استادی هستم که به علت یکسری انحرافات اخلاقی مرا از کار برکنار کرده اند. دوستان از من فراری هستند. روح من در عذاب است، چه کار کنم که از این رنج رهایی یابم؟

از نامه شما پیدا بود که احساس یأس و نا امیدی به شما دست داده و از کاری که کرده اید خجالت زده و پشیمان هستید. توصیه ما به شما نه به عنوان یک استاد اخلاق بلکه به عنوان یک مشاور, این است که به جای تأسف خوردن و گریستن بر آن چه در گذشته انجام داده اید، سعی کنید آینده خود را بسازید. درست است که شما به هر دلیلی که بوده , مرتکب خلاف و گناهی شده اید و نزدیکترین دوستان خود را از دست داده اید، اما توجه داشته باشید که هنوز هم با بُن بست مواجه نشده اید، همین که از کار گذشته خود به شدّت نادم و پشیمان هستید، نشان دهنده ایمان و روحیه قوی شما است و باید امیدوار بود که در آینده بتوانید این رفتارها را جبران کنید. شما در واقع در معرض یک امتحان بزرگ قرار گرفته اید. امتحانی که بخشی از آن سپری شده و فکر می کنید نمره مطلوبی بدست نیاورده اید اما بخش دیگر آن هنوز باقی است باید بجای تأسف خوردن از شکست در امتحان گذشته، روی امتحانی که پیش رو دارید، سرمایه گذاری نمایید.
از نگاه دین اسلام , هیچگاه انسان با بُن بست مواجه نمی شود، در بدترین شرایط باز هم راه نجات وجود دارد. اصولاً توبه مربوط به شرایطی است که، انسان مرتکب گناهی شده باشد. باید به رحمت و مغفرت الهی امیدوار باشید؛ زیرا خداوند بخشنده گناهان است. در آیات متعدد به غفاریّت الهی تصریح شده است. خداوند در سوره طه می فرماید:«وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ»[1] کسی که توبه کند، او را می بخشم. در آیه دیگر آمده است:«إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جمیعاً»[2] به درستی خداوند همه گناهان را می بخشد.
با مطالعه تاریخ هم با افراد زیادی روبرو می شویم ,که توبه کرده اند و مورد رحمت و لطف الهی قرار گرفته و آینده روشنی را در این دنیا برای خود رقم زده اند. البته اینکه با توبه می توان گناهان خویش را زایل نمود، به معنای این نیست که در ما طمع ایجاد شود و بیشتر گناه کنیم و بگوییم که بعداً توبه می کنیم؛ زیرا ممکن است فرصت پیدا نکنیم و در همین حال بمیریم.
به هر حال، شما باید از کار گذشته خود پشیمان باشید و در آینده تصمیم قاطع برای جبران کارهای ناپسند گذشته و انجام وظایف شرعی خود در عرصه های مختلف فردی و اجتماعی بگیرید.یکی از عواملی که شما را در این مسیر یاری خواهد نمود . ذکر , یاد خدا و نماز است.
برای رهایی از این حالت و برقراری ارتباط عاطفی و صمیمانه با خدا و ائمه(ع) به نکات زیر عمل نمایید:
1. از کارهایی که در گذشته انجام داده اید و از این جهت در نزد دیگران آبرو و حیثیت شما رفته است، از ته دل نادم و پیشمان باشید.
2. تصمیم قاطع بگیرید که از این پس مرتکب کار خلاف و گناه نشوید.
3. همیشه به یاد خدا بوده و خداوند را در همه جا حاضر بدانید بگونه ای که اعمال و رفتار شما را می بیند. پس اگر کار خلاف هم انجام بدهید، او قطعاً می بیند.
4. قدری به عوامل و زمینه هایی که در گذشته باعث گناه در شما شده است، بیاندیشید. این که می گویید«به علت شهوات مرا از کار بر کنار کرده اند، به چه معناست؟» آیا مرتکب خلاف جنسی شده اید؟ اگر این است، ببینید چرا به این مشکل گرفتار شده اید، آیا بخاطر آن که مجرد هستید، یا از خانواده دور می باشید. در این مورد چیزی در نامه خود ننوشته اید، هر کدام از اینها که در گذشته برای شما مشکل ساز بوده است، سعی کنید، اصلاح نمایید.
5. اگر زندگی در آن شرائط و آن افراد مشکل است بهتر است محل زندگی خود را عوض کنید.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. محمد حسین جعفری، توبه زیباترین پوزش، نشر فائز، 1379.
2. زین العابدین دست داده، دریچه ای به آسمان راههای پیشگیری از گناه، نشر مصلی نژاد، 1377.
3. مصطفی پاینده، ترسیم خطوط کلی ایمان، سازمان تبلیغات اسلامی، 1372.

پی  نوشت ها:
[1] . طه/82.
[2] . زمر/53.