حضرت فاطمه (علیها السّلام) در قسمتی از خطبه فدکیه چنین فرمودند:

اَنّی تُؤفَکونَ؟ و کِتابُ اللهِ بَینَ اَظهُرِ کُم، اُمُورُهُ ظاهِرَهٌ وَ احکامُهُ زاهِرَهٌ وَ اَعلامُهُ باهِرهٌ… ؛
شما را کجا به بیراهه می برند؟ درحالی که کتاب خدا (قرآن) میان شماست، امور قرآن آشکار است، احکامش درخشان است و نشانه های آن فروزنده.
العوالم، ج 11، ص 471
شرح حدیث:

وقتی کسی سالار کاروان و پیشرو برای جامعه است، هنگام خطر هشدار می دهد، بیراهه ها را نشان می دهد و از بروز فتنه ها یا افتادن در گمراهی ها بر حذر می دارد. اهل بیت پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین نقشی دارند. مثل قرآن هادی امّتند و در کنار کتاب خدا «راه» و «بیراهه» را نشان می دهند و انحراف ها را گوشزد می کنند.

نشانه های عدول از راه خدا و سنت رسول در جامعه ی اسلامی دیده می شد که حضرت زهرا(علیها السّلام) خطبه خواند و هشدار داد و آیات قرآن و توصیه های پیامبر خدا را یاد آوری کرد.

شگفت از آن جماعتی که به فاصله ی اندکی از رحلت پیامبر پیمان ها را شکستند و برای رسیدن به قدرت، روشن ترین وصایای پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم را زیر پا گذاشتند و اهل بیت علیه السّلام را کنار زدند.

اگر قرن ها از طلوع اسلام و تعالیم محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم گذشته بود و آن انحرافها و غفلتها پیش می آمد، توجیه پذیر بود، ولی… نکوهش دختر پیامبر از آن قوم از این جهت است که هنوز آیات روشن و روشنگر قرآن باقی است و هنوز نشانه های دین خدا محو نشده و هنوز عترت آن پیامبر و کتاب خدا در میان مردم است و این بدعت ها و گمراهی ها پیش می آید! این است که می پرسد: به کجا چنین شتابان؟ چه زود از راه به در شدید؟

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام)، جواد محدثی