شب معراج
شب معراج را برخی در سال دوازدهم بعثت و یکسال پیش از هجرت می دانند و برخی آن را در سال یازدهم بعثت، دو سال پیش از هجرت دانسته اند و گروهی نیز تاریخ آن را شش ماه قبل از هجرت ذکر کرده اند.
حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در شب معراج در خانه هند دختر ابوطالب، بود که او را ام هانی می نامیدند. ام هانی در این باب می گفت: پیغمبر در آن شب در خانه من بود، پس از نماز عشا خوابید وقتی نماز صبح را با او گزاردیم گفت: من نماز عشا را چنانچه دیدی در اینجا خواندم، پس از آن به بیت المقدس رفتم و در آنجا نماز گزاردم سپس نماز صبح را با شما گزاردم. من بدو گفتم این سخن را با مردم مگوی که ترا به دروغ نسبت می دهند و آزار می کنند گفت: بخدا خواهم گفت.

معراج و وحدت وجود
سیر و معراج در زندگانی روحی حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مفهومی عالی تر و بلندتر از آن دارد که دیگران تصور می کنند و شمه مختصری از این مفهوم عالی را در ضمن بیانات متکلمان می توان دید. این روح نیرومند و بزرگ که به رهنمایی جهانیان فرمان داشت، به هنگام سیر و معراج از قید ماده آزاد شد و سراسر گیتی را زیر پا گذاشت.
در آن لحظات عالی و بی نظیر پرده زمان و مکان و سایر پرده هائی که ادراک و قضاوت ما را به نسبت قوای روحمان محدود می سازد از پیش روی او برداشته شد و حدود و اعتبارات از میان رفت و جهان و هر چه در آن است از ازل تا ابد در آینه روحش جلوه گر شد و سیر دائمی جهان را که از راه نیکی و زیبائی و حقیقت بطرف کمال می رود و کشمکش آن را با بدی و زشتی و وهم، عیان دید.
این کار از همه کس ساخته نیست، نیروئی ما فوق قوای انسانی می خواهد. به همین جهت عجب نیست اگر آنها که به پیروی حضرت محمد (ص) برخاستند. از وصول به سر حد کمالش ناتوان ماندند.
حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با حقیقت وحدت وجود آشنا شد، فاصله زمان را در نوردید و روز اول و آخر را یکجا دید، از قید زمان و مکان آزاد شد و با چشم بصیرت از نزدیک سدره المنتهی بر این جهان نگریست و چیزی از نظرش مخفی نماند.

معراج و دانش نو
علوم امروزی نیز سیر و معراج روحانی را صحیح می شمارند. اکنون علم، قرائت افکار را مسلم می داند. انتقال اصوات بواسطه امواج از نقطه ای به نقطه دیگر و انتقال عکس و خط بوسیله بی سیم که در دنیای کنونی در ردیف مسائل عادی است، سابقا جزو خیالات واهی بود.
این موفقیت شگفت انگیز در نتیجه دقت و کنجکاوی در قوای مادی بدست آمده است و اکنون نیز قوای مکنونه جهان دائماً برای ما کشف می شود و عجایب تازه تری بوجود می آورد. بنابراین در نظر علم بعید نیست که روحی قوی و بزرگ مانند روح حضرت محمد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در یک شب از کعبه تا بیت المقدس برود و حقیقت جهان را عاری از قید زمان و مکان ادراک کند.
منبع:سایت مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن