پدیدآورنده : محمد محمدی ری شهری
منبع: پایگاه رسمی آیت الله ری شهری

نرم خویی در معاشرت (۳)

وَ ألبِسْنِی زِینَهَ المُتّقینَ فی… لینِ العَریکَه‌.[۱]

در تبیین این فراز از دعای نورانی مکارم الاخلاق چند نمونه از نرمخویی پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با دشمنان و افراد شرور بیان شد.

یکی دیگر از مواردی که برای ما الگوست، نرمخویی پیامبر با افراد جاهل و کم خرد است. در گزارشی از «أنس بن مالک» چنین نقل شده است که ما با رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) در مسجد بودیم که عربی صحرانشین وارد شد و در مسجد ایستاده ادرار کرد! اصحاب پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به او گفتند: دست نگه دار! دست نگه دار! اما رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «لا تزرموه، دعوه» ادرارش را قطع نکنید، آزادش بگذارید. آنها هم او را به حال خود رها کردند تا ادرارش تمام شد. سپس رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) او را خواست و به او فرمود:

إنّ هذه المساجد لا تصلح لشی‌ء من هذا البول و لا القذر، إنّما هی لذکر الله عز و جل و الصلاه و قراءه القرآن. [۲]

مسجدها جای این کارها نیست که در آن ادرار کنی و آن را نجس کنی، بلکه برای یاد خداوند عزّ و جل و اقامه نماز و خواندن قرآن است.

سپس به یکی از افراد فرمود تا با آب آنجا را تطهیر کند.

این هم نمونه ای دیگر از نرم خویی رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با فرد جاهل و نادان است که حتی در برابر این کار زشت که اگر جلوی ما آن را انجام می داد با او برخورد تندی می کردیم، با نرمش برخورد نمود.

البته اینگونه موارد در شرایط فعلی برای ما هرگز پیش نیاید، اما مشابه آن گاهی اتفاق می افتد، مثلاً افراد جاهلی که شاید نماز خواندن هم بلد نیستند وارد مسجد می شوند. بر خورد ما با اینگونه افراد خصوصاً جوان ها باید به گونه ای باشد که آنها از مسجد رانده نشوند.
[۱] الصحیفه السجّادیّه، الدعاء۲۰.
[۲] صحیح مسلم، ج۱، ص۲۳۶، ح۱۰۰.