ترک نماز، باعث انهدام دین
قال رسول الله صلى الله علیه وآله : من ترک صلاته متعمدا فقد هدم دینه ؛
کسى که عملا نمازش را ترک کند، به تحقیق که دینش را منهدم کرده است .
(بحارالانوار، ج 82، ص 202. میزان الحکمه ، ج 5، ص 402)
نتیجه کمک به تارک نماز
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:من اعان تارک الصلوه بلقمه او کسوه فکانما قتل سبعین نبیا اولهم ادم و اخرهم محمد ؛
کسى که ترک کننده نماز را به دادن طعامى یا لباسى یارى کند، مثل این است که هفتاد پیغبر را کشته ، که اول آنها آدم ، و آخر آن ها محمد (ص) است .
(لئالى الاخبار، ص 395)
ترک نماز باعث حبط عمل
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:من ترک صلاته حتى تفوته من غیر عذر فقد حبط عمله ؛
کسى که نمازش را بدون عذر ترک کند (نخواند) تا وقت آن بگذرد، عمل او نابود شده است .
(بحارالانوار، ج 82، ص 203. میزان الحکمه ، ج 5، ص 403)
فاصله کفر و ایمان
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:بین العبد و بین الکفر ترک الصلاه ؛
فاصله کفر و بندگى ترک نماز است .
(بحارالانوار، ج 82، ص 202. میزان الحکمه ، ج 5، ص 403)
مورد لعن واقع شدن
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -: تارک الصلاه ملعون فى التوراه ملعون فى الانجیل ملعون فى الزبور ملعون فى القران ملعون فى لسان جبرئیل ملعون فى لسان میکائیل ملعون فى لسان اسرافیل ملعون فى لسان محمد ؛
ترک کننده نماز در تورات و انجیل و زبور و قرآن مورد لعنت قرار گرفته و به زبان جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و محمد (ص ) ملعون است .
(انوار الهدایه ، ص 197، الحکم الزاهره ، ص 294)
دین و بى نمازى
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله – :اما الصلاه فلا خیر فى دین لا صلاه فیه ؛
دینى که در او نماز نباشد، فایده و خیرى ندارد (خیرى در آن نیست ).
(سیره ابن هشام ، ج 3 – 4، ص 504)
راه ترک نماز
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:ما بین المسلم و بین ان یکفر الا ان یترک الصلاه الفریضه متعمدا او یتهاون بها فلا یصلیها؛
فاصله بین مسلمان و بین کفرش چیزى جز ترک نماز واجب نیست که یا عمدا ترک نماید و اصلا قبول نداشته باشد و یا از بى اعتنایى نماز نخواند.
(بحارالانوار، ج 82، ص 216. میزان الحکمه ، ج 5، ص 402)
ترک نماز و هنگام مردن
قال رسول الله – صلى الله علیه وآله -:من ترک صلوه لایرجو ثوابها و لایخاف عقابها فلاابالى ایموت یهودیا و نصرانیا او مجوسیا ؛
کسى که نماز را ترک کند، امید به پاداش نمازش نمى باشد و از عذاب آن نیز ترسناک نیست ، پس باکى نیست که یهودى بمیرد، یا نصرانى ، یا مجوسى .
(بحارالانوار، ج 82، ص 203. میزان الحکمه ، ج 5، ص 403 )