صرع به تشنجی گفته می شود که در اثر تخلیه و دشارژهای الکتریکی در کل یا بخشی از مغز روی می دهد.

انواع حمله های صرعی :

حمله های صرعی ممکن است تشنجی یا غیر تشنجی باشند و بستگی به این دارد که اختلال عملکرد در کجای مغز اتفاق افتاده و چه وسعتی از مغز را درگیر ساخته است.
حمله های تشنجی صرعی ، آن حملاتی هستند که وقتی بیشتر مردم کلمه صرع را می شنوند بطور معمول به ذهنشان خطور می کند در این نوع از حمله صرعی شخص دچار تشنجاتی می شود که معمولاً از 2 تا 5 دقیقه طول کشیده و هوشیاری بطور کامل از بین می رود.(صرع بزرگ)

حمله های غیر تشنجی صرعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خیره شدن نگاه فقط به مدت چند ثانیه، یک حرکت غیر ارادی دست یا پا و یا یک سری حرکات اتوماتیک و تکراری که در آن آگاهی شخص نسبت به محیط کاهش یافته یا از بین رفته باشد.
از آنجایی که انواع این حملات صرعی بسیار گوناگون می باشد، لذا برخوردهای متفاوتی را از سوی امدادگر طلب می کنند و برخی هم هیچ اقدامی را لازم ندارند.

علائم مراحل مختلف صرع بزرگ:

مرحله پیش از حمله

آگاه شدن فرد از وقوع قریب الوقوع حمله به صورت دیدن خطوط زیکزاک ، استشمام بوی خاص ، سردرد، تهوع و علائم غیر اختصاصی دیگر.

مرحله حمله

1-کشیدن آه کوتاه ( در اثربسته شدن ناگهانی حنجره)
2-سفت شدن بدن و افتادن ناگهانی حرکات شدید اندامها ( مثل مرغ سربریده)
3-دفع بی اختیار ادرار یا مدفوع
4-خروج کف از دهان

مرحله بهبودی

1-بازگشت هوشیاری در عرض چند دقیقه
2-عدم اطلاع از روند تشنجات
3-خستگی و خواب آلودگی و ضعف متعاقب حمله
4- فلج موقت بعضی اندامها

اقدامات و کمکهای اولیه:

حمله تشنجی ساده و بدون عارضه ناشی از صرع ، یک فوریت پزشکی به حساب نمی آید و لو اینکه فوریت به نظر برسد. معمولاً این حملات بعد از چند دقیقه بدون ایجاد هیچ حالت بیمار گونه ای ، بطور طبیعی قطع می شوند و اغلب شخص قادر است که بعد از اندک زمانی استراحت ، فعالیت طبیعی خود را از سرگیرد و ممکن است نیازی به رسانیدن به مرکز درمانی نداشته باشد.
با این حال ، چندین بیماری دیگر به غیر از صرع می توانند موجب حمله تشنجی شوند.

در موارد زیر تشنج روی می دهد و نیاز به انجام اقدامات پزشکی فوری وجود دارد:

1-التهاب نسج مغز
2-حاملگی
3-مسمومیتها
4-مننژیت ( التهاب پرده های مغز)
5-حمله گرمایی
6- ضربه به سر
7-کاهش قند خون
8-تب بالا
9-کاهش املاح بدن

اقداماتی که در حمله صرع می بایست به انجام رسد:

1-به دنبال کارت یا پلاک پزشکی بیماریهای خاص در گردن بیمار بگردید.
2-بیمار را از خطرات ناشی از سقوط ناگهانی حفظ کنید.
3-لباسهای تنگ وی را شل نمائید.
4-سر را در هنگام تشنجات محافظت کنید.
5-برای بهبودی وضع تنفس ، بیمار را به پهلو بخوابانید.
6-به بیمار به هوش آمده ، آرامش و اطمینان دهید.
7-موارد فوق الذکر را برای درخواست آمبولانس در نظر بگیرید.

اقداماتی که در حمله صرع نباید انجام داد :

1-تلاش برای قرار دادن یک جسم سفت بین دندانها
2-دادن مایعات به بیمار – در حین حمله یا بیهوشی
3-سعی در گرفتن زبان- در صرع زبان هیچگاه به داخل حلق برنمی گردد.
4-انجام تنفس مصنوعی- مگر اینکه ایست تنفسی متعاقب تشنجات یا افتادن در آب رخ دهد.
5-محکم نگه داشتن بیمار – زیرا ممکن است موجب ایجاد آسیب به اندامهای در حال تشنج گردد.