حوادث (جمادی الاخر، رجب، و شعبان)
1- جمادی الاخر
پیشواز ظهور، باران رحمت، بارانی عجیب و بی سابقه از اول جمادی الآخر تا دهم رجب
عن أمیرالمومنین: یا عجباً کل العجب بین جمادى ورجب …
عن أبی عبدالله: وإذا آن قیامه مطر الناس جمادى الأخره وعشره أیام من رجب مطراً لم یر الخلائق مثله، فینبت الله به لحوم المؤمنین وأبدانهم فی قبورهم، فکأنی أنظر إلیهم مقبلین من قبل جهینه ینفضون شعورهم من التراب.
از ابی عبدالله (منظور امام صادق علیه السلام است): آنگاه که قیامش نزدیک شود، در جمادی الآخر و ده روز از رجب، بر مردم بارانی می بارد، که مانندش را آفریدگان ندیده باشند، پس بدان باران، خداوند، گوشت و بدن مومنان را در قبورشان می رویاند. گویا دارم آنها را می بینم که از طرف جُهَینه می آیند، و خاک را از موهایشان می تکانند.
[گویا جُهینه یکی از طرف های مکه است.] ظاهراً این همان بارانی است که برخی مردگان را برای رجعت زنده میکند. با این باران بدن ها در قبور، بازسازی می شود و ظاهراً با ندای آسمانی (احتمالاً ندای رمضان)، رجعت روح به بدن، اتفاق می افتد.مشخص نیست، شروع این باران از ابتدای ماه جمادی خواهد بود یا از میانهی آن.
گویا قضیه ی طغیان رود فرات و افتادن آب در کوچه های کوفه، که در برخی روایات گفته شده، مربوط به همین زمان باشد.
این باران پایان همه ی خشک سالی ها و بی آبی ها، خواهد بود.
2- رجب
2- 1) آغاز حرکت سفیانی، یمانی و خراسانی، در یک سال و یک ماه و یک روز
عن أبی جعفر محمد بن علی: خروج السفیانی والیمانی والخراسانی فی سنه واحده فی شهر واحد فی یوم واحد … .
از ابوجعفر، امام باقر علیه السلام است که فرمود: قیام سفیانی و یمانی و خراسانی، در یک سال و یک ماه و یک روز خواهد بود …
عن أبی عبد الله قال: السفیانی من المحتوم وخروجه فی رجب، ومن أول خروجه إلى آخره خمسه عشر شهراً، سته أشهر یقاتل فیها، فإذا ملک الکور الخمس ملک تسعه أشهر، ولم یزد علیها یوماً. والنعمانی/304،
عن هشام بن سالم، عن أبی عبد الله قال: إذا استولى السفیانی على الکور الخمس فعُدُّوا له تسعه أشهر. وزعم هشام أن الکور الخمس: دمشق وفلسطین والأردن وحمص وحلب .
از ابوعبدالله (امام صادق علیه السلام): سفیانی از حتمیات است، و خروجش در رجب است، از اول خروجش تا آخر آن، پانزده ماه است. شش ماه می جنگد، وقتی بر مناطق پنجگانه مسلط شد، نــه ماه حکومت می کند، یک روز هم بیشتر نمی شود.
دوره ی سفیانی، 15 ماه است که گویا شش ماه آن قبل از ظهور است و 9 ماه آن بعد از ظهور. برخی روایات، جمعه ی آخر رجب، را زمان خروج سفیانی ذکر کرده اند.
برخی راویان، مناطق پنجگانه را دمشق و فلسطین و اردن و حمص و حلب دانسته اند (جزو متن روایت نیست و ممکن است برداشت راوی صحیح نباشد). برخی هم فلسطین را جزو آن مناطق نیاورده اند، بعلاوه دو نام اردن و فلسطین به طور تاریخی بر هر دو طرف رود اردن، یعنی اردن و فلسطین کنونی، با هم، اطلاق می شده است. یعنی حتی تسلط بر اردن را هم می توان به نوعی، تسلط بر فلسطین شرقیِ قدیم دانست.
به نظر می رسد، منطقه ی اولیه ی تحت تصرف سفیانی همین منطقه ای باشد، که اکنون تحت تصرف داعش است، یعنی شرق سوریه و غرب عراق. سپس سفیانی در چهار جهت، حکومتش را گسترش خواهد داد، ابتدا درگیری هایی با دیگر گروه های رقیب سوری، خواهد داشت. سپس در سمت شمال با ترکیه درگیر خواهد شد و شکستشان خواهد داد (جنگ قرقیسیا). سپس در عراق، پیشروی خواهد کرد و شهرهای مذهبی عراق مانند سامرا، کاظمین، نجف، و البته بغداد را برای مدت کوتاهی تصرف خواهد کرد. در این زمان کشتارهای وسیع شیعیان و احتمالاً تخریب حرم ها، انجام خواهد شد و ایران مجبور خواهد شد در عراق دخالت کند و سفیانی را بیرون کند. فعالیت سفیانی در سمت غرب، در نهایت به تصرف همه ی شهرهای مهم سوریه (حلب، حمص، و دمشق) منجر خواهد شد و این رویداد همزمان با ظهور امام زمان علیه السلام در مکه خواهد بود. ضمناً در همین فاصله، سفیانی خواهد توانست اردن را نیز تصرف کند. همزمان با ظهور، لشکری هم به داخل عربستان خواهد فرستاد که به قضیه ی خسف بیداء منتهی خواهد شد.
2-2) تسلط یمانی بر صنعا
ذُکر عند أبی عبدالله السفیانی فقال: أنَّى یخرج ذلک؟ ولما یخرج کاسر عینیه بصنعاء.
نزد ابی عبدالله (امام صادق) از سفیانی یاد شد، پس فرمود: کجا سفیانی قیام کرده، در حالی که هنوز شکننده ی چشمش از صنعا قیام نکرده؟
عن الإمام الصادق فی الکافی: 8/310، قال: خمس علامات قبل قیام القائم: الصیحه، والسفیانی، والخسف، وقتل النفس الزکیه، والیمانی.
از امام صادق است که، پنج نشانه، قبل از قیام قائم خواهد بود، ندای آسمانی، و سفیانی، و فرو رفتن زمین در بیداء، و کشته شدن جان پاک، و یمانی.
در حال حاضر و برای اولین بار در تاریخ، جنبشی در یمن به وجود آمده که رهبران آن تفکرات شیعیِ اثناعشری دارند. جنبش حوثی حدود 20 سال سابقه دارد و موسس فقید آن، سید حسین الحوثی، مدتی را در ایران زندگی کرد و سپس به یمن رفت و فعالیت های سیاسی و فرهنگی خود را با الگوگیری از حزب الله لبنان و ایران آغاز کرد. در شرایط فعلی یمن، این گروه قوی ترین گروه فعال در یمن است و کاملاً زمینه ی تسلط بر حکومت را دارد. عامه ی طرفداران این جنبش شیعه ی زیدی هستند اما رهبرانش متهم به شیعه ی اثناعشری بودن هستند و این امر از اقدامات آن مانند منع کردن نماز تراویح در مناطق تحت نفوذ، مشخص می شود. شیعیان زیدی، به دلیل پیروی از فقه شافعی، این نماز را جایز می دانستند.
یمنی ها در کنار ایرانیان (سید خراسانی)، یاران امام زمان خواهند بود و در روایات ازشان ستایش شده است.
2- 3) دیده شدن چهره ای در ماه و دستی در آسمان
عن أبی عبد الله أنه قال: العام الذی فیه الصیحه، قبله الآیه فی رجب، قلت: وما هی؟ قال: وجه یطلع فی القمر ویدٌ بارزه
از امام صادق علیه السلام است که فرمود: در سالی که صیحه [ی رمضانی] در آن روی می دهد، قبلش نشانه ای در رجب خواهد بود. [راوی می گوید:] گفتم، آن نشانه چیست؟ فرمود، چهره ای در ماه پدیدار می شود و دستی آشکار می گردد.
2- 4) سه ندا در رجب
ندای نخست: لعنت خدا بر ستمکاران
ندای دوم: ای مومنان، نزدیک شونده، نزدیک شد (منظور یا ظهور است یا قیامت)
ندای سوم: آگاه باشید که خدا فلانی را برای نابودیِ ستمکاران فرستاد (ظاهراً به جای “فلانی”، نام دقیق گفته می شود)
قال لی الرضا : … قد نودوا نداء یسمعه من بالبعد کما یسمعه من بالقرب، یکون رحمهً على المؤمنین وعذاباً على الکافرین، فقلت: بأبی وأمی أنت وما ذلک النداء؟ قال ثلاثه أصوات فی رجب، أولها: ألا لعنه الله على الظالمین، والثانی: أزفت الآزفه یا معشر المؤمنین، والثالث: یرون بدناً بارزاً مع قرن الشمس ینادی ألا إن الله قد بعث فلاناً على هلاک الظالمین، فعند ذلک یأتی المؤمنین الفرج ویشفی الله صدورهم ، ویذهب غیظ قلوبهم.
از امام رضا علیه السلام است که فرمود: … ندایی به گوششان می رسد که از دور چنان شنیده می شود که از نزدیک؛ رحمتی است بر مومنان و عذابی است بر کافران، [راوی می گوید] پس گفتم: فدایت شوم، این ندا چیست؟ فرمود، سه نداست در رجب، نخست: آگاه باشید که لعنت خدا بر ستمکاران است، و دوم: نزدیک شونده نزدیک شد، ای مومنان، و سوم: بدنی آشکار در بالای خورشید می بینند که ندا می دهد آگاه باشید خداوند فلانی را برای نابودی ستمکاران فرستاده است. پس در آن هنگام فرج برای مومنان حاصل می شود و خداوند [غم] سینه هاشان را شفا می دهد، و دلتنگی شان را می زداید.
عن أبی الحسن الرضا قال: … وقد نودوا ثلاثه أصوات الصوت الأول أزفت الآزفه یا معشر المؤمنین، والصوت الثانی ألا لعنه الله على الظالمین، والثالث بدن یظهر فیرى فی قرن الشمس یقول: إن الله بعث فلاناً فاسمعوا وأطیعوا.
از امام رضا علیه السلام است که فرمود: … و به سه سخن، ندا داده می شوند، ندای اول، نزدیک شونده نزدیک شد، ای مومنان، و ندای دوم، لعنت خدا بر ستمکاران، و سوم، بدنی در بالای خورشید دیده می شود که می گوید: خداوند فلانی را برانگیخت، پس بشنوید و فرمان برید.
ممکن است این سه ندا، خصوصی باشند و همگان آن را نشنوند، برخلاف ندای صبح 23 رمضان که هم در محتوا با این نداها متفاوت است و هم تأکید شده، همه ی اهل زمین آن را خواهند شنید.
2- 5) وقوع ظهور غیررسمی، شروع جمع شدن شیعیان در مکه
الکافی:8/264، عن عیص بن القاسم قال:سمعت أبا عبد الله یقول:… إذا کان رجب فأقبلوا على اسم الله عز وجل، وإن أحببتم أن تتأخروا إلى شعبان فلا ضیر، وإن أحببتم أن تصوموا فی أهالیکم فلعل ذلک أن یکون أقوى لکم وکفاکم بالسفیانی علامه.
مضمون: در رجب، با استعانت از خدا، رو به مکه آورید، و اگر دوست داشتید تا شعبان درنگ کنید، باکی نیست و اگر دوست داشتید روزه ی رمضان را در بین خانواده تان بگیرید، شاید برایتان دلگرم کننده تر باشد [اما در هر حال] خروج سفیانی [به عنوان نشانه ی نزدیک بودن ظهور] شما را بس است.
قال أبو عبد الله: یا سدیر الزم بیتک وکن حلساً من أحلاسه واسکن ما سکن اللیل والنهار، فإذا بلغک أن السفیانی قد خرج فارحل إلینا ولو على رجلک.
قال: لا تبرح الأرض یا فضل حتى یخرج السفیانی، فإذا خرج السفیانی فأجیبوا إلینا
عن عمار بن یاسر أنه قال: إن دوله أهل بیت نبیکم فی آخر الزمان ولها أمارات… وإذا رأیتم أهل الشام قد اجتمع أمرها على ابن أبی سفیان فالحقوا بمکه …
ادامه دارد…