1. کدو: « وَ أَنْبَتْنا عَلَیْهِ شَجَرَهً مِنْ یَقْطِینٍ » (صافات / 146) و بوته کدویی بر او رویاندیم .
2. سبزیجات: « فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها » (بقره / 61) از خدای خود بخواه که از انچه زمین می‌رویاند از سبزیجات.
3. خیار: « وَ قِثَّائِها » (بقره / 61) و خیار.
4. سیر: « وَ فُومِها » (بقره / 61) و سیر.
5. عدس: « وَ عَدَسِها » (بقره / 61) و عدس.
6. پیاز: « وَ بَصَلِها »(بقره / 61) و پیاز.
7. انگور: « أَوْ تَکُونَ لَکَ جَنَّهٌ مِنْ نَخِیلٍ وَ عِنَبٍ» (اسراء / 91) یا باغی از نخل وانگور از ان تو باشد.
8. دانه: « وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً فَأَنْبَتْنا بِهِ جَنَّاتٍ وَ حَبَّ الْحَصِیدِ » (ق / 9) و از آسمان، آبی پر برکت نازل کردیم، و به بوسیله آن باغها و دانه‌هایی راکه درو می‌کند رویاندیم.
9. انار: « فِیهِما فاکِهَهٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ » (رحمان / 68) در آن میوه‌های فراوان و درخت خرما واناراست.
10. موز: « وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ» (واقعه / 29) و موزی که میوه‌هایش روی هم چیده شده.
11. خرما: « وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا » (مریم / 25) و تنه درخت را سوی خود تکان بده که خرمای تازه بر تو بیفکند.
12. خوشه گندم: « فِی کُلِّ سُنْبُلَهٍ مِائَهُ حَبَّهٍ» (بقره / 261) در هر خوشه،یکصد دانه باشد.
13. میوه: « فِیهِما فاکِهَهٌ» (رحمان / 68) در انها میوه‌های فراوان است.
14. برگ درخت: « وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَهٍ إِلاَّ یَعْلَمُها » (انعام / 59) هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد،مگر اینکه (خدا) از ان آگاه است.
15. درخت: « وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ » (نحل / 10) و(همچنین) گیاهان و درختانی که حیوانات خود را در آن به چرا می‌برید،نیز از آن است.
16. درخت خرما: « وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِیمٌ » (شعراء / 148) در این زراعتها و نخلهایی که میوه‌هایش شیرین و رسیده است.
17. گیاهان: « فَأَخْرَجْنا بِهِ نَباتَ کُلِّ شَیْءٍ» (انعام / 99) و بوسیله آن (آب) گیاهان گوناگون رویاندیم.
18. درخت سدر: « مِنْ سِدْرٍ قَلِیلٍ » (سباء / 16) و اندکی درخت سدر.
19. میوه تلخ: « أُکُلٍ خَمْطٍ » (سباء/ 16) درختانش تلخ و ترش و بدطعم.
20. درخت گز (شوره): « وَ أَثْلٍ »( سباء / 16) و شوره گز.
21. برگ خشک: « وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ» (الرحمن / 12) و دانه‌هایی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه در می‌آید.
22. هسته خرما: « إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی » (انعام / 95) خداوند شکافنده دانه و هسته خرما است.
23. درختی در جهنم: « إِنَّ شَجَرَهَ الزَّقُّومِ » (دخان / 43) همانا درخت زقوم جهنم.
24. خار خشک تلخ و بدبو: « لَیْسَ لَهُمْ طَعامٌ إِلاَّ مِنْ ضَرِیعٍ » (غاشیه / 6) غذایی جزء ضریع (خار خشک تلخ و بدبو) ندارند.
25. گیاه بی‌ساقه: « وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ یَسْجُدانِ » (الرحمن / 6) گیاه و درخت برای او سجده می‌کنند.
26. درختای که سقفی و عرشی می‌خواهند: « وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشاتٍ » (انعام / 141) اوست که باغهای معروش (باغهایی که درختانش روی داربست‌ها قرار دارد) را آفرید.
