خداوند سرچشمه آرامش است و همسران ما قطره‌ای فروچکیده از آن آرامش. پس می‌توان در وجود همسران خدا را دید و بوی او را شنید.بعضی‌ها بر زبان رؤیا و افسانه می‌نشیند و به خواستگاری می‌روند و برخی بر بادل خرد و واقع بینى. در نتیجه اولی‌ها هرگز به همسر دلخواه خود نمی‌رسند. ولی دومی‌ها با همسری ایده‌ال ازدواج می‌کنند.
پروردگارا با ازدواج همسران دریچه‌ای از آرامش را به رویشان گشاید؛ برخی تا پایان زندگی مشترک این دریچه را باز نگه می‌دارند، و بعضی نیز به زودی آن را به روی خویش می‌بندند.نخستین دلدادگی پاک انسان به همسر آینده‌اش، بازتاب هبوط نخستین عشق آسمانی در سراچه دل اوست.
این دلدادگی از حضور رحمت و مهر آفریدگار در کنار همسران خبر می‌دهد.
چه خوشبختند جوان‌هایی که به جست‌وجوی همسری برمی‌آیند که پای در زمین و سر در آسمان دارد، نه همسری که تنها در افسانه‌ها یافت می‌شوند.
ازدواجی ایده‌آل و کامل است که برآمده از سه پیوند باشد: پیوند دل‌ها، جسم‌ها و سرنوشت‌ها.
آن‌گاه از همسرت متوقع باشی که ایده‌آل و کامل باشد، که خود نیز ایده‌آل و کامل باشی.
آن‌گاه به سراغ عیب‌هایب همسرانمان برویم که نخست خود بی‌عیب شده باشیم.
کاش موانع سر راه ازدواج برداشته شده و سر راه طلاق و جدایی قرار می‌گرفت.
آن عشق پاک نخستین با یک نگاه می‌جوشد، با همدلی و یکرنگى جاری می‌شود. و با گذشت و ایثار به فوّاره تبدیل می‌شود.
مهم نیست که سالروز ازدواج یادمان باشد، مهم آن است که خوبی‌های همسرمان در خاطرمان باشد.
مهم نیست اگر همسرمان به وظیفه‌اش عمل نکرد، سهم آن است که ما به وظیفه خود عمل کنیم.
مهم نیست اگر همسرمان لغزشی انجام دهد، مهم آن است که لغزش او را نادیده بگیریم.
کاش به جای آنکه بگوییم «گربه را دم حجله باید کشت» بگوییم: «توقع زیادی را دم حجله باید کشت».
مرد در مقام عاشقی و زن در مقام معشوق است. پس نه می‌توان «نیاز» را از طبیعت مرد زدود و نه «ناز» را از وجود زن ربود و این، تفاوتی است که اگر به درستی پذیرفته شود، سرچشمه همدلی و دلدادگی خواهد بود. به تعبیر زیبای حافظ:
میان عاشق و معشوق، فرق بسیار است چو یار ناز نماید شما نیاز کنید
رابطه زن و شوهر، معنایی از درس وفا، آینه‌ای از مهر و صفا و تصویری از یک رنگی و دلدادگی است.
منبع: گلبرگ شماره 109