنیا آورد بعد از آنکه نور مقدس او را از آدم تا حضرت ابوطالب، در اصلاب نسلا بعد نسل حفظ فرمود.
نام مبارکش على، کنیه‌اش ابوالحسن، پدرش حضرت ابو طالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بود، و ابو طالب برادر اعیانى حضرت عبدالله والد رسول الله بود، بنابراین آن حضرت ابن عم اعیانى رسول خدا بوده‌و نسبت او و حضرت رسول در جدشان حضرت عبدالمطلب مجتمع مى‌گردد.
ابوطالب از بزرگان مکه و خدمتگزاران برسول خدا بود، و از آن حضرت بسیار حمایت مى‌کرد، بطوریکه تا در قید حیات بود کسى از مشرکین قریش نتوانست‌به آن حضرت آسیبى وارد کند، سه سال آن حضرت و سایر بنى هاشم را در شعبى که معروف به شعب ابوطالب است در مکه حفظ و حراست نمود، و بتمام معنى فدوى و حامى رسول الله بود، تا هنگامیکه از دنیا رخت‌بربست، دست تجاوز و تجاسر مشرکین به رسول خدا باز شد و پیغمبر اکرم ناچار از هجرت به مدینه گردید.
حضرت ابوطالب از مؤمنین واقعى، و مسلمین حقیقى برسول خدا بود و اشعاری که در مدح آن حضرت سروده بسیار، و در کتب احادیث و تواریخ ثبت است، لکن بعللى که عمده آن حفظ و حراست از حضرت رسول الله بوده، ایمان خود را از قریش کتمان مى‌نمود و حضرت رسول بسیار او را دوست داشتند و به او پدر خطاب مى‌کردند.
نام مادرش فاطمه، دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف است، و چون اسد برادر عبدالمطلب است لذا ابوطالب و فاطمه پسر عمو و دختر عمو بوده‌اند.
حضرت فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین از زنان بزرگوار اسلام است، و اول زنیست که بعد از حضرت خدیجه ایمان آورد و بحضرت رسول بسیار محبت مى‌نمود، حضرت او را مادر خطاب مى‌کردند، و چون بمدینه هجرت نمودند بدون فاصله با پاى برهنه حافیه بمدینه هجرت نمود.مقام امیرالمؤمنین علیه السلام
درباره امیرالمؤمنین علیه السلام که معلوم است‌سررشته‌دار معارف حقه و صاحب لواى حمد و پیشقدم در مراحل توحید بوده‌اند، خداوند آن حضرت را در خانه خود و حرم خود در کعبه بدنیا آورد بعد از آنکه نور مقدس او را از آدم تا حضرت ابوطالب، در اصلاب نسلا بعد نسل حفظ فرمود.
نام مبارکش على، کنیه‌اش ابوالحسن، پدرش حضرت ابو طالب فرزند عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بود، و ابو طالب برادر اعیانى حضرت عبدالله والد رسول الله بود، بنابراین آن حضرت ابن عم اعیانى رسول خدا بوده‌و نسبت او و حضرت رسول در جدشان حضرت عبدالمطلب مجتمع مى‌گردد.
ابوطالب از بزرگان مکه و خدمتگزاران برسول خدا بود، و از آن حضرت بسیار حمایت مى‌کرد، بطوریکه تا در قید حیات بود کسى از مشرکین قریش نتوانست‌به آن حضرت آسیبى وارد کند، سه سال آن حضرت و سایر بنى هاشم را در شعبى که معروف به شعب ابوطالب است در مکه حفظ و حراست نمود، و بتمام معنى فدوى و حامى رسول الله بود، تا هنگامیکه از دنیا رخت‌بربست، دست تجاوز و تجاسر مشرکین به رسول خدا باز شد و پیغمبر اکرم ناچار از هجرت به مدینه گردید.
حضرت ابوطالب از مؤمنین واقعى، و مسلمین حقیقى برسول خدا بود و اشعاری که در مدح آن حضرت سروده بسیار، و در کتب احادیث و تواریخ ثبت است، لکن بعللى که عمده آن حفظ و حراست از حضرت رسول الله بوده، ایمان خود را از قریش کتمان مى‌نمود و حضرت رسول بسیار او را دوست داشتند و به او پدر خطاب مى‌کردند.
نام مادرش فاطمه، دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف است، و چون اسد برادر عبدالمطلب است لذا ابوطالب و فاطمه پسر عمو و دختر عمو بوده‌اند.
حضرت فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین از زنان بزرگوار اسلام است، و اول زنیست که بعد از حضرت خدیجه ایمان آورد و بحضرت رسول بسیار محبت مى‌نمود، حضرت او را مادر خطاب مى‌کردند، و چون بمدینه هجرت نمودند بدون فاصله با پاى برهنه حافیه بمدینه هجرت نمود.
