پرسش :

چرا ایران را کشور امام زمان(عج) می نامند وآیا پس از ظهور ایشان تمامی جهانیان مسلمان می شوند؟

پاسخ :

«طبق جهان بینی اسلامی تمام جهان و سراسر هستی مِلْک طلْق خداست و تصرف در آن بدون اذن او روا نیست. انسان بدون اجازه خدا حتی حق تصرف در خویشتن را ندارد، تا چه رسد به تصرف در دیگران؛ با چنین اعتقادی، تنها کسانی حق حکومت دارند که از سوی خداوند منصوب باشند.
این افراد انبیای الهی و ائمه ـ علیهم السلام ـ هستند که مستقیماً با اذن خدا بر مردم ولایت دارند و در زمان غیبت، نائبان امام زمان ـ علیه السلام ـ با شرایطی خاص و به طور غیرمستقیم از سوی خداوند برای ولایت برگزیده می شوند… بنابراین، در نظام سیاسی اسلام حکومت از آنِ خدا و منصوبین مستقیم و غیرمستقیم اوست.»[1] و چون جمهوری اسلامی ایران به رهبری نایب امام زمان (عج) به پیروزی رسید و اکنون نیز نایب آن حضرت رهبری آنرا بر عهده دارند و جد و جهدهای فراوانی صورت می گیرد تا انقلاب اسلامی به آرمان های حضرت مهدی نزدیک تر شود، کشور ایران را کشور امام زمان می نامند.
امّا این که آیا پس از ظهور ایشان تمامی جهانیان مسلمان می شوند؟ یا نه؟ در این رابطه، ذکر این نکته ضروری است که «از آیات قرآن و احادیث استفاده می شود که مستضعفین جهان سرانجام در یک انقلاب همگانی که مهدی موعود (عج) رهبری آنرا بر عهده دارد بر متکبرین پیروز می گردند، رژیم های طاغوتی را برای همیشه سرنگون می سازند و قدرت و اراده جهان را در دست می گیرند. خداوند در قرآن می فرماید: «ما اراده کرده ایم که بر مستضعفین جهان منت نهاده و آنان را پیشوا و وارث زمین قرار دهیم و در زمین به آنها قدرت و تمکن بخشیم.»[2]… از قرآن و احادیث استفاده می شود که این انقلاب عظیم و همگانی به عنوان دین و برای اجرای قوانین الهی برپا می شود. رهبری آن را حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ بر عهده دارد و مؤمنین شایسته و فداکار در رکابش جهاد خواهند کرد.
قرآن می فرماید: «خدا به کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند وعده داده که آنها را در زمین خلیفه گرداند چنان که پیشینیان نیز خلافت داشتند و نوید داده که دینی را برایشان برگزیده قدرت و نیرو بدهد و خوف آنها را به امن و آرامش تبدیل کند تا او را پرستش کنند و برایش شریک قرار ندهد.»[3] در احادیث چنین آمده است که مراد از آیه مذکور حضرت مهدی و اصحاب و یارانش می باشند و به وسیله آنهاست که اسلام و تمام جهان گسترش می یابد.»[4] رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ می فرماید: مهدی از فرزندان من است و به دست او خداوند شرق و غرب زمین را می گشاید.»[5] با توجه به این نکته که روزی می رسد که بندگان صالح خدا وارث زمین می شوند و گستردگی قیام آنها به گستره عالَم است اکنون به این نکته می پردازیم که آیا علاوه بر تسلط بر جهان همه جهانیان هم مسلمان می شوند؟ «ظاهر بعضی آیات این است که یهود و نصاری تا قیامت باقی خواهند ماند. خداوند متعال در سوره مائده می فرماید: ما از کسانی که ادعای نصرانیت داشتند پیمان گرفتیم. پس قسمتی از پندهای ما را فراموش کردند، ما هم دشمنی و کینه را تا قیامت در بینشان انداختیم.[6] در سوره آل عمران می گوید: «خدا به عیسی فرمود: من تو را گرفته به سوی خویش برآرم… و پیروانت را تا قیامت مسلط بر کفار گردانم.»[7] خداوند در آیه اول می فرماید: «دشمنی و کینه توزی را تا قیامت در بین نصاری خواهم انداخت و در آیه دوم وعده داده که: نصاری تا قیامت برتر از کفار باشند. مقتضای این دو آیه این است که کیش نصاری تا قیامت و در عصر دولت مهدی نیز برجا خواهد ماند[8]… از بعضی از احادیث نیز همین استفاده می شود مثلاً ابوبصیر می گوید: به امام صادق ـ علیه السلام ـ عرض کردم: صاحب الامر با اهل ذمه ـ یهود و نصاری ـ چه می کند؟ فرمود: مانند پیغمبر اکرم با آنان مصالحه می کند آنها هم با کمال ذلت جزیه می دهند.[9] در مقابل این آیات و روایات، احادیث مخالفی هم وجود دارد که دلالت می کنند در عصر دولت مهدی ـ علیه السلام ـ غیر از مسلمان احدی روی زمین باقی نمی ماند آن حضرت دین اسلام را بر یهود و نصاری عرضه می دارد هر کس پذیرفت از کشته شدن نجات می یابد و هر کس امتناع ورزید به قتل می رسد.
اکنون که روایات دو دسته شدند بر دانشمندان پوشیده نیست که احادیث موافق قرآن بر احادیث مخالف مقدمند و آنها را از اعتبار ساقط می سازند. بنابراین یهود و نصاری در عصر دولت مهدی باقی خواهند ماند ولی از عقیده تثلیث و شرک دست بر می دارند و خداپرست می شوند و تحت الحمایه حکومت اسلامی به زندگی خویش ادامه می دهند در عین حال، دولت های باطل سقوط می کنند و قدرت جهان در دست مسلمانان صلاحیتدار واقع می شود و دین اسلام دین جهانی و بر تمام ادیان غالب می گردد و بانگ توحید از همه جا بلند می شود.[10] امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: هنگامی که قائم ما قیام کرد هیچ نقطه ای از زمین نیست جز اینکه آوای: «اشهد ان لا اله الا الله و ان محمداً رسول الله در آنجا بلند می شود.»[11] آیت الله مکارم شیرازی می نویسند: … یکی از برنامه های اساسی آن مصلح و انقلابی بزرگ توحید صفوف در سایه توحید مذهب است ولی نباید تردید به خود راه داد که این توحید نه ممکن است اجباری باشد و نه اگر امکان اجباری در آن بود منطقی بود اجباری شود. مذهب با قلب و روح آدمی سر و کار دارد و می دانیم قلب و روح از قلمرو زور و اجبار بیرون است… علاوه بر این روش و سنت پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ چنان که قرآن هم گواهی می دهد ـ بر اجبار نبوده که «لا اکراه فی الدین» لذا همواره اسلام اهل کتاب را به عنوان یک اقلیت سالم پذیرفته و از آنها مادام که دست به تحریکاتی نزنند حمایت کرده است.
با توجه به این که در دوران حکومت آن مصلح بزرگ، همه وسایل پیشرفته ارتباط جمعی در اختیار او و پیروان رشید او است و با توجه به این که اسلام راستین با حذف پیرایه ها، کشش و جاذبه ای فوق العاده دارد به خوبی می توان پیش بینی کرد که اسلام با تبلیغ منطقی و پیگیر، از طرف اکثریت قاطع مردم جهان پذیرفته خواهد شد و وحدت ادیان از طریق اسلام پیشرو عملی می گردد… امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: … به خدا سوگند ای مفضّل اختلاف از میان ادیان برداشته می شود و همه به صورت یک آیین در می آید؛ همان گونه که خداوند عزّوجلّ می گوید: دین در نزد خدا تنها اسلام است…»[12] و به این ترتیب آئین توحید و اسلام در همه خانه ها در درون زندگی همه انسان ها و در تمام دل ها وارد می شود ولی با این همه نمی گفت که اقلیت های کوچکی از پیروان ادیان آسمانی دیگر مطلقاً وجود نخواهد داشت… ولی به هر حال اگر چنین اقلیتی هم وجود داشته باشد، به صورت یک اقلیت سالم و با حفظ شرایط اهل ذمه مورد حمایت آن حکومت اسلامی خواهد بود.»[13] خلاصه سخن: ایران را کشور امام زمان می نامند چون نایب امام مهدی (عج) که ولی فقیه باشد رهبری آن را بر عهده دارد و جد و جهد حاکمان بر آن است که هر روز بیش از پیش به آرمان های مهدی ـ علیه السلام ـ نزدیک تر شوند. و با ظهور آن حضرت گرچه شرق و غرب به دست او فتح می شود و اکثریت قاطع جهان مسلمان می شوند ولی دور از ذهن نیست که اقلیت های کوچکی از پیروان ادیان آسمانی دیگر وجود داشته باشد.
برای مطالعه بیشتر:
1. خورشید مغرب، محمدرضا حکیمی. 2. عصر زندگی، محمد حکیمی.
3. چشم اندازی به حکومت مهدی، نجم الدین طبسی.
حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله ـ :
«هنگامی که حضرت مهدی ظهور کند خداوند دین را به جایگاه اصلی اش باز می گرداند…»
عقدالدرر، ص 222

[1] . استاد محمدتقی مصباح یزدی، پرسشها و پاسخ ها، تهیه و تدوین، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ باقری، انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، ج 4-1، ص 49-48.
[2] . قصص، آیه 50.
[3] . سوره نور، آیه 55.
[4] . ابراهیم امینی، دادگستر جهان، انتشارات شفق، چاپ 25، چاپ قدس، ص 239-238.
[5] . مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 378، مؤسسه الوفاء بیروت.
[6] . مائده، آیه 14.
[7] . آل عمران، آیه 55.
[8] . ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص 305.
[9] . مرحوم مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص 381-376، به نقل از دادگستر، ص 306.
[10] . دادگستر جهان، ص 306.
[11] . بحارالانوار، ج 52، ص 340، به نقل از دادگستر جهان، ص 307.
[12] . بحارالانوار، ج 53، ص 4 به نقل از حکومت جهانی مهدی. ص 289.
[13] . آیت الله مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی، انتشارات نسل جوان، چاپ یازدهم، چاپخانه نمونه، ص 289-287.